4 ZO DOEN WIJ DAT Pieter Droogers (26) en Marloes Pipping (23) wonen samen in Oud-Vossemeer. Een kinderwens is er niet en het huishouden is stukken minder belangrijk dan samen leuke dingen doen. Bourgondisch leven noemen ze dat. Hoe houd je het een beetje leuk in de huiselijke omgeving? Lezers helpen ons op weg. Zit niet de hele dag op eikaars lip Marloes: „We wonen 2,5 jaar samen. Eerst kwam ik alleen weekendjes langs bij Pieter. Mijn spullen heb ik geleidelijk verhuisd. Ik nam elke keer een tas, doos of kat mee. Toen ik voor de katten van vrienden die hier ver derop wonen moest zorgen, ben ik de hele week gebleven. Vanaf dat moment heb ik niet meer thuis bij mijn ouders geslapen." Pieter: „Voor mijn werk als vracht wagenchauffeur ben ik afwisselend zes dagen thuis en zes dagen weg." Marloes: „Ik hou van mijn rust. De hele dag op eikaars lip zitten is ook niet goed." Pieter: „Je bent een echte chauf feursvrouw. Je kunt het prima heb ben." Marloes: „Als hij weg is, bellen we bijna elke dag." Pieter: „Als een van ons geen zin heeft, begrijpen we dat van elkaar. Marloes heeft de ziekte van Lyme en na een zware dag op het werk heeft ze niet altijd zin om te praten. Dat vind ik niet erg. Morgen is er weer een dag." Respecteer van elkaar watje gelooft Marloes: „Als een van ons iets dwarszit, houden we het soms te lang in. Dan wordt een van ons heel boos en hebben we het daarna pas over de oorzaak. Maar over het alge meen praten we goed met elkaar." Marloes: „Ik ben christelijk opge voed. Mijn opvoeding vond ik toen heel streng, maar achteraf valt dat best mee. Mijn ouders hadden ge woon regels, maar voor een puber is dat vervelend. Ik ben opgegroeid met dieren en dat vind ik een belangrijk. Ik kreeg er een verantwoordelijk heidsgevoel van en ik heb geleerd om respectvol om te gaan met dieren." Pieter: „Ik wist van kleins af aan al wat ik wilde doen." Marloes: „Pieter speelde niet, hij werkte." Pieter: „Sommige mensen dachten dat ik een man van 80 jaar was in het lichaam van een kind." Marloes: „Naar de kerk ga ik niet meer. Ik heb respect voor het geloof, maar het trekt me niet meer." Kinderen verdienen een goede start Pieter: „Ik heb me vroeger flink te gen het geloof verzet en leidde mijn eigen leventje. Op den duur kreeg ik het gevoel dat ik geestelijke houvast miste. Ik ben er nu weer wat meer mee bezig. Ik ken Marloes' standpunt en ga haar niet pushen. Ze moet het zelf weten." Marloes: „Ik vind het uiteraard prima dat hij er mee bezig is." Pieter: „Als je dat niet oké vond, mocht je van mij vertrekken." Marloes: „Ik wil geen kinderen. Dat Ik wil geen kinderen. Dat wist ik al toen ik 7 jaar was DE FAMILIE wist ik al toen ik 7 jaar was en ik met mijn moeder ziekenhuispro gramma's keek. Bevallingen zagen er veel te pijnlijk uit. De eerste keer dat ik bij Pieter thuiskwam en een rond leiding kreeg, verwees hij naar de zolder op de schuur. Daar zou hij voor zijn toekomstige kinderen een keet bouwen." Pieter: „Een zuipkeet voor als ze pu bers zijn. Daar zouden ze dan lekker goedkoop kunnen drinken." Marloes: „Toen hield ik mijn mond er nog over. Op den duur ben ik sub tiele opmerkingen gaan maken over dat ik geen kinderen wil." Pieter: „Dat was al vrij snel duidelijk. Ik hoef niet per se kinderen, ik heb genoeg aan mezelf. Ik wil geen kin deren die ik moet verzorgen als het met mij niet goed gaat. Als dat niet zo was, had ik er vast anders over ge dacht." Eerst moetje het zelf goed hebben, dan kun je voor een ander zorgen Marloes: „Ik ben vroeger depressief geweest en dat is waarschijnlijk erfe lijk. Lyme kan ook doorgegeven wor den. Waarom zou ik een kind dat la ten doormaken?" Pieter: „Je moet het eerst zelf goed hebben voor je voor een ander kunt zorgen." Marloes: „Ik hecht veel waarde aan gezond leven. Pieter kookt meestal als hij thuis is." dinsdag 26 september 2017 'Roken en drinken is het leukst met mensen erbij' Sandra Moerland 44 Marlous Pipping Marloes Pipping (23), chauffeur Pieter Droogers (26), vrachtwagen chauffeur Marlous en Pieter doen te weinig samen, vinden ze. FOTO'S JAN STADS

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 48