'Wereldkaart' van dans en muziek
Nazomerzingen blijft een hit met opnieuw2.500bezoekers
ZEELAND 21
Nostalgische
Nederlandse
meezingers
weerklonken
zondagmiddag op
het Abdijplein in
Middelburg, het
festival hart van het
Zeeland
Nazomerfestival.
maandag 28 augustus 2017
Ondine van der Vleuten
Middelburg
Alle 1.500 zitplaatsen
waren bezet, nog
eens duizend man
moesten genoegen
nemen met een
staanplaats op de Middelburgse
Abdij. Maar meezingen doe je bij
voorkeur staand, uit volle borst,
dus niemand die daarmee zat.
Het Nazomerzingen - vast on
derdeel van het Zeeland Nazomer
festival is een hit - dat moge dui
delijk zijn. Op het programma
stond de Nederlandse canon van
het meebrullied, met nummers als
Het Dorp, Kom van dat dak af, Eén
nacht alleen en Een eigen huis (een
plek onder de zon). Festivaldirec
teur Henk Schoute keek vanaf de
zijkant vergenoegd toe terwijl vo-
calgroep De Meisjes met de Wijs
jes de vierstemmig gezongen klas
siekers ten gehore bracht, begeleid
door een vierkoppige band.
Speciaal voor de gelegenheid
zong ook musicalster, zanger en
De Meisjes van de
Wijsjes maken er
soms wel erg hun
eigen versie van
- Mirjam den Outer, meezinger
acteur René van Kooten mee. Die
laatste was in ieder geval favoriet
bij Mirjam den Outer, die vanuit
Westkapelle met een vriendin-
nengroepje naar het samenzang-
festijn was afgereisd om mee te
brullen. „Het is wel gezellig, daar
niet van, maar De Meisjes van de
Wijsjes maken er soms wel heel
erg hun eigen versie van. Dan kun
je moeilijk meezingen. Vorig jaar
ging dat beter." De dames worden
op hun wenken bediend als Van
Kooten de hit van Het Goede Doel
inzet: België ('Ik stond zelfs in du-
bioooo maar ik nam geen enkele
risicooo!'). „Zo hoort het!", zegt de
Westkapelse verheugd. België mag,
gezien de meebrullende 2.500
keeltjes, de boeken in als het Ne
derlandse reserve-volkslied. Want
daarvan kunnen de aanwezigen op
het plein zo ongeveer alle couplet
ten meezingen.
Er gebeuren ook kleine mooie
dingen op het Zeeland Nazo
merfestival. 'Mappamondo' is
een voorstelling voor de aller
kleinsten, kinderen vanaf 2 jaar.
Maar ik denk dat kinderen tot 8-
9 er ook nog veel plezier aan
kunnen beleven.
Willem Nijssen
Middelburg
'Mappamondo' is - dat zal niet ver
rassen - een spel zonder woorden.
Op het toneel ligt een grote hoop
houtsnippers (voorlopig zichtbaar,
er komt later nog meer tevoor
schijn). Ook een kleiner bergje kie
zelstenen. En er staat een 'boom'
vol percussie-instrumenten. Ver
der een jonge vrouw en een jonge
man, danseres en percussionist.
Het spel opent met ruis en roffel,
dat groeit naar een melodisch rit-
mespel. De danseres komt als le
denpop in beweging, er ontstaat
een dans, van hoekig naar soepel.
Geluiden met het lichaam, body
drums. Er worden, heel knap, ge
luiden en ritmes gesampled. En
dan een samendans. Steeds en
thousiaster en wilder, dat moet
(zoals dat bij kinderen zo vaak
Een mooie
kennismaking met
theater voor de
jongsten
gaat) wel eindigen in een soort ru
zie.
Maar het duurt niet lang. Er is
altijd wel weer iets nieuws te vin
den om mee te spelen. De berg
met grind bijvoorbeeld. Van wat
grindgeritsel groeit het spel weer
uit tot een volwaardig grindcon-
cert. Waar de aanwezige kinderen
tenslotte aan mogen meedoen.
Als het even stil was, hoorde je er
altijd wel eentje vragen „Wat
doet-ie nou?" Maar zodra er bewe
ging en klank was, ging het jonge
volkje daar volledig in op.
'Mappamondo' is voor hen in
derdaad wel een eenvoudig soort
'wereldkaart' van dans en muziek.
Wat kan je daar allemaal mee? Een
mooie kennismaking met theater.
Inventief en impulsief. Kort maar
krachtig. Speels en levenslustig.
Een mooi avontuur voor de jong
sten.
'Mappamondo', nog te zien op 28,
29 en 30 aug, Theaterproductie
huis Zeelandia, Hoogstraat 20,
Middelburg, 10u en 14u
Het publiek zong vrolijk mee,
al dan niet met gebruik van het
tekstboekje, foto's lex de meester
PC
En nu allemaal samen:
