'Mijn broer heeft vier
kinderen. Twee te veel,
bij wijze van spreken'
Paspoort
Maarten
'tHart
en presentaties belachelijk en flauwekul.
Wat zegt dat nou? Als er een andere jury
had gezeten, zou een ander zijn gekozen.
Die opgeklopte diners en lanceringen
zeggen niks over je boeken en de belang
stelling daarvoor. Zielig gewoon.
„Liever plaats ik mijn boeken in van die
kastjes op straat - kleine gratis bibliothe
ken - waar mensen kunnen pakken wat
ze willen. Bij wijze van steekproefje om
te kijken of ze snel worden meegenomen.
Mijn laatste roman, Magdalena, heb ik op
verschillende plaatsen neergezet. Toen
ik de dag erna ging kijken, bleken ze
verdwenen. De Duitse vertalingen die
ik daarna neerzette: ook zo verdwenen.
Dat zorgt dan voor voldoening."
„Nee, al jaren niet meer. Terwijl grote
festivals in Duitsland en Nederland me
nog regelmatig vragen. Ik vind het veel
te arbeidsintensief. Bovendien moet je
er de deur voor uit, zo'n gedoe. Zeker
na zessen. Want na dat tijdstip - ik ben
een uitgesproken morgenmens - heb ik
nergens meer zin in. Ik ben een oude
man geworden."
„Ik sta rond 5 uur op en als ik dan zin heb
om te werken, schrijf ik een tijdje. Is er
geen inspiratie, dan fiets ik naar Leiden,
waar we een zomerhuisje hebben. Of
liever: winterhuisje. In de zomer is het
hier in Warmond heerlijk en gebruiken
we het huisje niet zoveel, maar 's winters
heeft vooral mijn vrouw het vaak koud.
Omdat het huisje in Leiden veel makke
lijker warm te stoken is dan dit landhuis,
zitten we daar vaak. Op woensdag en
zaterdag kun je al om half 7 op de Leidse
markt terecht, dus daar doe ik vaak bood
schappen. Als ik weer terug ben in War
mond, werk ik nog wat. Ik ben met een
paar kleine dingen bezig, geen idee waar
toe het leidt, dat moet ik nog bekijken.
„Daarna voer ik onze vijf kippen
en maak wat te eten, eenvoudige kost.
Quinoa met groenten, aardappeltjes met
tomaten uit de oven. Ik ben geen hard
core vegetariër, maar probeer zo min mo
gelijk vlees te eten. Ik speel wat piano,
lees en kijk naar het achtuurjournaal en
ga direct daarna naar bed. Elke dag het
zelfde. Wel een beetje saai. Maar dat moet
ik maar slikken, het hoort bij de leeftijd."
„Ik ben gepensioneerd en niet heel actief.
Heb ook totaal geen aandrang om meer
te ondernemen. Ik vind dat rustige leven
wel prettig. Al mis ik wel het idee van
nieuwe vooruitzichten. Als kind kon ik
me verheugen op allerlei dingen die zou
den gebeuren. Nu kan ik mijn leven niet
meer omgooien, zijn de mogelijkheden
geslonken. Wat zou ik moeten doen dan?"
„O nee, vreselijk. De laatste keer dat ik dat
heb gedaan, kan ik me niet eens goed
meer herinneren. Misschien vijftien jaar
geleden? Wandelen op Madeira of zo. Ik
zie er altijd zo enorm tegenop. Vliegvel
den, het gedoe bij de gate, zitten in het
toestel. Het is niet zozeer dat ik bang ben
neer te storten. Integendeel: dat lijkt me
wel een mooie dood. Door zuurstof
gebrek word je euforisch en je gaat met
z'n allen. In gezelschap doodgaan is niet
verkeerd. Maar dat opgepropt zitten,
het wachten, een hotel zoeken en daar
naartoe moeten. Verschrikkelijk.
„Bovendien: ik kan alles bekijken op
de televisie. Pas nog zag ik de prachtigste
landschappen in Chili. Dan hoefik daar
toch helemaal niet meer heen? Het enige
nadeel: je weet niet hoe het ruikt. Helaas
kan tv geen geur overbrengen en dat is
toch een essentiële ervaring. Ik weet nu
nog dat het op Madeira zo lekker naar
planten en bloemen rook."
„Het valt wel een beetje tegen. Ik had niet
gedacht dat het gepaard zou gaan met zo
veel stapjes terug. Mijn arm die niet goed
Geboren
25 november 1944
in Maassluis.
Geeft u nog lezingen?
Wat doet u met uw dagen?
Opleiding
Biologie aan de
Rijksuniversiteit
Leiden.
Loopbaan
Wordt in 1970
wetenschappelijk
medewerker aan
de universiteit in
Leiden. Debuteert
een jaar later met
de roman Stenen
voor een ransuil
(onder het pseudo
niem Martin Hart).
Van Een vlucht
regenwulpen (1978)
verkoopt hij meer
dan een miljoen
exemplaren. Het
boek wordt ver
filmd, net als Het
woeden der gehele
wereld. In 1984 is
hij de auteur van
het boekenweek
geschenk, De orto
laan. Schrijft tot nu
toe zo'n veertig
romans, verhalen-
en essaybundels
en memoires. Ont
ving onder meer de
Multatuliprijs, de
Gouden Strop en
de Biesheuvelprijs.
Privé
Getrouwd met
Hanneke van den
Muyzenberg.
Voor u geen Netflix? Of vrijwilligers
werk? U kunt uw horizon toch ver
breden?
Op reis gaan? Andere landen
verkennen?
Hebt u moeite met ouder worden?
121 zaterdag 19 augustus 2017
