P
5
f
Zingende ex-lerares uit Letland
:4M -
Standplaats 7
Rechtop staan gaat
niet, dus aan- en
uitkleden moet
je liggend doen
privé zit. Mocht het je te knus wor
den, kun je naar buiten om in de
hangmat voor de boomhut te liggen.
De boomhut is ruimer dan hij lijkt,
maar een eigen toilet en douche pas
ten echt niet meer. Buiten is een ge
bouwtje met sanitair. Dat deel je met
de andere 'buitengasten'.
Deze avond ga ik een hapje eten op
het strand. Wanneer ik terugkom, zet
ik een kopje thee in de gezamenlijke
keuken, neem wat tijdschriften mee
en vertrek naar mijn slaapplek. Voor
zichtig installeer ik mijn spulletjes.
Zo. En nu de pyjama aan. Rechtop
staan gaat niet, dus aan- en uitkle
den in de boomhut moet je liggend
doen. Ach dat is weer eens wat an
ders en vast een goede oefening.
Daar lig ik dan. In mijn boomhut.
Het is even wennen aan alle geluid
jes. Maar na wat te hebben gelezen,
voel ik mijn ogen langzaam dichtval
len en knip ik het lichtje uit. Midden
in de nacht word ik wakker en moet
naar het toilet. Ik kruip de boomhut
uit en loop naar het toiletgebouwtje.
Ik kijk naar boven en zie een prach
tige, heldere sterrenhemel en het
licht van de vuurtoren van Westka-
pelle. Een beetje een 'alleen op de
wereld' gevoel, maar op een goede
manier.
Koetshuis
Na een goede nachtrust doe ik de
gordijntjes open. Ik blijf even liggen,
lees nog een beetje en haal dan een
kopje koffie in de keuken. Na het
douchen kan ik gelijk aanschuiven
voor het ontbijt, dat wordt geser
veerd van 09.00 tot 10.30. Bij lekker
weer wordt buiten gegeten, in het
open koetshuis. Vandaag waait het te
hard en eten we binnen aan de vier
meter lange houten tafel in de woon
keuken. Gasten mogen aanschuiven
wanneer ze willen. Of niet, het is
geen moeten. Er hangt een prettige
en informele sfeer. Het ontbijt is
heerlijk en meer dan genoeg. Zoet en
hartig beleg, vers brood, een crois
sant je, fruit, een sapje.
Wanneer mag ik weer?
„Als ik in Rotterdam ben, mis ik de
rust", zegt Dirk Verkooijen. „En als ik
hier ben, dan mis ik niks. Dan denk
ik bij mezelf: ik ben weer thuis."
Beide ouders van Dirk en Rian had
den al een vaste standplaats op cam
ping De Posthoorn. „En ook wij staan
hier inmiddels al bijna veertig jaar",
vertelt Dirk. „Verdwalen doen we in
deze regio al lang niet meer."
Inmiddels heeft ook de volgende
generatie alweer een plekje gevon
den. „Op nummer 5, waar mijn
schoonmoeder stond, zit nu onze
oudste dochter", vult Rian aan. „Dan
zit er nog een broer van mij om de
hoek", aldus Dirk. „En een broer en
zus van mij hebben hier ook een ei
gen plekje", laat Rian weten.
Rookverbod
Dirk mag graag een kaartje leggen.
Elke week rijdt hij hiervoor op en
neer naar het Rotterdamse om daar
met een vaste club vrienden te kla
verjassen. „Dan blijf ik één nachtje
daar en dan de dag erop snel weer
hiernaartoe." In het verleden scho
ven Dirk en Rian ook nog weieens
DE STRAATMUZIKANT
aan bij het kaarten in de camping
kantine. Dat werd na de invoering
van het rookverbod echter steeds
minder gezellig. „Niet omdat we zelf
roken, maar omdat er tussen de pot
jes door ineens ellenlange rookpau
zes ingelast moesten worden waarbij
de helft van de groep buiten staat.
Daar kregen we, op z'n Hollands ge
zegd, een beetje het schijt van", legt
Dirk uit.
Eendagsvliegen
De dag begint voor het Rotterdamse
echtpaar doorgaans met een kopje
koffie, gevolgd door een wandelinge
tje over de camping. „Je kent veel van
de andere gasten inmiddels wel",
zegt Dirk. Rian: „We pikken de een
dagsvliegen er zó tussenuit, al op het
moment dat ze hun standplaats be
trekken. Dan zeggen we bijna op het
eerste zicht al tegen elkaar: die zijn zo
weer weg. Meestal klopt dat ook en
zijn ze al na twee jaar verdwenen."
Standplaats 7 van camping De
Posthoorn is een keurig onderhou
den, rustig stukje groen. Rian laat
het onderhoud daarvan graag over
aan haar man. „Ik heb zelf totaal
geen groene vingers, ik moet dui
zend keer vragen of iets een plantje
is of onkruid." Het buitenleven
wordt door beiden als eerste ge
noemd op de vraag wat het cam
pingleven zo aantrekkelijk maakt.
„Op de flat blijf je veelal binnen als
het weer ook maar een beetje min
der is", legt Dirk uit. „Hier zit je zo
dra het droog is buiten."
vrijdag 18 augustus 2017
PZ
De leukste, mafste en spannendste logeerplekken
hoogte
Een
heerlijk
'alleen op
de we
reld-ge
voel' in
een futu
ristische
boomhut.
FOTOMAR-
CELLE DAVIDSE
'li
We kloppen aan bij de tijdelijke be
woners van vakantiehuisje, stand
plaats of hotelkamer 7. Dirk (72) en
Rian (71) Kooijman hebben een
flatje in Rotterdam en voelen zich
daarnaast al bijna vier decennia
thuis op camping De Posthoorn in
Rucphen.
Martijn Schraven
Wie: Aya Smit (34)
alias Hasinta
Waar: Eindhoven cen
trum
Welk instrument:
zang en gitaar
Waarom: ,„lk voel me
gelukkig als ik zing en
wil mensen met mijn
stem iets geven."
„In Letland, waar ik
oorspronkelijk vandaan
kom, werkte ik als lera
res Engels en Frans.
Op een dag heb ik mijn
baan opgezegd om lif
tend door Europa te
gaan reizen en op
straat muziek te
maken. Finland, Noor-
Hasinta: „Lachen
bevrijdt de ziel."
FOTO NATHALIE DAMEN
wegen, Duitsland,
Frankrijk, Oostenrijk,
Spanje: ik ben in aller
lei landen geweest.
Als je voelt dat je iets
moet doen, moet je die
passie volgen. Er is al
tijd een weg. Ik wilde
zingen en spelen en
dat doet ik nu al tien
jaar. Vaak laat ik be
kende liedjes horen,
omdat ik weet dat de
mensen in hun hoofd
meezingen.Ik schrijf
ook zelf nummers. Met
mijn muziek wil ik men
sen inspireren, iets
geven: energie, een
moment, een lach. Dat
bevrijdt mijn ziel."
