Gegraven grot
aangetroffen op
strand Zoutelande
u
II
8
Een nieuw boek van Rinus Spruit (1946)
uit Nieuwdorp, dat is na twee
voorgaande succesnummers een
gebeurtenis van jewelste. Volgende
week kunnen we gaan lezen in
'Broeder, schrijf toch eens!'.
RINUS SPRUIT NIEUWE ROMAN
v gi**1
Volgens Ben Altena, hoofd van de
strandwacht in Zoutelande,
zijn dergelijke bouwsels hartstikke
gevaarlijk. Voor kinderen is het
spannend om er in te spelen, maar
het risico op instorting is aanzien
lijk. „Het stuk strand rond de plek
van deze grot heeft geen vaste
structuur", zegt Altena. „Dat maakt
het risico op instorting extra groot."
De grot was niet enorm: je zou er
net in kunnen kruipen. „Maar
vooral omdat de hele kuil zo diep is
en de wanden zo steil zijn, wordt
het risico op instorten groot."
Volgens Altena komt het vaker
voor dat badgasten enorme kuilen
graven. Op het strand bij Zoute
lande zijn er dit jaar alleen al drie of
vier aangetroffen. „Vooral kinderen
en hun ouders die niet uit Zeeland
komen, schatten de risico's niet
goed in", vertelt Altena. Als voor
beeld noemt hij een incident van
zo'n zes jaar geleden bij Domburg,
waarbij iemand in een duinvoet
groef, bedolven raakte en overleed.
Als een kuil dieper wordt dan
Als de kuil diep is en
de wanden zijn steil,
wordt het risico op
instorten groot
middelhoog, moet hij dicht van de
strandwacht. „Anders moet er,
wanneer de kuil instort, te diep ge
graven worden. Dan wordt het las
tig de bedolven persoon tijdig van
zuurstof te voorzien."
om aan de balk te spijkeren'. Ook
die titel - met een hoofdrol voor
zijn alter ego Maarten Rietgans -
bracht hem succes in Nederland
en Duitsland.
Vorige week nog zat hij in de
'Schrijverstent' op de Uitmarkt in
Amsterdam. Omringd door vrou
wen - hij laat de foto zien die ervan
is gemaakt. Zondag moet hij naar
Hilversum voor opnames van het
boekenprogramma van de VPRO.
En dan is er volgende week don
derdag ook nog een presentatie in
Vlissingen. Hij haalt een glaasje
water. Als zijn stem het maar
houdt.
De titel van het nieuwe boek is
ontleend aan brieven van twee
naar Amerika geëmigreerde zus
sen van zijn opa. Op het einde van
hun leven verlangden ze terug
naar Zuid-Beveland en hoopten
dat hun broer iets van die door hen
achtergelaten wereld tot leven kon
brengen: 'Broeder, schrijf toch
eens!'
„Dat ben ik. Een vader-zoon
boek, dat was mijn bedoeling. Ik
heb het geschreven uit respect
voor mijn vader. Ook uit een
soort schuldgevoel. Toen ik een
jaar of twintig was, heb ik een
tijdje op hem neergekeken. Mijn
vader was niet zo slim, mijn moe
der was veel slimmer. Met dit
boek wil ik uitdrukking geven
aan dat schuldgevoel. Ik heb veel
bewondering voor de man die in
zijn eentje de kost moest verdie
nen voor een gezin van zeven.
Het wrange is natuurlijk dat hij er
geen weet van heeft dat ik hem
nu probeer in de lucht te steken.
Maar ik heb de behoefte. In de ro
man zit ik als 58-jarige in de keu-
huurwoning in Middelburg be
trekken, het liefst in de buurt van
het station en de bibliotheek.
Zonder katten.
Rinus Spruit was een leven
lang verpleegkundige buiten
Zeeland. Tot tien jaar geleden,
toen zijn moeder op 96-jarige
leeftijd overleed en hij in het huis
bij Nieuwdorp ging wonen. In
2008 stapte hij als schrijver op het
toneel: 'Zwieg stille', was de titel
van de roman. Hij vertelde daarin
over zijn vader, die een leven lang
als rietdekker werkte. Het boek
was het 'Geschenk van de Week
van het Zeeuwse Boek' en vond
vervolgens landelijke versprei
ding onder de titel 'De rietdek
ker'. Theatergroep Zeelandia
Ik heb veel
bewondering voor de
man die in zijn eentje
de kost moest
verdienen voor een
gezin van zeven
maakte er een toneelversie van.
En er kwam ook een Duitse ver
taling. De Duitse cover heeft hij
ingelijst aan de muur hangen:
'Der Strom, der uns tragt'. Vijf
jaar later publiceerde hij 'Een dag
Voor zijn katten vindt hij
het nog wel het ergste
dat hij gaat verhuizen.
Gelukkig overwegen de
nieuwe eigenaren hen over te ne
men. „Ik wil ook best een jaar het
voer betalen, als dat helpt."
Rinus Spruit woont ten oosten
van Nieuwdorp. Zijn ouders lie
ten het huis in 1937 bouwen. Hij
erfde het samen met zijn twee
zussen en twee broers en is nu
zo'n tien jaar de vaste bewoner.
Vanuit het keukenraam is de ak
ker met bieten maar twee meter
weg. Het landschap in het grote
raam van de voorkamer wordt
verstoord door industrie en de
drukke N62 naar de Westerschel-
detunnel.
In zijn nieuwste boek 'Broeder,
schrijf toch eens' vertelt Spruit
hoe zijn hoofdpersoon - een der
tien jaar jongere versie van de Ri
nus Spruit die nu als 71-jarige op
de bank zit - besluit te verhuizen.
Nog voor de roman echt is ver
schenen is dat verzonnen verhaal
werkelijkheid geworden. Met een
niet meer optimaal functione
rende knie en heup is de tuin
hem momenteel meer de baas
dan andersom. Het familiebesluit
was unaniem: het ouderlijk huis
wordt verkocht. Inmiddels is dat
gebeurd. De schrijver wil nu een
dinsdag 5 september 2017
Badgasten hebben een put van
meer dan anderhalve meter diep
en een grot achtergelaten op het
strand. De strandwacht vond het
bouwsel 's ochtends tijdens een
onderhoudscontrole. De put is
weer dichtgegooid, meldt de
Stichting Strandexploitatie Veere
op haar Facebookpagina.
Marjoleine Kramer
Zoutelande
-Ben Altena, hoofd strandwacht
▲Badgasten hebben op het strand bij West 1 in Zoutelande een grot
gegraven. FOTO STICHTING STRANDEXPLOITATIE VEERE
Ik ben een man
Op pagina 84 gaat het over
'een man die aan de deuren
van het verleden rammelt'.
Jan van Damme
