M
14 ZE
Buurten
Wie in
Zaamslagveer is
opgegroeid, wil er
nooit meerweg. De
vogels, de natuur of
de zon die's avonds
achter de akkers
verdwijnt, het is
goed toeven in de
buurtschap.
Links van het vroegere
Hellegat, een oude zee
arm, ligt Zaamslagveer.
Een klein buurtschap
dat nog net bij gemeente
Terneuzen hoort. Het eerste wat
opvalt als je er doorheen loopt,
zijn de huisnummers. Deze zijn
niet genummerd op de klassieke
manier (alle even nummers aan
één kant, alle oneven nummers
aan de andere kant), maar simpel
weg achter elkaar.
„Pizzabezorgers raken er wel
eens van in de war, maar het is ei
genlijk veel makkelijker", zegt Jan-
neke Meesen, studente Proces
techniek aan Scalda. Veel jongeren
vertrekken na hun middelbare
schooltijd naar een andere, grotere
plaats om te studeren. „Ik heb niet
zoveel met de stad", vertelt ze.
„Soms ga ik wel eens met studie
genoten uit in Terneuzen of Hulst.
Niet dat dat ongezellig is hoor,
maar het is toch gezelliger als je
meer mensen kent. Dat is voor mij
het geval in Axel en Zaamslag."
Plannen om binnen aanzienlijke
tijd deze plek te verlaten, heeft ze
niet. „Hier heb ik alles: vrienden,
familie. Ik zou het zonde vinden
als die banden zouden verwateren
omdat ik ergens anders ging wo
nen. Als ik ooit verhuis, is dat so
wieso niet buiten Zeeuws-Vlaan-
deren. Hier voel ik me thuis."
Dat beaamt Diana van Zuidam,
wiens ouders enkele huizen naast
dat van haar wonen. Zij en haar
man wonen al van kleins af aan op
het Veer en zijn er samen opge
groeid. „Ik heb wel gestudeerd in
Breda, maar hij bleef destijds ge
woon hier wonen. Tja, dan heb je
iets om voor terug te komen."
Een liefdesverhaal waarvan je
dacht dat het enkel nog in sprook
jesboeken voorkwam. „Breda was
niet verkeerd, ik heb het daar naar
mijn zin gehad. Maar hoe langer ik
weg was uit Zaamslagveer, hoe
meer ik het begon te missen. Je
hebt natuurlijk ook wel parken in
Breda, maar die halen het bij lange
na niet bij de natuur hier. De vo
gels die voorbij vliegen, de haasjes
die over de akker springen. Daar
kan ik echt van genieten." Ze twij
felde er dan ook geen moment
over of ze haar kinderen hier wel
wilde laten opgroeien. „Je krijgt er
zoveel voor terug."
Eén van haar zoontjes vertelt dat
zijn vriendjes die niet in Zaam
slagveer wonen, nog wel eens ver
baasd zijn over het zien van een
tractor van zo dichtbij. „Maar voor
Als ik ooit verhuis, is
dat niet buiten
Zeeuws-Vlaanderen.
Hier voel ik me thuis
ons is dat heel gewoon." „Boven
dien is alles wat je nodig hebt ruim
binnen fïetsafstand", gaat Diana
verder. „Een bakker, slager, super
markt. Je hebt het allemaal in
Zaamslag. We nemen de kinderen
vaak mee op de bakfiets, dat gaat
prima."
De inwoners van het Veer ver
delen hun buurtschap steeds on
der in twee delen. Zaamslagveer
Noord, vanzelfsprekend ten noor
den van de provinciale weg, en
Zaamslagveer Zuid, gelegen aan de
andere kant van de provinciale
weg. Janneke en Diana wonen in
Zaamslagveer Noord. In Zaam
slagveer Zuid ontmoeten we Nico
Vonk, die ons uitlegt waar de be
namingen vandaan komen. „Toen
ze hier bezig waren aan de provin
ciale weg, stonden er bordjes om
aan te geven welk deel van Zaam
slagveer was afgesloten, aangeduid
als Zaamslagveer Noord en Zuid.
Die bordjes zijn inmiddels verwij
derd, maar de begrippen zijn ge
bleven."
Het huis waarin hij woont, was
eerst van zijn ouders. Het is niet
Zaamslagveer zelf dat mensen
doet terugkeren dan wel blijven.
Het zijn de herinneringen die
mensen hebben aan de plaats waar
ze zijn opgegroeid. De grote ma
chines die met veel lawaai het
graan afhalen, de zon die 's avonds
zonder enige blokkade achter de
akker verdwijnt, de familiege
schiedenis die meerdere genera
ties teruggaat. „Ik denk niet dat ie
dereen hier zou kunnen wonen",
zegt Nico. „Maar wij willen nooit
meer weg."
woensdag 23 augustus 2017
Wat speelt er in uw buurt? In
deze rubriek nemen we een
kijkje in uw eigen dorp of
wijk.
Vandaag: ZAAMSLAGVEER
Femke Blommaert
'In Zaamslagveer zou niet
iedereen kunnen wonen'
-Janneke Meesen
Bas, Marieke, Tom en Diana Zuidam (vlnr) vinden dat je voor opgroeien in Zaamslagveer heel veel terugkrijgt, foto scamileschelstraete
A Janneke Meesen heeft niet zoveel met de stad.
A De provinciale weg.
A Janny en Nico Vonk voor hun woning. Ze willen er nooit meer weg.
