Gratis FOX Sports 1 bij
AUes-iri-i Van DELTA
8
PORTRET LEEN TIEBOUT VERKLAART LIEFDE VOOR ZIERIKZEE IN WOORD EN BEELD
Leen Tiebout (87) is officieus ambassadeur van Zierikzee.
Tijdens zijn dagelijkse wandeling spreekt hij mensen aan en
vertelt ze dan over de schoonheid van het
middeleeuwse stadje. Soms gebeurt dat in dichtvorm.
'aarom? Omdat ik
zelf heel nieuws
gierig ben en om
dat ik studie heb
gemaakt van Zie
rikzee. Ik weet er veel van te ver
tellen. Waarom het Vrijpoortje zo
heet, bijvoorbeeld, of wat het
Gravensteen is. Dan wijs ik ze op
de hand en de kop op de trapleu
ning. Die gingen eraf als je werd
veroordeeld. Dat waren de straf
fen toen. Dat vinden de mensen
leuk om te horen en ik wil dat de
mensen beseffen dat Zierikzee de
moeite waard is."
„Ik spreek mensen aan op
straat. Spreekt u Nederlands?,
vraag ik dan. Niet, dan ga ik door
in het Frans, Duits of Engels.
Want als medewerker van een in
ternationaal handelskantoor heb
ik mijn talen geleerd. Ik had laatst
een Frans stel. Dat heb ik meege
nomen naar 't Vrijpoortje. Dan
leg ik uit dat die naam komt van 't
Vrije, het gebiedje waar in de
middeleeuwen geen belasting
werd geheven. Maar ik maak ook
het grapje van 'faire l'amour' in
het poortje, want daar heb ik een
gedichtje over gemaakt. Dat waar
deerden ze. Ze wilden hand in
hand op de foto onder het straat
naambordje. Ik maak wel vaker
foto's. Dan zie ik mensen bezig en
stel ik voor dat ik die foto maak.
Kunnen ze er allemaal op. Hele
gezinnen soms."
Tijdens zijn dagelijkse wande
ling door Zierikzee kan Tiebout
het niet laten om over de stad te
vertellen. „Als een soort stads-
gids. Maar nee, ik ben geen con
current van de VVV. Veel mensen
hebben helemaal geen behoefte
aan een gids en mij hoeven ze ook
niet te betalen." Het komt voor
dat bezoekers geen prijs stellen op
de verhalen van Tiebout. „Dat
merk ik snel genoeg aan hun ge
drag en dan laat ik ze. Ik ga men
sen echt niet dwingen om te luis
teren. Maar dat komt niet zo vaak
voor, hoor." In het seizoen rijdt er
ook een koetsje door Zierikzee.
Voor vijf euro per persoon wor
den er rondritten mee gemaakt.
Tiebout zat vaak op de bok, naast
de koetsier. „Dat gebeurt nog
maar een enkele keer. Er is een
meisje uit Zierikzee. Dat gaat
graag mee en dan kan ik er niet
meer bij."
Leen Tiebout groeide op in Rot
terdam. Maar dat mag je niet te-
Als medewerker van
een internationaal
handelskantoor heb
ik mijn talen geleerd
gen hem zeggen. „Ik kom uit Hil-
legersberg. Dat is ontstaan omdat
rijke Rotterdammers niet meer in
de stad wilden wonen. Die koch
ten daar een lapje grond en bouw
den een huis met een flinke tuin
en soms - als ze aan de Bergse
Plas woonden - met een steiger
voor de boot. Ja, een buitenplaats,
zoals Schuddebeurs voor Zierik
zee is." Leen kwam ter wereld aan
het Eerste Plein. „Dat kwam zo.
Daar zijn vier pleinen door arbei
dersorganisaties gebouwd. Dat
waren arbeiderswoningen. Mijn
vader was schilder in een fabriek.
De verlichtingsarmaturen in de
Maastunnel zijn nog door hem
geschilderd."
PASPOORT
Negen kinderen brachten de
Tiebouts groot. Als nummer zes
en jongste zoon, was Leen de eer
ste die door mocht leren. „De ou
deren moesten meteen na de la
gere school aan het werk. Ik
mocht naar de mulo. Dat duurde
twee jaar, want toen kwam de
hongerwinter en gingen alle
scholen dicht. Na de oorlog ben ik
ook gaan werken, maar heb in de
avonduren de handelsschool ge
daan." Toen hij nog klein was, zag
Leen zijn vader aan de huiska
mertafel zitten schilderen. „Dat
deed hij elke zondagmiddag. Toen
ik zes, misschien zeven, jaar was
ging ik meedoen. Ik kreeg materi
aal van hem en aanwijzingen. Ik
heb mijn hele leven geschilderd
en doe het nog steeds, bijna elke
dag."
Tiebout schat dat hij ongeveer
450 olieverfschilderijen en etsen
heeft gemaakt. Een kleindochter
stelde er een boek van samen. „Ik
schilder vooral boerderijtjes, oude
schuren en huizen. Maar er moet
wel altijd wat gebeuren op een
schilderij. Een Zeeuws vrouwtje
loopt er door of een paar eendjes.
Kijk eens. Mooi hé. Ons laatste
adres in Rotterdam was Zuidwijk.
Allemaal nieuwbouw. We wonen
nu vijfenveertig jaar in Zierikzee.
Ik hou van de mooie huizen en
van de gezelligheid. Met Rotter
dam heb ik niets meer. We komen
er ook bijna nooit meer, want we
hebben geen auto meer. Wat daar
na het bombardement is gebouwd,
is allemaal hoog en strak met veel
glas. Daar heb ik een hekel aan.
Zierikzee telt honderden monu
menten. De eigenaren worden
verplicht ze goed te onderhouden.
Oude huizen in Zierikzee zien er
uit alsof ze gisteren in de verf zijn
gezet. Daarom voel ik me hele
maal op mijn plek in Zierikzee,
vooral nu we sinds een jaar of ze
ven in het centrum wonen."
Maar daar zijn Leen en zijn
vrouw Elly klein behuisd. „Ik
schilder in de keuken aan het aan
recht. Ik moet mijn werk telkens
opruimen. Olieverf gebruik ik ook
niet meer. Dan stinkt het hele huis
naar terpentine."
Tiebout verklaart zijn liefde voor
Zierikzee niet alleen in verhalen
aan toeristen en in zijn schilde
rijen; hij schrijft er ook gedichten
over. „Daarmee ben ik ook al vroeg
begonnen. Ik maak ze vaak naar
aanleiding van de actualiteit. Mijn
dochter heeft mijn gedichten ge
bundeld in zes boekjes. Bij restau
rant De Zeeuwse Herberg ligt een
rode map met een aantal gedich
ten en met foto's van schilderijen.
Je kan dat boekje inkijken als je
daar iets gaat gebruiken." Bij
boekhandel Plus aan de Appel
markt hangen een aantal schilde
rijen van Tiebout. Ook daar mag
hij de toerist tijdens zijn wande
lingen graag op wijzen.
„De reacties van de mensen zijn
vaak leuk. We zijn in Zierikzee.
Waar is de zee?, vragen ze dan.
Dan leg ik uit dat de naam niet van
de zee maar van de rivier de Ee
komt. De eerste bewoners waren
op de vlucht voor de Noorman-
Zierikzee had
eigenlijk Eedam
moeten heten
nen. Zij legden een dam langs de
Ee. En ze hadden een leider die
Zierick heette. Die was sterk en
vriendelijk en daarom noemden
ze hun woonplaats naar hem: Zie-
ricks Ee. Maar de stad had eigenlijk
Eedam moeten heten. Want een
dam aan de Rotte heet toch Rot
terdam? En een dam aan de Zaan
heet Zaandam, net zoals een dam
aan de Schie Schiedam heet."
Ach, geeft Tiebout eerlijk toe:
„Ik vind die aandacht van de
mensen natuurlijk ook leuk. En
wat moet ik anders? Thuis gaan
zitten? Mijn vrouw gaat naar al
lerlei verenigingen. Ja, die had ik
vroeger ook. Maar ik word bin
nenkort achtentachtig. Nee, als ik
dit niet had..."
BRIEVEN
U kunt uw brief (maximaal
150 woorden) richten aan:
lezersredacteur@pzc.nl
of per post aan
Lezersredacteur PZC
Postbus 5046
4380 KA Vlissingen
08801-30210
Rekenkamer
De gemeente Kapelle (22
augustus) vindt het onderzoek
van Rekenkamer Zeeland naar
het functioneren van de
gemeente uiterst ongewenst.
Iets te verbergen, gemeente?
Voor alle duidelijkheid: de
naam 'Rekenkamer'geeft wel
eens verwarring;
'Controlekamer' zou beter zijn.
Niet verkeerd toch als zo'n con
trolekamer uw zienswijzen, aan
pak en besluiten nog eens onder
de loep neemt. Controleren en
nog eens controleren (check en
recheck zoals in de luchtvaart).
Rekenkamer Zeeland heeft zich
niet te bemoeien met het functi
oneren van de gemeenten,
schrijft gemeente Kapelle. Geen
tien, geen honderd maar duizen
den mensen zouden het toejui
chen als de provincie méér aan
dacht zou besteden aan 'het be
vorderen van de kwaliteit van
het openbaar bestuur in de re
gio'. Een recent voorbeeld hier
van op Schouwen-Duiveland
waar de gemeenteraad - ondanks
het tegengeluid van 20.000 men
sen - een project wil verwezen
lijken dat schade doet aan vele
Voor hetzelfde geld kijk je PSV - Feyenoord live!
Stap ook over op DELTA.nl/FOX
DELTA
donderdag 7 september 2017
PC
Ik dwing ze niet om te luisteren
Ton van den Nouweland
w
-Leen Tiebout
Leen Tiebout is op 1 oktober
1929 geboren in Hillegers-
berg (nu Rotterdam). Hij
deed twee jaar mulo en na
de oorlog vijfjaar handels
avondschool, voor hij als
vertegenwoordiger van een
internationaal handelskan
toor ging werken. Hij
trouwde in 1955 met Elly Du
Pon. Leen en zijn gezin ver
huisden in 1970 naar Zierik
zee, waar hij hoofd verkoop
kon worden bij scheepsmo-
torenfabriek Smit Bolnes.
Hij werkte later nog enkele
jaren bij IHC in Kinderdijk
waar Smit Bolnes toen deel
van uitmaakte. Leen en Elly
Tiebout hebben drie kinde
ren, vijf kleinkinderen en
twee achterkleinkinderen.
-Leen Tiebout
vanaf 52^50
De eerste 4 maanden Alles-in-i
verbindt
