'We willen laten zien
dat het niets te maken
heeft met erotiek'
Ift
Zeehondenopvang als nuttig uitje
19
Dik een jaar draait A Seal nu in
Stellendam. De zeehondenopvang is
nuttig gebleken: de baden zitten
bomvol, zelfs in de zomer.
WERELDHAVENDAGEN
PZC.NL/ZOMERUITJES
„Het is de oudste kunstvorm ter
wereld", vertelt 'painter' Richard
Nijboer met de verfspatten nog op
zijn brillenglazen. „We willen laten
zien hoe mooi het is. Dat het niks te
maken heeft met erotiek, zoals veel
mensen denken."
Het zijn dan ook geen beschil
derde borsten die je zaterdag hartje
Zierikzee ziet, maar bewegende
doeken. Het valt niet mee om het
kunstwerk er goed op te krijgen.
„Canvas is gelijk, maar huid is con
stant anders", legt Nijboer uit. „Ik
heb het tien jaar geleden voor het
eerst gedaan, op mijn eigen vrouw.
Dat was een aparte ervaring. Je gaat
heel anders naar een lichaam kij
ken."
Hij projecteert Mondriaan op het
onderlichaam van Natascha Gro-
chal. Spannend, vindt ze, om in een
plakstring midden in je eigen stad
te staan. „Maar ook heel gaaf. Het
lijkt me mooi om een keer gebody-
paint naar een festival te gaan."
Voor Sandra Redegeld uit Voor
schoten is het de tweede keer dat ze
wordt gebodypaint. Irguna Bronk
projecteert Herman Brood op haar
bovenlijf, Sandra's borsten vormen
de zonnebril van de vermaarde
kunstenaar. „Ik word hier heel blij
van, zeker als ik straks de foto's te
rugzie. Ik zet ze heus niet op Face-
book, maar ik ben wel trots."
Warm is het niet, dus de acht
modellen hebben allemaal pantof
fels aan. Ze staan in een tent. Die is
tegen de regen, niet tegen gluur
ders, want iedereen is welkom om
binnen te stappen. Dat gebeurt dan
ook. Mobieltjes worden uit broek
zakken gehaald om de beschilde
ringen vast te leggen. Pas als de or
ganisatie binnenkomt met broodjes
kaas en tomatensoep, kijken de mo
dellen op. Eindelijk!
Het laatste model is niet buiten,
maar bij iemand in huis. Brigitte's
lijf wordt tot een bloemenpracht
verwerkt. Haar arm leunt op een
bezemsteel: een dag stilstaan valt
niet mee. „Maar het is zó gaaf."
Agor, Oreo, Leendert, Stella en Ti
tan Storm: allemaal duiken ze in
het water zodra mensen te dicht
bij de ramen komen. Tommy niet.
Die blijft liggen, in de hoop dat er
wellicht nog een harinkje te halen
valt. Een andere vijand dan men
sen hebben zeehonden niet.
Daarom houden de verzorgers van
A Seal het verblijf van de dieren zo
kort mogelijk. Zeehonden moeten
vooral wilde dieren blijven. An
ders zijn ze zo terug in Stellendam.
A Seal is in 2014 gestart, met nog
provisorische badkuipen. Twee
jaar later gingen de deuren van het
huidige zeehondencentrum open.
Sindsdien zijn er 372 dieren opge
vangen. Zowel grijze als gewone,
maar altijd jonge. Alleen voor
Maya werd een uitzondering ge
maakt. Nu zitten er 29 zeehonden.
Bijna klaar om te laten gaan.
Een paar maanden geleden wa
ren het er veertig. „Dat zijn er ei
genlijk te veel", zegt directeur Ka
rola van der Velde. „Daar hebben
we niet genoeg baden voor en ook
niet genoeg vrijwilligers. Dat is het
moment waarop wij Pieterburen
en Ecomare inschakelen."
Uitbreiden kan A Seal niet. Al
thans, niet qua opvang. Meer in
vesteren in de expositieruimte is
wel een wens. „Meer beleving. Zo
dat mensen wat langer kunnen
blijven. De meesten blijven een
uur tot anderhalf, maar sommigen
zijn na tien minuten klaar."
De meeste mensen
beseffen dat ze een
ziekenhuis bezoeken
en geen
attractiepark.
Dan is 9,50 euro entree per vol
wassene best duur, blijkt uit som
mige recensies. Van der Velde leest
ze bijna allemaal. „Negen van de
tien zijn positief. De meeste men
sen beseffen dat ze een ziekenhuis
bezoeken en geen attractiepark.
Maar ook die overige tien procent
nemen we serieus. We gaan meer
aandacht besteden aan educatie.
Misschien kunnen we met een mi
croscoop laten zien hoe longwor
men eruitzien."
Zestigduizend bezoekers kreeg
A Seal vorig jaar. Het ziet ernaar uit
dat dat er dit jaar nog meer wor
den. Het bezoekersrecord is vorige
week verbroken: toen had A Seal er
zevenhonderd op één dag. Maar
het moeten er nog meer worden.
„Zeehonden opvangen is duur",
zegt Van der Velde. „We moeten
creatief zijn om geld binnen te ha
len. Mensen een dagje mee de die
ren laten verzorgen of een dier
adopteren. Zo redden we het, al is
het niet ruim."
Scheelt dat A Seal behalve de di
recteur maar zes betaalde krachten
heeft. Het meeste werk wordt ver
richt door vrijwilligers, honderd in
totaal.
Het echtpaar Schröer uit Seroos-
kerke bijvoorbeeld. Jos is de man
in de witte polo: hij leidt mensen
rond, roept bezoekers bijeen als
dieren gewogen of gevoerd wor
den. Zijn vrouw Mireille trekt drie
keer per week een overall aan om
baden poepvrij te boenen. Rot
werk, aldus Jos. „En nog zwaar
ook." Maar ze doen het graag. „Ik
heb een bedrijf in relatiegeschen
ken, in Brielle. Dan kan ik in het
weekend achterover leunen, maar
ik kan ook iets nuttigs doen. Ik
vind dat we als mensen veel ver
pesten voor dieren. Daar wil ik iets
voor terugdoen."
PbOX
FERRIES
PROFITEER DIRECT EN GA NAAR
maandag 21 augustus 2017
SD
Brigitte gaat op in de achtergrond, foto marieke mandemaker
Bodypaint, het is weer eens iets
anders dan bloemschikken of
keramiek. Maar het is kunst en
dus, vonden de mensen van
Plein Montmaertre, werd er za
terdag een themadag aan ge
wijd op het Zierikzeese kunst
plein.
Wendy Wagenmakers
Zierikzee
Bomvolle A Seal
wil meer educatie
Directeur Karola van der Velde wil A Seal in Stellendam uitbreiden, maar alleen het educatieve ge
deelte. FOTO MARIEKE MANDEMAKER
Wendy Wagenmakers
Stellendam
- Karola van der Velde
Van 59;-VOOr TÏJ j™ VIP-ticket 100,- p.p.
Vaar mee op 2 of 3 september
ROTTERDAM
JOUW TRIP. JOUW SCHIP.
