Over de
grens
3
Dat ben ik toen gaan doen. Je moet
er wel feeling voor hebben, hoor.
Dat merk je snel, of je dat hebt. Ei
genlijk bij het eerste contact al.
Dan zie je vaak al: dat gaat goed, of
wordt misschien lastig. Voor mij
voelde het gelijk goed. Alsof ik het
al vaker had gedaan."
Na die stage en zijn belevenissen
in Indonesië kwamen al zijn an
dere klussen erbij. In veel gevallen
toevallig of via Zeelandia Middel
burg. „Die jongen met die progres
sieve spierziekte ben ik tegengeko
men tussen de vacatures op Zee-
landnet. Voor die clinics ben ik
een keer gevraagd door iemand
van een speciale school en daarna
werd ik vaker gevraagd. Zo simpel
was het eigenlijk. Ik vind het heel
mooi en bijzonder hoeveel je er
voor terugkrijgt. Daardoor kun je
wel blijven gaan."
De training die hij iedere vrijdag
aan het G-team van Zeelandia
geeft, ziet hij bijna als ontspan
ning. „Het kost veel energie en tijd
en de vooruitgang die ze boeken is
minimaal, soms nauwelijks zicht
baar", moet Luteijn daar direct bij
zeggen. „Maar het plezier dat zij
halen uit dat ieniemienie-stapje is
echt fantastisch. Dat is onbetaal
baar, echt, dat is zó mooi. Kinde-
Tweede trainer voor G-team
Zeelandia Middelburg gezocht
ren zonder beperking zijn ook
dankbaar, maar dat is toch anders.
Ik vind de diversiteit vooral erg
leuk. Elk kind heeft zijn eigen be
perking of probleem. Iedere keer
een andere manier of oplossing
vinden waar dat kind het beste
mee de wereld in kan of de trai
ning kan vervolgen, dat vind ik
mooi."
„Dat steeds maar aanpassen op
het eigen niveau van dat kind, is
een grote uitdaging en erg leuk om
Die periode in Bali
heeft mij wel
gemaakt tot de
persoon die ik nu ben
te doen. Je hebt een grote truken-
doos nodig. De oefeningen op de
training zijn allemaal heel simpel,
de simpelste die je kunt bedenken.
Je moet die oefening wel steeds
aanpassen, zoals bij bijvoorbeeld
een slalom met aan het eind een
schot op doel. Je moet de afstand
tot het doel iedere keer variëren,
de afstand tussen de pionnetjes,
het tempo. En dan heb ik het nog
niet over het niveau waar je de
kinderen op aanspreekt."
Trein leren rijden
„Sommige kinderen zijn cognitief
net zo sterk als jij en ik en anderen
veel minder. Het is continu uitba
lanceren. Het gaat voor mij van
zelf. Het leukste vind ik dat alle
kinderen die komen op hun eigen
niveau meedoen en plezier bele
ven door gewoon te voetballen.
Sommigen kijken de hele week uit
naar die vrijdag om te komen trai
nen. En met mijn werk kan ik ook
heel veel kinderen helpen. De af
gelopen weken heb ik bijvoorbeeld
twee jongens met autisme geleerd
om met het openbaar vervoer naar
school te gaan. Dat deden we in
kleine stapjes. We gingen eerst
naar het station. Kijken hoe het
eruit ziet. Waar komen de treinen
vandaan? De volgende keer zijn we
gaan kijken waar je kaartjes kunt
kopen. Daarna stapten we samen
de trein eens in. Later apart, dus zij
van boven en ik vanonder in de
coupé. Later weer in een andere
coupé. Zo bouw je het uit."
Luteijn weet heel goed waar
deze jongens tegenaan kunnen lo
pen. „De drukte in zo'n trein kan
voor chaos zorgen, dat kan heel
hectisch zijn", stelt hij. „Of als er
ineens staat dat de trein vertraging
heeft of van een ander perron ver
trekt, is dat voor hen heel lastig.
Dat is voor ons misschien lastig
voor te stellen, maar voor die jon
gens is het al een grote stap om
met het openbaar vervoer te rei
zen. Ze hebben er tijd voor nodig
om dat te leren. Het is vooral die
kleine stapjes vooruit zetten. Con
tinu check ik of ze zich nog op hun
gemak voelen, wat ze nog wel of
niet spannend vinden. Ik weeg
dan steeds af wat wel en wat niet
gaat. Dat lijkt bij mij vanzelf te
gaan."
Hij koestert de herinnering aan
zijn tijd in Bali daarom nog altijd.
„Die periode daar heeft mij wel
gemaakt tot de persoon die ik nu
ben. Ik ben in ieder geval heel blij
dat ik er achter ben gekomen wat
ik wil in het leven. Er zijn heel veel
jongens en meiden van mijn leef
tijd die nog steeds zoekende zijn
naar wat ze willen. Ik ben blij dat
ik het al tegen ben ge
komen."
We staan natuurlijk
vooral bekend om
onze supporters
OPROEP
maandag 18 september 2017
is echt onbetaalbaar
Niels Luteijn staat voor zijn
vierde seizoen als trainer van
het G-team van Zeelandia Mid
delburg. Komend jaar staat hij -
vooralsnog - alleen voor de
groep. Het is moeilijk om hulp te
strikken. „Vrijdag is een heel las
tige dag, net als de tijd (tussen
16.00 en 18.00 uur). Niet veel
mensen zijn op vrijdagmiddag
vrij of willen het niet doen. Of ze
willen het wel, maar kunnen het
niet."
Zijn het bij reguliere jeugdteams
nog wel eens welwillende ou
ders die de coachjas dan maar
aantrekken, bij het G-team ligt
dat iets anders. Luteijn snapt
dat wel.
„Zij zorgen al de hele week in-
- Niels Luteijn
tensief voor hun eigen kind. Ik
kan me voorstellen dat het dan
ook lekker is om even gewoon
te kunnen kijken."
G-teams voor jonge kinderen
zijn overigens zeldzaam in Zee
land. „RCS is nu net gestart met
een teampje voor kinderen met
autisme, maar als jonge G-voet-
baller kun je alleen bij Zeelandia
en in Sint-Annaland terecht.
Daarna moet je al naar MOC'17
in Bergen op Zoom."
„Zo'n team zou bijvoorbeeld in
Goes best aanslaan, maar je
moet wel met een clubje begin
nen. Als je met één of twee kin
deren begint, haken ze gelijk af.
Zo'n groepje vinden en bij elkaar
rapen is hier het probleem."
Zeeuwse voetballers vertellen op
deze plaats in de bijlage over hun
buitenlandse roots.
Wat als je beide ouders uit
een ander land komen,
voor welke voetbalploeg
kies je dan? Liam O'Shea, voetbal
ler van Oostburg, is half Iers, half
Noord-Iers en heeft een duidelijke
voorkeur: „Ierland. Dat zijn de
échte leren", geeft hij aan. „Dat is
altijd zo geweest, ik heb het een
beetje van huis uit meegekregen."
Het was in de zomer van 2016 een
ongekende luxe voor O'Shea: Ne
derland nam niet deel aan het EK
in Frankrijk, maar Ierland én Noord-
lerland waren beide van de partij.
En dat was voor de Noord-leren de
eerste keer. „De hype rond Will
Grigg (spits van Noord-lerland)
vond ik wel grappig", zegt de spe
ler van Oostburg. Toch overtuigde
het hem niet om voor dat land te
kiezen. „Ook toen was Ierland mijn
favoriet." Beide landen kwamen
even ver in Frankrijk. „In de eerste
knock-outronde werden ze uitge
schakeld." Want echt topteams
hebben ze niet, weet O'Shea.
Daarom blinken ze uit op andere
vlakken. „We staan natuurlijk be
kend om onze supporters. Daar
praat iedereen altijd over tijdens
grote toernooien."
Ook de Ierse nationale competitie
staat niet hoog aangeschreven.
„Het niveau is er helemaal niet
hoog. Daarom volg ik het eigenlijk
nauwelijks." En hij is niet de enige
Ier die weinig om de nationale
voetbalcompetitie geeft. „Ze volgen
vooral het Engelse voetbal en dan
met name Manchester United. Die
club is door leren opgericht. Net als
Celtic uit Schotland, dat daarom ook
veel Ierse fans heeft."
O'Shea is, mede door die Ierse link,
ook supporter van Manchester
United. Bij die club speelde
bovendien de grootste Ierse
voetballer aller tijden: Roy
Keane. „Hij was altijd een
lekker agressieve speler,
daar houd ik wel van." De
Ierse mentaliteit, heet dat.
„En ik ben zelf ook een
speler die niet bepaald te
rughoudt."
Daniel Vervelde
