Vcicler en dochter fietsen samen
de Ruhr af, een route van 230
kilometer, van Winterberg tot
Duisburg. 'Je raakt toch gehecht
aan zo n rivier.'
s dit het? Op de noordhelling van de
Ruhrkopf (696 meter) bij Winterberg
wellen wat druppels uit de rotsen. Aan
weerszijden loopt er in halve cirkels een
muurtje naartoe. Een verweerde zerk,
een gedenkteken, meldt: Ruhrquelle, 1849.
De bron van de Ruhr en het jaar dat de
stenen werden gemetseld. Twee oudere
dames zitten op het muurtje met een
paraplu boven het hoofd. Ze bekijken
de twee zojuist aangekomen fietsers met
een vertederde glimlach. Samen met
mijn dochter van 23 maak ik een fiets
tocht langs de Ruhr, van hier - de bron -
tot waar ze bij Duisburg uitmondt in
de Rijn.
„Die denken dat je mijn opa bent", zegt
Fenna, terwijl ze geïrriteerd haar regenjas
uitschudt. Ze had zich een ander begin
voorgesteld. Iets met zon. Met minder
inspanning. Ik kijk om me heen. Het
woud klimt op tegen de hellingen van
het Rothaargebirge, een bries brengt
geuren aan van vochtig loof. Naast het
muurtje tiert een weelde aan bloemen
en in de verte, boven Hochsauerland,
breekt de bewolking.
Het stroompje verandert verderop al
in een baldadig beekje. Sommige toppen
van het middelgebergte hebben iets van
vulkanen met groene hanenkammen.
Fietsen is een cadans die maar doorgaat,
en terwijl dat gebeurt, terwijl de benen
malen, worden gedachten lichter en on
nozeler. Dat is wat je wilt: dat gedachten
uitwaaieren en zo hun zwaarte verliezen.
Fenna zoekt iets dergelijks niet. Zij ziet
heus wel hoe sierlijk de bossen de vette
weilanden omzomen en dat de bruine
koeien een fijne stijlbreuk zijn in het
overdadige groen, maar ze vraagt zich
af of deze route toch niet meer iets is
voor oude mensen. De onrust waart in
haar rond.
De RuhrtalRadweg kent over de 230
kilometer een verval van 650 meter, dus
het heftige klimmetje nabij het dorp
Assinghausen komt als een verrassing.
„Afzien voor de lol, nooit iets van be
grepen", snauwt ze mij boven toe, waar
ik hijgend sta te wachten. „Tief op!" brult
ze tegen een vlieg die afkomt op haar
bezwete wangen.
magazine 47
Tekst EGBERT JAN RIETHOF
Foto's EGBERT JAN RIETHOF, VVV RUHRGEBIED
WG
