Geen vagina, maar
wel 100 procent vrouw
u
Recherche praat in
zedenzaak Bart C.
met kids én ouders
12
Melissa verbreekt stilte over MRKH
aangenaa
Een kuiltje niet groter dan een
vingerkootje. Dat is alles wat er bij
Melissa zit. „Natuurlijk heb ik wel
een vagina en kan ik normaal plas
sen. Ik heb alleen geen kanaal en
baarmoeder", vertelt ze. De Bever-
wijkse heeft genoeg van alle grap
pen die gemaakt worden wanneer
zij vertelt dat ze geen vaginaal ka
naal heeft. 'Mooi, dan kun je niet
verkracht worden', 'oh dan kun je
in ieder geval niet ongesteld wor
den'. „Mensen denken dat je een
barbiepop bent. Maar ik heb wel
een eisprong en ben maandelijks
zo hormonaal als ik weet niet hoe,
het kan alleen nergens heen."
In Nederland worden zeventien
meisjes per jaar geboren met het
Mayer-Rokitansky-Küster-Hau-
ser-syndroom (MRKH). Een op de
5.000 vrouwen heeft het, dat komt
neer op ongeveer 1.700 vrouwen in
Nederland. Melissa: „Het is niet
zeldzaam, maar niemand praat er
over. Ik wil opstaan voor alle mei
den zoals ik."
Tampons
Rianne Treffers van de Stichting
MRKH-vrouwen valt Melissa
Heerema bij. „Er wordt inderdaad
weinig over gesproken, omdat het
nog steeds een syndroom is waar
weinig mensen iets over weten."
„En het praten over geen kinderen
krijgen is 'makkelijker' dan te pra
ten over het niet hebben van een
vagina."
Zeventien jaar oud was Melissa
toen ze ontdekte dat het beneden
niet helemaal klopt. „Ik was vroeg
aan de pil gegaan, omdat mijn
moeder dat veiliger en fijner vond.
Ik stopte daarmee op mijn zes
tiende, maar werd maar niet onge
steld. Tampons pasten niet eens.
MRKH-syndroom
Al mijn vriendinnetjes werden
wel ongesteld, maar ik niet. Ik
schaamde mij daarvoor. Ik deed
alsof ik ook ongesteld werd."
Melissa kreeg hormoonprikken
om haar menstruatie op te wek
ken. Ook dat werkte niet. „Op
mijn zeventiende werd ik naar de
gynaecoloog gestuurd, waar ze
zeiden dat ik geen baarmoeder
heb. Een echo, mri-scan en een
week later kwam het hoge woord
eruit: MRKH.
Zwanger
„Wat doe ik nog met mijn leven",
dacht Melissa toen ze het hoorde.
„Ik voelde me geen vrouw." Wat
er misschien nog wel het meeste
inhakte was dat ze niet zwanger
kan worden. „Natuurlijk kan ik
Je moetje niet raar
voelen, geef jezelf
niet de schuld. Je
bent wel een vrouw
wel moeder worden via draag
moederschap (ze heeft wel eier
stokken en eisprong red.) of adop
tie." Een operatie om een vaginale
ingang te creëren is een optie.
„Maar dat is best gevaarlijk. Het
kan van binnen kapot gaan waar
door je incontinent wordt."
Melissa: „Ik had relaties
afgezworen. Ik dacht
dat geen jongen me
wilde hebben als
seks er niet in zit
en ik ook geen
kinderen kan
krijgen." An
derhalfjaar ge
leden was daar
Timothy Slager
(19), die zich
niet afliet
schrikken
toen Me
lissa hem al na de eerste Tinder-
date vertelde wat er was. „Ik had
er nog nooit van gehoord. Het
moest wel even binnenkomen. Ik
ben op haar gevallen, op alles. Niet
alleen voor de seks." Seks kan het
stel wel hebben. „We hebben heel
lang geoefend om het op te rek
ken. Natuurlijk zal het nooit hele
maal passen, maar dat maakt niet
uit. Seks is niet alles."
Uit de kast
Sinds vrijdag is Melissa 'uit de
kast', zoals ze het zelf noemt, na
dat ze haar hele verhaal op Face-
book uit de doeken had gedaan.
„Ik denk dat vijf mensen het wis
ten. Ik had er genoeg van toen ik
alle reacties las op een verhaal over
een Amerikaans meisje las dat
geld inzamelt voor een operatie. Ik
hou mijn mond niet meer."
Het liefst wil Melissa dat er op
de middelbare school aandacht
aan wordt besteed. „Nu hoorde ik
het, en ik denk de meeste meisjes,
midden in mijn puberteit. Ik
schaamde me en praatte er met
niemand over."
Het gaat veel beter nu ze het zelf
heeft kunnen accepteren. „Het
vertellen lucht ook op. In de toe
komst wil ik moeder te worden,
door mijn eigen eitjes in te vrie
zen of adoptie." In afwachting
daarvan wil ze leven. Je moet je
niet raar voelen, je bent wel een
vrouw. Geef jezelf niet de schuld.
Dat heb ik lang gedaan."
In eerste instantie liet justitie we
ten dat Bart C. (27) uit Utrecht met
twee meisjes, uit één gezin, seksu
ele handelingen heeft verricht. Nu
wordt er ernstig rekening mee ge
houden dat C. meer slachtoffers
heeft gemaakt.
Na een informatiebijeenkomst
op de buitenschoolse opvang Par-
tou in De Bilt hebben ouders ge
sprekken gevoerd met hun kinde
ren. Naar aanleiding daarvan heb
ben sommigen ook aangifte ge
daan tegen C., omdat zij het ver
moeden hebben dat hij wellicht
meer slachtoffers heeft gemaakt.
Hoeveel aangiften er zijn gedaan,
is niet bekend.
„Een zedenonderzoek is erg com-
Het is essentieel te
reconstrueren waar
bepaalde informatie
vandaan komt
plex", zegt Karina Dekens. Zij is al
meer dan twintig jaar als recher
chepsycholoog verbonden aan de
politieacademie en geeft les in het
verhoren van kwetsbare getuigen,
zoals kinderen. Veel zedenrecher
cheurs hebben les gehad van haar.
„Dit soort misbruik vindt vaak
plaats in het geheim en er zijn niet
altijd sporen die onderzocht kun
nen worden. Dan wordt op enig
moment ook het kind verhoord.
Dat gebeurt erg zorgvuldig, in een
speciale, kindvriendelijke ver-
hoorstudio. Ook stelt een onaf
hankelijk iemand vast of het kind
'verhoorwaardig' is, dus of het
kind daartoe in staat is en of het
nodig is het kind daarmee te be
lasten."
Omdat kinderen vaak al uitge
breid met de ouders hebben ge
praat over de verdenking (en zij
daardoor bepaalde 'voorinforma
tie' hebben) is het volgens Dekens
belangrijk dat zedenrechercheurs
de vragen zo open en objectief
mogelijk stellen. „Wat kom je ver
tellen? is vaak de openingsvraag.
Kinderen moeten zelf vertellen
over wat er is gebeurd."
In de ontuchtzaak in De Bilt
speelt mee dat ouders al wisten
van het misbruik en daarna met
hun kinderen zijn gaan praten.
„Dat is logisch. Maar het kan zijn
dat ouders, vanuit alle zorgen die
ze hebben, sturende vragen heb
ben gesteld. Je moet ook toetsen
waar die informatie precies van
daan komt." Daarmee bedoelt De
kens dat zedenrechercheurs er ze
ker van moeten zijn dat wat kin
deren vertellen ook daadwerkelijk
uit eigen waarneming komt. „Dat
is extreem belangrijk. Daarom
worden ook de ouders verhoord.
Het is essentieel te reconstrueren
waar bepaalde informatie van
daan komt."
Die reconstructie moet voorko
men dat feit en fictie door elkaar
lopen, zodat de politie objectief
kan bepalen of Bart C. inderdaad
meer slachtoffers heeft gemaakt.
Veel ouders in De Bilt zijn ge
schrokken. Toch is het verstandig
dat ze proberen rustig te blijven,
zegt Gjalt Jellesma van BOinK, de
belangenvereniging van ouders in
kinderopvang en peuterspeelza
len. „Ik begrijp dat ouders in pa
niek zijn geraakt. Ook dat ze bang
zijn voor mannelijke medewer
kers. Ga met hen open en onbe
vooroordeeld het gesprek aan."
Waar is Bart?
Jellesma raadt mensen die met
vragen zitten aan naar professio
nals te gaan. „Partou heeft dat ge
lukkig goed voor elkaar, begrijp ik
van alle ouders die ik gesproken
heb." Wat moeten ouders zeggen
tegen kinderen die vragen waar
Bart C. is? Hij was bij iedereen ge
liefd. „Je kan zeggen dat de bazen
van Bart vonden dat hij zijn werk
niet goed heeft gedaan. Of dat hij
ergens anders is gaan werken. Je
hoeft kinderen niet de harde
waarheid te vertellen."
donderdag 24 augustus 2017
Melissa Heerema (20) heeft
geen vaginaal kanaal. De Bever-
wijkse wil het taboe over het zo
geheten MRKH-syndroom door
breken. „Niemand praat erover."
Simone van Zwienen
Beverwijk
In Nederland worden
jaarlijks 16-20 meisjes
geboren zonder vagina.
eierstokken
NORMAAL
baarmoeder
vagina,
schede
eierstokken
MRKH
onder
baarmoeder
wand
tussen blaas
en darm
O 2408171 BRON: MIKLOSANDMOORE.COM
—Melissa Heerema
Melissa wil het
opnemen voor
de 1.700 vrou
wen met het
MRKH-syn
droom in
Nederland.
FOTO DINGENA MOL
Informatieavond voor de ouders, fotoanp
Tegen ontuchtverdachte Bart
C. zijn nieuwe aangiften ge
daan. Zedenrechercheurs kun
nen nu vol aan de bak. Hoe
voorkomen ze dat feiten en fic
tie door elkaar heen gaan
lopen? En hoe moeten ouders
met deze situatie omgaan?
Yelle Tieleman
De Bilt
Karina Dekens, politieacademie
