4 ZO DOEN WIJ DAT Monique de Rooij en Ton van Riet uit Anna Jacobapolder bleven aan elkaar plakken na een jamsessie op Tholen. Ton, lange tijd een onzeker type, hielp Monique op zijn beurt bij het overwinnen van haar onzekerheid. Hoe houd je het een beetje leuk in de huiselijke omgeving? Lezers helpen ons op weg. Stop met zeuren en zing gewoon verder Ton: „We hebben elkaar leren ken nen via de muziek. Ik organiseerde jamsessies op Tholen. Monique wilde graag zingen. Zo zijn we aan elkaar blijven plakken." Monique: „Ton maakt mij wie ik ben, als zangeres. Ik zie een nummer soms niet altijd zitten, maar hij is de positieveling van ons tweeën. Hij zegt: 'we gaan het doen'. Ik ben weieens onzeker en wil alles perfect doen. Als iets niet goed gaat en Ton zit te vertellen wat ik moet doen, word ik boos. Dan zeg ik: doe het lek ker zelf. Het botst weieens, maar meestal komen we er wel weer uit. We hebben het er de volgende dag niet meer over." Ton: „Ik zeg ook weieens: stoppen met zeuren, gewoon verder zingen. Iets gaat niet altijd meteen zoals je het wilt." Monique: „Uiteindelijk gaat het vaak goed. Ik zing op gevoel en Ton is de technicus. Hij is de muzikant die weet waarover hij praat." Weg met die angst, je kunt alles Monique: „Ik wilde optreden, maar durfde niet. Ik zag al die zangeressen daar zingen en wilde dat ook. Tien jaar geleden zei een vriendin: kom op, ga dat podium op. Toen heb ik mijn angst overwonnen en ben ik begonnen met optreden. Achteraf gezien zong ik die eerste keer zo vals als een kraai, maar ik was trots dat ik het had gedaan. In zingen kan ik mijn hart en ziel leggen. Ik kan er mijn stress in kwijt. In het begin durfde ik de kroeg nog niet eens in mijn eentje in, maar op een gegeven moment pakte ik mijn usb-stick met muziek en trok het hele land door." Ton: „Ik heb die ontwikkeling van heel dichtbij meegemaakt. Eerst was ze rete-zenuwachtig. Ze had geen idee hoe leuk het was als zij op het podium stond. Daarom zei ik een keer toen we aan het oefenen waren: pak je microfoon maar, we gaan de kroeg in. Bij wijze van generale repe titie." Monique: „Doodeng vond ik het, maar mijn angst is overwonnen. Ik vind mezelf nu heel stoer als ik voor een grote groep mensen durf te zin gen. Pasgeleden dacht ik dat ik voor dertig mensen moest optreden, ble ken het er wel 150 te zijn. Ik zong Ik kan het niet alleen van De Dijk en ze zongen allemaal mee." Waardering krijgen is belangrijk Monique: „Ik werk sinds 22 jaar bij Blokker, maar in januari sta ik op straat. Vanwege de bezuinigingen sluit ons filiaal in Strijen. Ik ben be drijfsleider en ik weet dat ik goed ben in mijn werk. Niemand kan die win kel zo goed indelen als ik, alleen doe ik dat met mijn handen. Ik kan het Monique heeft van huis uit nooit waardering gekregen niet op papier. Tegenwoordig moet alles worden uitgewerkt in een plan. Daarom volg ik een opleiding: mbo-4 filiaalmanager. Ik vind het papiertje een grote winst voor mezelf als ik het haal, ook al kwel ik mezelf ermee. Mijn ouders zeiden altijd: je moet niet leren, maar gewoon werken. Ik ben altijd heel onzeker geweest, werd gepest en had een leerachterstand op school. Nu pas kom ik een beetje los. Op mijn werk was ik ook onzeker. Ik heb altijd mezelf proberen te bewij zen voor mijn baas en nu stopt het. Daarom is dat papiertje zo belangrijk voor mij. Dat is een bewijs dat ik iets kan." Ton: „Monique kijkt altijd over haar schouder of er iemand meekijkt of ze het wel goed doet. Ze heeft van huis uit nooit waardering gekregen, ter wijl dat wel belangrijk is." Bevestiging van je ouders heb je nodig Ton: „Ik ben ook best lang een onze ker type geweest. Nu kan ik behoor lijk koppig en eigenwijs zijn. Ik heb een strenge opvoeding gehad en mocht niets zelf beslissen, niets ko pen, zelfs niet weggaan. Pas veel later kreeg ik bevestiging van mijn ouders dat het wel goed kwam met mij. Mijn ouders hadden zelf niet gestudeerd, maar ik ging studeren. Op een gege ven moment zei mijn moeder: 'ik weet niet hoe je het flikt, maar je flikt het.' Die bevestiging van mijn ouders had ik nodig. En als je ouders je losla ten, is het een bevestiging voor een DE FAMILIE dinsdag 5 september 2017 PZ 'Leren doe je vooral door zelf je kop te stoten Valeska Nastaly —Ton van Riet Af en toe kan het best botsen tussen Monique en Ton. „Meestal komen we er wel weer uit." FOTO'S MARCELLEDAVIDSE Monique de Rooij (48), bedrijfsleider bij Blokker en zangeres Ton van Riet (48), chemisch laborant en hobbymuzikant Ton heeft een zoon van 18 (Jelle) en een dochter van 14 (Sanne) die niet bij hem wonen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 48