Never cry over
spilled milkdaar
geloof ik in'
Vy
Alles wat te maken heeft met een schijn
werkelijkheid, oplichterij, bedriegen,
heeft een soort sympathie van mij. Het
is moeilijk te benoemen wat dat is.
Glaasje wijn?"
Kaatje, een wollige bastaard, begint te
blaffen. Emma komt binnen, met 'iets
lekkers voor de lunch'. Hij: „Maar ik had
al iets lekkers gekocht, lieverd." Zij: „Ik
wou een gevuld tomaatje maken." Hij:
„Aahh, tomates crevettes, dat is hier aan
de kust een bekend gerecht."
„Alles wordt minder naarmate je ouder
wordt. Als ik op dit tijdstip van de dag op
internet ga bridgen, ben ik tien keer beter
dan wanneer ik dat om 11 uur vanavond
doe. Ik herinner me nog het WK in 2011
in Veldhoven. Ik deed daar mee aan
een zijtoernooi, ik was 69. De eerste
wedstrijd was tegen het Australisch
seniorenteam. Dat wonnen we. Volgende
wedstrijd tegen de Canadese senioren.
Wonnen we weer. Vier dagen later, de
laatste wedstrijd, was tegen een Japans
damesteam. Die dames zaten daar alleen
omdat hun echtgenoten het echte toer
nooi zaten te spelen. Ze konden er niks
van. Toch verloren we. Ik was zó moe.
Dat had ik niet toen in 35 was. Ik kon
dagen achter elkaar spelen en mijn
niveau daalde niet veel. Het is niet mijn
geheugen dat mij in de steek laat, het is
de vermoeidheid die toeslaat."
„Ja, ik heb het haar geleerd, en ze doet het
niet slecht. Maar ze speelt niet met goede
spelers. Zij wil niet met mij spelen. Ik zeg
haar: 'Je wordt alleen maar slechter. Als je
Paspoort
Joseph Jules
Thomas Prinsen
nou met mij gaat spelen, kunnen we naar
toernooitjes. In Juan-les-Pins, Madeira of
Deauville.' We zouden dat als partners
wel kunnen. Ik zie fouten lang van tevo
ren aankomen en calculeer ze in. Dat
vind ik niet erg. Wél als ik met een goede
partner bridge, dan wil ik nog weieens
kwaad worden. Niet bij mijn vrouw, dan
zeg ik: 'Never mind, partner'. Maar dat zint
haar dan weer niet."
„Zeuren is toch altijd vervelend. Van
niemand kan ik dat hebben. Mijn moeder
zong nog weieens: 'Ik hiet Arjaneke, lee niet
te zaniken'- mijn moeder komt uit Til
burg. Kennelijk zeurde ik als kind. Maar
het is zonde van de tijd. Never cry over
spilled milk, daar geloof ik in."
Richting de keuken: „Wat een goed idee
schat, die tomatendinges."
„Dat is natuurlijk niet helemaal waar.
Maar voor veel mensen is er niks zo
vervelend als oude mensen die wijze
raad gaan zitten geven. Ik doe dat bij mijn
kinderen ook niet. Bij leerlingen heb ik
vaak gedacht: ik kan dat nou wel zeggen,
maar je gelooft me toch niet.
„Je hebt vast een oude oom... In Bra
bant had ik heel veel oude ooms, die zei
den dingen als: 'Jongen, je hebt duizend
vrouwen, maar maar één moeder. Denk
daar altijd aan'. Wat moet ik met die
tegeltjeswijsheid? Zo wil ik niet worden.
De enige wijze raad die ik jou geef, is dat
je straks via Aalter, Maldegem en Terneu-
zen naar Goeree kunt rijden. Lijkt mij
de beste route." 41
Carrièreplanning
'Erik Engerd had ik
nog jaren kunnen
uitventen, maar ik
heb hem buiten de
studio nooit
gespeeld.'
U leert toneelteksten, speelt bridge,
kent gedichten die u uit het hoofd
voordraagt. Daar is een goed geheu
gen voor nodig. Bent u bang dat dat
slechter wordt?
Bridget Emma ook?
Geboren
Vught, 9 juni 1942 als
burgemeesterszoon.
Opleiding
Gymnasium A. Toneel
school Amsterdam.
Loopbaan
Begint bij Wim Sonne-
veld in een musical.
Gaat naar Toneelgroep
Amsterdam en daarna
naar Globe en het
Amstel Toneel. Speelt
als freelancer in diverse
vrije producties. Doceert
aan de Theaterschool.
Is voor het eerst op tv
in 1969 in het satirische
programma Hadimassa.
Daarna volgen onder
meer de kinderprogram
ma's Stratemakeropzee-
show (1972-1974),
J.J. de Bom (1979-1981)
en Het Klokhuis.
Is medebedenker en tot
2015 presentator van de
blufquiz Met het mes op
tafel.
Schrijft twee boeken
(De scharrelaar en Een
goede speler is niet eer
lijk) en maakt columns
voor het Haarlems Dag
blad. Schrijft over bridge
en wielrennen en is
de stem aan het begin
en het eind van radio
programma Kunststof.
m Privé
Getrouwd, twee kinde
ren, twee kleinkinderen.
Sinds vorige maand zit u in het panel
van Oldskool, de vragenrubriek in dit
magazine. Uw motto is: 'Het is geen
weer om te zeuren'.
Toen u voor het Oldskoolpanel werd
gevraagd, haalde u Nescio aan: 'Het
leven heeft mij, goddank, bijna niets
geleerd'.
magazine 13
