9
In 2015
fotografeerde
kunstenaar Rem
van den Bosch
elke dag een
ontklede vrouw.
Het eindresultaat
van 'A Muse A Day'
is nu klaar: een
lijvig boek met
foto's van 365
vrouwen die zich
blootgeven.
Letterlijk, maar
vooral ook
figuurlijk.
Eline: Het was alsof
ik Rem al jaren kende
igenlijk was het waan
zin. Een jaar lang kreeg
Rem van den Bosch uit
.Ellewoutsdijk elke och-
Itend een appje van zijn
partner Anaela met daarin slechts
een adres, ergens in Nederland of
België. Daar moest hij zich melden
om een hem onbekende vrouw te
fotograferen. Naakt.
'A Muse A Day', zoals het project
was gedoopt, werd een uitputtende
onderneming. Van den Bosch sloeg
geen dag over, ondanks de almaar
oplopende kosten en zijn oude Re
nault Espace, die hem keer op keer
in de steek liet. Ook toen hij ziek
was, reed hij naar een nieuwe
muze, met een emmer naast zich in
de auto. Zelfs met Kerstmis, op de
verjaardag van zijn zoon en rond
het overlijden van zijn grootmoe
der liet hij niet verstek gaan.
Hij móest het doen. Omdat het
nog nooit eerder was gedaan én
omdat hij een duidelijke doel voor
ogen had. „Ik wilde een niet-alle-
daags boek maken dat gaat over
naaktheid anno nu, de muzen van
deze tijd." En dan bedoelt hij na
drukkelijk niet de naaktheid van de
alom getoonde 'jonge, strakke, ge-
fotoshopte modellen'. „Ik wilde
echte vrouwen in het boek, echte
beelden, echte gevoelens en echte
verhalen."
Hij wijst op het omslag van het
lijvige boekwerk. Een vrouw met
weelderig okselhaar kijkt zelfverze
kerd in de lens. „In de jaren 6o was
okselhaar heel normaal. Nu wordt
er heel bijzonder op gereageerd,
alsof het niet meer zou kunnen. Ik
vind het juist mooi staan."
De deelnemende muzen - in to
taal zo'n 2000 vrouwen meldden
zich aan - blijven anoniem in het
boek. Alleen de dag en de plaats
waar Van den Bosch hen trof,
wordt vermeld. Voor bijna alle
vrouwen was de ontmoeting met
de kunstenaar veel meer dan een
fotoshoot. Ze vertelden hem hun
verhalen, soms hun geheimen en
trauma's. Het samenzijn kreeg niet
zelden ook een therapeutisch ka
rakter.
„Op een of andere manier delen
mensen snel heel persoonlijke din
gen met mij", zegt Van den Bosch.
„Daar kan ik vaak ook iets mee bij
het fotograferen, maar gaandeweg
werd het te veel. Ik nam de per
soonlijke ellende die ik hoorde,
soms over de ergste dingen die een
mens kan overkomen, ook mee
naar huis. Daarom hebben we toen
een bericht geplaatst om duidelijk
aan te geven dat het een kunstpro
ject is, waarbij het therapeutische
aspect op de achtergrond staat."
Kort na 2015 stortte hij in. „Ik kon
echt niets meer. Ik heb twee weken
lang op de bank gelegen en alleen
maar geslapen." Daarna pikte hij de
draad op en begon aan de volgende
marathon: het ontwikkelen van de
vele duizenden (analoge) foto's die
hij had gemaakt en daarna de selec
tie voor het boek. Per muze staat er
één foto in. Een soms bijna onmo
gelijke keuze, die Van den Bosch
met een team van experts (met on
der anderen Leon Riekwell en
Wim van Sinderen) maakte.
Het resultaat is opmerkelijk af
wisselend, in stijl en vormgeving.
Elk beeld staat op zich. „Het is geen
braaf plaatjesboek. We hebben ge
kozen voor beelden die verhalen
vertellen, waar een bepaalde emo
tie in zit. You love it or you hate it.
Mensen zullen ermee weglopen of
het helemaal niets vinden. Of niet
begrijpen. Het is in elk geval een
boek dat wat met je doet."
Naakt blijkt geen doel, maar een
middel. „Op het moment dat je je
kleren uitdoet, neem je letterlijk je
schillen af. Maar vervolgens moet je
Het is in ieder geval
een boek dat wat
met je doet
ook figuurlijk je schillen afnemen.
Dan gaat het niet meer over naakt
zijn, maar over jezelf blootgeven.
Met ieder beeld dat je maakt ont
staat er een nieuwe toekomst. Een
nieuwe geboorte. Het is een blank
canvas voor jezelf om een nieuwe
weg te kiezen. Sommige muzen
hebben dat ook echt gedaan."
Het project heeft hem als kunste
naar geleerd dat hij dit de rest van
zijn leven wil blijven doen, zegt
Van den Bosch. „Het is heel bijzon
der om met mensen samen te wer
ken, om je met hen te verbinden en
daaruit beeld te laten ontstaan. Ik
weet nu dat ik altijd mijn hart wil
volgen en zal blijven doen waarvan
ik voel dat ik het moet doen."
Het heeft hem doen besluiten
bijkomende ambities, zoals een
grote tentoonstelling rond 'A Muse
A Day', niet meer wanhopig na te
jagen. Als het gebeurt, dan gebeurt
het „De wereld van kunst en cul
tuur is zo onzeker. Niemand weet
waar het heengaat. Het enige wat je
kunt doen, is werk blijven maken
en dicht bij jezelf blijven. Dan ko
men de dingen meestal vanzelf op
je pad."
donderdag 21 september 2017
Rolf Bosboom
Ellewoutsdijk
- Rem van den Bosch
Eline Neele is een van de Zeeuwse muzen ('Dag
240') in het project. Ze meldde zich impulsief aan.
„Ik volgde het project al een tijdje, toen ik op Fa-
cebook voorbij zag komen dat iemand had afge
zegd en dat ze iemand zochten voor de dag erna.
Toen dacht ik: waarom niet? Voordat ik wist
stond ik met Rem op de dijk, zonder kleren."
365
blote
muzen
van
deze
tijd
'A Muse A Day' wordt zaterdag 23 september om 13.00 uur gepresenteerd
bij de Unseen Photography Fair in de Westergasfabriek in Amsterdam. Oud
minister Hedy d'Ancona ontvangt het eerste exemplaar. Op zaterdag 30
september is er een Zeeuwse presentatie in boekhandel 't Spui in Vlissin-
gen. Deze begint om 14.00 uur. Het boek verschijnt bij uitgeverij Lecturis
en kost 49,95 euro ('limited edition' voor 97 euro).
