M Het klopt allemaal, dit is wat mannen soms meemaken 14 ZE MANNENOPVANG VOOR SLACHTOFFERS Als een geslagen hond kwam Lodewijk (41) vijf maanden geleden aan bij de mannen- opvang van Kompaan en de Bocht. Gezwollen gezicht, krassen op zijn armen. „Ik was óp, geestelijken lichamelijk." STERK HUIS MflNNENOPVRNG Ze had het gevoel dat ze haar hele leven al gepakt werd. Ik wilde haar liefde geven In drie jaar tijd raakte Lodewijk (gefingeerde naam) volledig verstrikt in het net van zijn vriendin. Ze woonden met sa men met haar twee kinderen en kregen samen een derde. „Som migen vermoedden wel wat er ge beurde, maar ik werd vooral meewa rig en met ongeloof aangekeken: 'wat ben jij voor slappeling, je kan toch terugslaan?' Maar ik sla sowieso geen vrouw en zeker niet met drie kinderen in de buurt." Nee, dit is geen verhaal van 'over en weer'. Lodewijk - tenger, vrien delijk gezicht - begon de relatie omdat hij met haar te doen had, analyseert hij nu. „Ze had het ge voel dat ze haar hele leven al gepakt werd. Ik heb haar liefde willen ge ven, hoopte dat ze een gevoel van te pakken. Langzaam groeide een vertrouwensband met twee hulp verleensters; nu tracht hij met zoge heten EMDR-therapie de spoken op afstand te jagen. De medicatie die hij kreeg om rustig te worden en te sla pen - 'ik zou een moord doen voor acht uur nachtrust' - heeft hij eraan gegeven. „Ik ben gaan fietsen, heer lijk vrij door het bos en de weilan den." Met zijn ex is er sindsdien nul contact geweest. Met zijn zoontje evenmin. Hij is druk bezig nu weer een woning te regelen, en zoekt werk. „De kinderen betalen de hoogste prijs. De drang om mijn jongen weer te zien is enorm, maar ik wil eerst een rustig, stabiel thuis." Mensen die echt belangrijk waren zijn terug, zijn broer voorop. „Hij heeft me wel verweten dat ik niet eerder naar hem toe ben gekomen. Maar hij had me toch niet geloofd." waardigheid zou vinden." Ze knoopte haar net stukje bij beetje om hem heen. Zette hem voor schut bij vrienden, zei dat hij er niet uitzag, pakte kleren af en zijn telefoon: 'nergens voor nodig'. Hij raakte van lieverlee sociaal geïso leerd. Ook zijn broer viel weg, hij moest zijn baan opgeven. „Eerst viel ze me constant telefonisch lastig, la ter zorgde ze ervoor dat ik afspraken niet kon nakomen." Als hij niet luisterde, moest ie voe len, waarschuwde ze. De klappen kwamen. Steeds korter op elkaar, op het laatste elke nacht. Vuisten, voe ten - één keer kreeg hij kokend wa ter over zich heen. „Maar het ergst was die stok, daar was ik het bangst voor." Aanleiding? Hij was van alles de schuldige: leugenaar, verrader, hij kon niet eens voor zijn gezin zorgen. Liet zich onbetuigd tegenover de vent met wie ze vreemdging. De eerste hulp en de huisartsenpost behandelden kneuzingen op ge zicht, rug en armen, hechtte een jaap op zijn kaak. „Ik vertelde dat ik was gevallen, ruzie had gehad in de stad. Ik wist: als ik haar beschuldig, kletst ze zich eruit en krijg ik het dubbel terug." Hij zocht twee keer elders onderdak, maar ze vond hem binnen de kortste keren. Een lange nacht, eind maart, was de druppel die de emmer deed over lopen. Een paar keer al had hij zijn eigen angstzweet geroken. „Doods bang zijn, dat is wat." Die nacht had ie alles in het afgesloten huis al naar zijn hoofd gekregen en was weer met de stok bewerkt. Maar dit keer hield het 's ochtends niet op en be werkte ze hem met een mes. Met hulp van de politie belandde hij in de mannenopvang. Daar heeft hij nu de opgaande lijn „Mannen zoeken pas hulp als ze er zelf echt niet meer uitkomen. Dan is het vaak heel heftig. Als ze een maal bij ons komen staat het water slachtoffers niet tot aan de lippen, maar tot boven het hoofd." Anne Duis is coördinator van Vera Mannenopvang, sinds ruim een halfjaar de nieuwe tak aan de boom van zorgorganisatie Kom paan en de Bocht in Goirle. Samen met collega's en cliënten zag ze vo rige week op tv de indrukwek kende documentaire Vrouw slaat man. Gezamenlijke conclusie: het is nog beklemmender dan voor het voetlicht kwam. En het is het topje van de ijsberg. Watje? Het fenomeen op zich verschilt niet, of je nu vrouw of man bent: de afhankelijkheid, het machtsspel, de dynamiek en ernst zijn voor man nelijke slachtoffers van huiselijk geweld niet anders dan voor vrou welijke. „Het verschil zit in de beeldvorming", zegt gedrags deskundige Evelien Vonhögen. „Een man vertelt dit niet snel. Dan ben je toch een watje? Als ik met een gebroken oogkas bij de eerste hulp kom, heeft elke arts meteen zijn vraagtekens. Bij een man haalt hij zijn schouders op: kan gebeu ren." Kompaan en de Bocht is een van de zes organisaties in het land die mannenopvang verzorgen. Die hulp bestrijkt overigens meer dan We hadden iemand uit een motorbende, die zijn homoseksualiteit niet accepteerde 'vrouw slaat man'; grofweg in de helft van de gevallen gaat het om homo's die bedreigd worden. Dat speelt vooral in islamitische kring. Voorbeeld; de man die optrad als dragqueen. Nadat een foto van hem op social media circuleerde, werd hij vanuit zijn familie met de dood bedreigd. „Maar we hebben ook ie mand gehad uit een motorbende. Daar wordt homoseksualiteit óók niet geaccepteerd." Na decennia vrouwenopvang ook mannen over de vloer, dat is wen nen voor de organisatie. „Al weten we dat beide kanten dader kunnen zijn, van oudsher zijn we geneigd mannen als agressor te zien", zegt Vonhögen. Duis: „Voorheen werd een man in de tuin hier direct aan gesproken, hij kon een indringer zijn. Dat mannen ook slachtoffer zijn, vraagt een omschakeling in denken en doen." Het team van de mannenopvang bestaat 'helaas nog geheel uit vrouwen'. Echte vent Ook de hulpverlening verschilt, zegt ambulant hulpverleenster He len Valks. „Mannen zijn bij voor baat sceptisch: neem je hun wel se rieus? Ze komen hier vaak met al leen een tasje en pinpas. Dan zijn meerdere gesprekken nodig om hun vertrouwen te winnen. Heel bijzonder: ze zeggen allemaal 'ik ben juist een echte vent, want die slaat geen vrouw; die zou eerder zijn hand eraf hakken.'" woensdag 27 september 2017 'Het bangst was ik voor die stok' Stephan Jongerius Tilburg HET BEGON MET EEN KLEINE A Het beeldmerk van de mannenopvang. foto bureau zuid Vrouw slaat man: ook in de regio Tilburg worden sinds dit jaar slachtoffers opgevangen. „Een man vertelt dit niet snel. Dan ben je toch een 'watje'?" Stephan Jongerius Tilburg -Anne Duis, hulpverlening

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 42