'Met 8 is het al moeilijk
afspreken, laat staan met 50'
'We lijken op elkaar als
twee druppels water'
jarenlang in dezelfde wijk te wonen'
9
doTo^SjTei29'en Na,halfe Schram <21>
Irene:
Nathalie: 1
Irene is één klap vijf zussen en twee broers rijker. Ze wonen
allemaal verspreid door het land, maar konden niet wach
ten om elkaar te zien. „Dat ging heel snel. We hebben el
kaar ergens in het midden ontmoet en hebben in een restau
rant gegeten. In het begin zit je ongegeneerd naar elkaar te
staren: wat herken ik van mezelf? Je deelt dingen over vroe
ger, wat je leuk en lekker vindt."
De jongste van het stel is haar halfbroertje van 9. „Ook hij
wil graag weten waar hij vandaan komt. Ik wil via stamboom
onderzoek proberen onze donor van MC Bijdorp te vinden. Ik
hoef geen vaderrelatie, maar ik zou het wel fijn vinden om
hem een keer te zien. Lijk ik op hem, wat was zijn motivatie
om te doneren, wat voor hobby's heeft hij?"
Irene houdt er rekening mee dat de groep nog groter wordt,
gezien de wanpraktijken in Bijdorp. „Met acht is het al moei
lijk om af te spreken, laat staan als het er 50 zijn."
Nathalie was op vakantie toen ze hoorde over de
match met zus Mariska. „Ik huilde van blijdschap. Ik
had het niet meer durven dromen. Ik stond al twee
jaar bij Fiom aangemeld, zonder resultaat."
De zoektocht begon nadat haar vader aan alvleesklier
kanker was overleden. De studente van de kunstacademie
voelde al dat ze er anders uitzag dan haar vader, neven en
nichten. Op Facebook had ze Mariska al eens voorbij zien
komen. „Ik dacht: ze lijkt zó veel op mij. Exact dezelfde
kleur ogen en haar." Toen de dna-zelftest uitwees dat ze
zussen waren, kwam ze eerder terug van vakantie om haar
te ontmoeten. „We hebben dezelfde humor, houden alle
bei van ganzenlever en schimmelkaas en hebben flaporen."
De match leverde haar ook direct de donor op. Die had
Mariska al eerder via de Fiom KID-DNA Databank gevon
den. Hij was jarenlang spermadonor in het Erasmus MC,
maar de toenmalige vruchtbaarheidsarts vernietigde alle
dossiers omdat hij anonimiteit had beloofd.
Mariska: „We hebben superleuk contact. Qua doen en la
ten zijn we als twee druppels water. Onze manier van pra
ten, de humor, een fascinatie voor eten en koken. Hij snapt
mij, kan me advies geven. Dat voelt bijzonder." Nathalie
heeft hem inmiddels enkele keren ontmoet. „We delen de
liefde voor kunst, muziek, zang en piano. Een groot deel
van hoe je bent, zit blijkbaar toch in je genen."
ede door de dna-zelftesten wordt
duidelijk dat de norm van 25 kin
deren per donor geregeld is over
schreden. Vooral in MC Bijdorp
van de omstreden spermadokter
Jan Karbaat, die ook zijn eigen
zaad gebruikte om vrouwen zwanger te maken. In
middels is van zeker 29 donorkinderen bekend dat
ze zijn verwekt door Karbaat.
Bij de Stichting Fiom, die zich onder meer bezig
houdt met afstammingsvragen, is onlangs ook een
groep van 31 kinderen van één donor getraceerd.
Eerder werd bekend dat een donor in meerdere kli
nieken minstens 102 kinderen heeft verwekt. In
ziekenhuis Rijnstate (Arnhem) kwam vorig jaar
aan het licht dat zeker 15 donoren gemiddeld 36 do
norkinderen per persoon hadden, met een uit
schieter naar 50.
„We zijn blij dat de beroepsgroep niet langer te
genstribbelt en nu eindelijk met een landelijk re
gistratiesysteem komt, maar dit zou natuurlijk op
Europees niveau moeten plaatsvinden", zegt Ties
van der Meer van Stichting Donorkind. „Er zijn in
Nederland nog steeds klinieken die Deens zaad ge
bruiken, terwijl de leverancier het zaad van de
zelfde donor ook aanbiedt in andere landen. Zo
wordt de norm ver overschreden."
Wanneer je als donorkind maar broers en zussen
erbij blijft krijgen, zoals de Karbaatgroep nu mee
maakt, heeft dat impact op alles, zegt Van der Meer.
„Je moet niet alleen ruimte maken in je hart, maar
ook in je agenda."
Dat gaat niet altijd soepel, ziet Ester de Lau. Zij is
begin jaren 70 verwekt in de Amsterdamse sperma
kliniek van Leo Swaab en vond via de Amerikaanse
databanken twee zussen. „Sommigen hebben het
er moeilijk mee. Er zijn ook mensen die op een ge
geven moment uit de groep stappen. Donorkinde
ren is altijd verteld dat het geen zin heeft te zoeken
naar de donor of broers en zussen."
Mijn zus Dinja woonde jarenlang
in dezelfde wijk zonder dat we
het van elkaar wisten!"
De donor door wie ze eind ja
ren 70 in het Rotterdamse Zui
derziekenhuis is verwekt, is nog
niet gevonden. Maar haar doch
ter is wel 20 tantes, 10 ooms en
een hoop neven en nichten rij
ker. „Het is een verrijking dat we
elkaar gevonden hebben. Het
geeft me ook rust. Nu ik al die ge
lijkenissen zie in gezichten en
karakters, ben ik nieuwsgieriger
geworden naar onze donor. Ik
kom momenteel alleen tijd te
kort voor stamboomonderzoek
om hem te vinden."
Binnenkort staan ontmoe
tingsavonden gepland met de
hele groep. Josine heeft een ge
heime facebookpagina aange
maakt, waarvan inmiddels de
meeste broers en zussen lid zijn.
„We hebben het gevoel dat we
veel tijd moeten inhalen. Het is
puzzelen hoe we dat gaan aan
pakken met onze volle agenda's.
Maar dankzij de facebookpagina
kunnen we ongegeneerd naar el
kaar en onze neefjes en nichtjes
kijken, elkaar veel vertellen en
veel leuke dagen organiseren."
zaterdag 23 september 2017
Ester de Lau. foto koen verhei jden
Irene Evertse (25) met Nicky (24) en Avalon (17).
