neens staat de grote, rode Nissan stil op
de besneeuwde weg tussen de Round 1
- zoals de enige snelweg op IJsland heet -
en de Vatnajökull, de grootste gletsjer
van het land. Op zich niet erg, ware het
niet dat de weg een stijgingspercentage
heeft waar menig wielrenner met klim-
benen van gaat likkebaarden. Het is
warm in de auto. De kachel loeit en de
acht passagiers zitten aardig op elkaar
gepropt. Bovendien draagt iedereen een
dikke, waterdichte overall, nodig voor
de sneeuwscootertocht die straks op het
programma staat. Paniek is een groot
woord, maar twee passagiers beginnen
hem een beetje te knijpen. De four-
wheeldrive gaat toch niet schuiven? Ze
l)e banden niet liet profiel van (raeforbanden
krijgen geen grip op de sneeuw
kijken angstvallig om zich heen, houden
de stoel voor zich nog iets steviger vast en
kijken chauffeur en gids Gulli vragend
aan. Gulli, samen met zijn vrouw Laufey
eigenaar van Glacier Journey, glimlacht.
„We mogen blij zijn dat we hier über
haupt kunnen rijden vandaag", zegt hij
met luide stem. „Door stevige wind en
sneeuwval was de boel gisteren volledig
afgesloten. We konden de scootertocht
op de gletsjer dus vergeten, maar daar
hoeven jullie vandaag niet bang voor
te zijn."
Glacier Journey verzorgt dagelijks
sneeuwscootertochten en jeepritjes op
de Vatnajökull. De gletsjer ligt in het
zuidoosten van IJsland, op ruim vijf uur
rijden van hoofdstad Reykjavik.
Gulli geeft een flinke dot gas, maar de
Nissan komt geen centimeter vooruit.
De banden met het profiel van tractor
banden krijgen geen grip op de sneeuw.
Honderden keren is hij met zijn wagen
richting gletsjer gereden, maar zo moei
zaam als deze keer overkomt hem niet
vaak, geeft hij toe. Uiteindelijk laat hij de
auto een meter of dertig afzakken, om het
gaspedaal vervolgens vol in te drukken.
Na vier pogingen
lukt het hem de
weg te vervolgen.
Gulli krijgt applaus, de
ramen in de auto zijn
intussen volledig beslagen. Na een avon
tuurlijk uurtje wordt de gletsjer bereikt.
Jakkeren
Bij het vertrekpunt, een grote melkvee
houderij langs de Round 1, was het prima
weer. Voor IJslandse begrippen dan.
Droog en een graadje of 13. Op de gletsjer,
zo'n 1.400 meter hoger, is het winderig,
mistig en koud. Een beetje beweging
kan geen kwaad. In dit geval: jakkeren
op een sneeuwscooter. Best eng, voor
wie nog nooit op zo'n gevaarte heeft
gezeten. Maar Gulli stelt iedereen gerust,
tijdens de twee minuten durende in
structie. „Gas geven en remmen, meer
is het eigenlijk niet. Kijk alleen uit in de
bochten. Neem ze niet te scherp, want
je ligt zo in de sneeuw." Je rijdt met z'n
tweeën, één voorop, de ander achterop.
En eventueel wisselen op het keerpunt.
Met z'n tweeën op een sneeuwscooter
heeft een groot voordeel, blijkt al snel.
Bij een bocht naar links kan de bijrijder
zijn lijf naar rechts gooien, zodat je niet
Kroonjuweel
Op weg naar de
Glacier Lagoon.
461 zaterdag 2 september 2017
WG
