WEER EVEN THUIS m m 19 Als je ouders een standbeeld krijgen in het dorp, kom je uit een bijzonder nest. Maar Rie van den Hoek- Heule (78) en haar broer Kees Heule (67) zagen dat toen niet zo: „Voor ons was het heel gewoon." Adriaan en Janneco Heule waren als onderwijzers echtpaar met hart en ziel verbonden aan de dorps school én de gemeen schap van Sirjansland. In 2014 werd het beeld het echtpaar in het dorp ge plaatst. Twee vriendelijk ogende mensen met een leesplank in de han den. In het monumentje is ook de oude onderwijzerswoning, met vijf ovale ramen in de gevel, verwerkt. De aan elkaar gebouwde school en wo ning stammen uit 1880 en werden na de Watersnoodramp flink opgeknapt. De familie Heule, toen nog alleen met dochtertje Rie, kwam er terecht in 1943, toen vader Heule als hoofd onderwijzer in Sirjansland werd be noemd. Noem iets uit het dorp en vader Heule was erbij betrokken. Hij was voorzitter van onder meer Oranjeco mité, ijsvereniging, korfbalclub, ko- lenbond en Sirjansland Vooruit!. Was Sinterklaas in aantocht, dan werd er geld ingezameld en reden va der en moeder met de Kever naar Baarle-Nassau, waar ze goedkoop ca deautjes konden inkopen. Voor elk kind in 'Sir' werd iets gekocht. En had het gevroren, dan ging pa Heule langs de deuren om oud brood op te halen voor de vogels in Dijkwater. „Zelf werd je natuurlijk ook voor zijn karretje gespannen. Wij moesten al tijd met collectebussen rond", lacht Rie. Moeder Heule was net zo betrok ken bij de gemeenschap. Toen het onmogelijk bleek een onderwijzer aan te trekken, stapte zij voor de klas. Twintig jaar lang gaf ze les, waarvan een jaar of twaalf zelfs zonder daar salaris voor te krijgen. „Mama was een schooljuf in hart en nieren. Ze had gezag en ze was altijd zó blij als de kleintjes, die na de zomer kwa men, met kerst al kleine zinnetjes konden lezen." Ook haar maatschap pelijke betrokkenheid was groot. Toen na de Ramp kleding uit het bui tenland naar Zeeland werd gebracht, werd de zitkamer van de familie om gedoopt tot opslag- en uitdeeldepot. „Het was een inloop, voor iedereen. Maar je wist niet anders en je gaf niet om privacy." Alleen broer Jan (nu 70) bleek het onderwijzersbloed van zijn ouders te hebben geërfd. Na eerst als beroeps militair te hebben gewerkt, werd hij wiskunde- en natuurkundeleraar. Rie runde met haar man een boerde rij. Kees ging werken bij de bank. Maar herinneringen aan het schooltje van hun ouders hebben alle drie zat. De dierenstempels die moe der in de schriftjes zette als het werk goed was. Kees: „En met rood moch ten wij niet schrijven. Rood was voor het onderwijs." Tekort kwamen ze niets in die SN grote woning aan de Lageweg, waar in de bedstee de wc was gebouwd en in de opkamer de badkamer. „Ik vond het wel een warm nest. Er werd min der getut met kinderen dan tegen woordig. En er was veel minder te doen, zeker op zo'n klein dorp. Je moest jezelf zien te vermaken, maar dat gold voor iedereen", zegt Rie. Hoewel een schoolmeester in die tijd een halve burgemeester was, waren Rie, Jan en Kees niet anders dan an dere dorpskinderen. „Het mocht niet lijken of we werden voorgetrokken, dus wij moesten nog eerder nako men dan de rest." Toen vader in 1976 met pensioen ging, was het ook gedaan met de wo ning naast school. Jan en Rie waren al uitgevlogen. Vader, moeder en Kees verkasten naar Bruinisse. Dat was simpelweg zoals het was. „Het was niet iets onverwachts. Je ziet het je leven lang aankomen", zegt Kees. Maar toen dat beeldje jaren later werd geplaatst, moesten ze wel even slik ken. Rie: „Dat was best emotioneel. Het is toch een monumentje voor het vele werk dat onze ouders voor de ge meenschap hebben gedaan." Het mocht niet lijken of we werden voorgetrokken, dus wij moesten nog eerder nakomen dan de rest sim t' zaterdag 23 september 2017 GO Een thuis vol betrokkenheid Esme Soesman 15!0\ a,. - „r - an w." a|S v Kees, Rie en Jan voor de on derwijzerswoning. Rechts zie je nog een stuk school. De twee rechterramen waren van de zit kamer, die na de Ramp ook een tijdje als kledingdepot dienst heeft gedaan. Kees Heule uit Bruinisse en zijn zus Rie van den Hoek-Heule uit Nieuwer kerk. Broer Jan woont in Rotterdam, foto ernesta verburg Beeld van Adriaan en Janneco Heule in Sirjansland. foto ernesta verburg -Rie van den Hoek-Heule Heeft u herinneringen aan uw ouderlijke huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl. I

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 55