Twee Zeeuwse crossers
strompelen met nekletsel
zelf nog naar ziekenhuis
Zeeuwen moeten het doen
met een bijrol in Zwintriatlon
13
Noah de Wild (17) gaat in Engeland rugbyen
laffiü
De Wild moest deze week even bij
komen. „Ik heb best een hectische
week achter de rug", bekent hij. De
talentvolle rugbyer van 't Gooi
woont in Amsterdam, is geboren in
Wemeldinge, maar zette 'thuis' al
les even rustig op een rijtje. Dat
deed hij in Kortgene, waar zijn ou
derlijk huis staat. Lachend: „En
vanaf volgende week staat mijn
thuis in Londen."
Dat had hij drie weken nog niet
kunnen bevroeden. Pas toen drukte
hij na het tikken van zijn eerste sol-
licitatiemailtje op 'verzenden'. Daar
was dan weer een gesprek met
Brian Hendry (coach van Tovaal en
ex-coach van Oemoemenoe) aan
voorafgegaan.
Stalken
„Ik sprak hem bij een wedstrijd van
Tovaal en zei dat ik heel graag ooit
naar Engeland wilde", vertelt de
Nederlands jeugdinternational en
ex-speler van Tovaal. „Hij zei dat
London Scottish een optie was en
dat ik het gewoon moest proberen,
maar hij zei ook: ']e moet het echt
zélf willen en doen'. Dus ik heb een
mail gestuurd en ben daarna iedere
dag gaan bellen. Ja, stalken eigen
lijk, haha."
In zijn sollicitatiemail was hij
goudeerlijk. „Ik ben niet de beste
speler", stelt De Wild zelfbewust.
„Ik moet het hebben van kei- en
keihard werken. Dat doe ik dan ook
graag. Dus ik heb ze gevraagd om
een gunst. Ik wilde dolgraag langs
komen. Vorige week kreeg ik de
Ik ben er nu
eigenlijk al,
maar ik ben
er nog niet
man die over de scouting en
academy ging aan de lijn en
hij zei dat ik mezelf mocht
komen laten zien."
Vorige week vrijdag
stapten hij en zijn vader Jos
in de auto en het duo trok
naar Londen. Hij trainde er,
sprak met de clubleiding,
bezocht highschools
en toonde zich in
een gewonnen
oefenwed
strijd tegen
Ealing Trail-
finders.
De Wild:
„Die ploeg
was erg fy
siek. Dat is
nou net
wat ik wil. Ik
ben de loose
head prop, de
voorste man in de
scrum. Ik moet het
dus van mijn fy
siek hebben en
dat kwam
goed uit."
Engels spreekt
hij vloeiend, hij
wordt gesteund
door zijn ouders
en weet heel
goed wat hij wel
en vooral ook wat hij niét kan, maar
zenuwachtig was hij heus wel. „Ik
stond te shaken, man. In Engeland
is rugby een veel grotere sport dan
in Nederland. Daar spelen ze het in
zowat alle parkjes, zijn de facilitei
ten veel beter. Dus ik dacht toen ik
om me heen keek wel even: Ik durf
dit helemaal niet. Het niveau is te hoog
voor mij. Maar toen ik eenmaal bezig
was ging het gewoon goed."
Contractloos
Dat zagen ook de keuzeheren van
London Scottish, een profclub met
een eerste team op het tweede ni
veau (het Championship) van En
geland en een grote academy.
„Daar kom ik te zitten", legt De
Wild uit. „Ik krijg geen con
tract, maar ga de eerste twee
jaar school- en academy-
rugby spelen. Ik ga Film en
Geluid studeren en heel veel
trainen. Na die twee jaar
stroom ik door naar de se
nioren."
Daar heeft de club
drie selecties.
Het eerste
team bestaat
uit professi
onals en
semi-profs,
het tweede
team uit
semi-profs
en amateurs
en het derde
team uit ama
teurs.
„Je stroomt in
het derde team in
en moet je naar
boven werken.
Een verhuurpe-
riode is overi
gens ook nog
een mogelijk
heid. Ik ben er
nu eigenlijk al,
maar ik ben er
nog niet."
Adriaanse (41) kwam aan de start
tijdens een tweedaagse wed
strijd, meetellend voor het Euro
pees kampioenschap bij de Vin
tage Motorcross Club Nederland
(VMCN), op het circuit in Den
Dungen. In zijn klasse - Super
EVO - kwam hij op de tweede
dag bij de start van de derde
manche in de problemen.
Adriaanse was met de snelsten
vertrokken, maar direct na de
start ging het mis. Hij raakte de
controle over zijn motor kwijt
toen hij ingeklemd raakte tussen
twee concurrenten. Een van de
twee tikte zijn voorwiel weg,
met een valpartij voor het aan
stormende veld tot gevolg.
Overreden
Zo links en rechts werd hij aan
getikt of zelfs overreden. Toen hij
ging zitten, voelde hij direct aan
zijn nek. Daar bleef het zelfon
derzoek bij. „Ik was volledig bij
kennis. Alleen mijn nek deed be
hoorlijk pijn, maar dat komt wel
eens vaker voor bij het crossen."
Zijn vrouw Karin, die ook in
deze klasse aan de start kwam,
stopte bij hem. Alles leek in orde
en zij vervolgde haar weg. Adri
aanse strompelde met wat hulp
naar zijn camper en wachtte
daar. Toen zijn vrouw was gefi
nisht zijn alle spullen zonder zijn
hulp ingeladen en werd koers ge
zet naar huis. De volgende dag
verslechterde zijn toestand en
werd na lang beraad de huisart
senpost in Goes ingeschakeld.
Daar werd de ongelukkige
crosser meteen doorverwezen
naar de spoedeisende hulp. Tij
dens dit onderzoek werd de ernst
van de zaak duidelijk. De tweede
nekwervel had hij op twee plaat
sen gebroken en ook de hoofdsla
gader was geraakt. „Ik heb ont
zettend veel geluk gehad. Eerst
dacht ik aan een beetje spierpijn,
Een beetje meer
naar rechts of
linksen dan was
het over geweest
maar een beetje meer naar rechts
of naar links en dan was het over
geweest."
Oreel raakte tijdens een trai
ning op het Scheldecircuit in Ril
land de controle over zijn Kawa
saki op een grote schans kwijt en
belandde naast de baan. Met be
hulp van zijn zoon Björn en trai
ningsmaatje Thijs Lampio ging
hij daarna op eigen gelegenheid
naar het ADRZ in Goes. Na wat
röntgenfoto's en andere onder
zoeken werd geconstateerd dat
hij naast twee nekwervels ook
een rugwervel had gebroken.
Daarbij had de 44-jarige mon
teur in eerste instantie ook uitval
van zijn rechterarm. Dat lijkt
langzaam weer wat beter te gaan,
maar de tinteling in zijn vingers
van zijn rechterhand blijft nog
aanhouden. Hij mocht het zie
kenhuis wel verlaten. Over veer
tien dagen worden ze alle twee
weer terugverwacht op de poli
kliniek voor een controle. Hoe
lang de revalidatie zal duren is
nog niet duidelijk.
Geens toonde zich de snelste deel
nemer na een kilometer zwem
men, 45 kilometer fietsen en 10 ki
lometer hardlopen. Hij legde het
parkoers af in 1.51.00 uur. Met die
tijd won hij ook The Battle of the
Sexes.
De vrouwen kregen dertien mi
nuten voorsprong, maar wie als
Ruben Martens werd
beste Zeeuw, voor De
Bart en Dennis
Florussen (foto)
eerste over de finish kwam kreeg
een premie van 1.000 euro. Omdat
Verstuyft de triatlon in 2.06.33 af-
legde was dat geldbedrag voor
Geens.
Ruben Martens uit Terneuzen
kroonde zich tot beste Zeeuw. Hij
kwam na 2.02.59 als veertiende bin
nen. Ruim twee minuten later
kwam Sander de Bart uit Aarden
burg als zestiende binnen in 2.05.20
uur. Dennis Florussen comple
teerde het 'Zeeuwse podium' op de
38ste plaats: 2.09.39.
Beste Zeeuwse vrouw werd An-
nemieke Thomaes uit Zuidzande
(2.55.36).
donderdag 7 september 2017
2V
Talent 'stalkt'
zich naar Londen
Noah de Wild (17) jaagt letterlijk
zijn droom achterna. De
Zeeuwse rugbyer wilde ooit in
zijn leven zijn sport in Engeland
te beoefenen. Maar waarom niet
nu hij nog jong is? Hij trok zo'n
drie weken geleden de stoute
schoenen aan en mailde naar de
academy van London Scottish.
Enkele mailtjes en heel veel tele
foontjes later kreeg hij zondag
het verlossende antwoord: hij is
meer dan welkom op de Athletic
Ground in Richmond.
Mitchell Minnaard
Kortgene
- Noah de Wild (17)
Noah de Wild in het tricot van
London Scottish, foto noah de wild
De Zeeuwse motorcrossers
Thomas Adriaanse uit Lewed-
orp en Marco Oreel uit Oost-
Souburg hebben tijdens het
uitoefenen van hun sport ern
stige nekblessures opgelopen.
Beiden werden afgelopen
weekend opgenomen in het
Admiraal de Ruijter Ziekenhuis
van Goes, slechts enkele ka
mers van elkaar gescheiden.
Inmiddels heeft het tweetal het
ziekenhuis met de nodige bra
ces weer verlaten.
Herman Heuvink
Den Dungen/Rilland
- Thomas Adriaanse
Het was
i een drukke bedoening bij de start in Hulst, foto peter nicolai
KNOKKE De Zeeuwen die deel
namen aan de negentiende editie
van de Zwintriatlon - tussen Hulst
en Knokke - hebben niet mee
kunnen doen om de prijzen. Die
gingen naar de Belgen Jelle
Geens (bij de mannen) en Katrien
Verstuyft (bij de vrouwen).
Meer uitslagen op PZC.nl/sport.
