18 WEE DE EIGENZINNIGE SCHILDERIJEN VAN LEON RIEKWELL Het COVRA-gebouw is deze maanden het domein van Leon Riekwell. Hij toont er ruim 40 werken. Vooral schilderijen die geen schilderijen zijn. In maart vorig jaar toonde Leon Riekwell in Mon Capi- taine een kleine selectie uit het werk wat hij na zijn af scheid als coördinator van het Bureau beeldende kunst Vlissin- gen maakte. In het COVRA-ge- bouw heeft hij nu alle ruimte voor een overzicht waarin de vele in valshoeken van zijn werk samen komen. Riekwell schildert niet naar de waarneming en is even min op zoek naar een weergave van emoties. Hij is geïnteresseerd in het oppervlak van het schilderij. En in het proces van het doen ont staan van een oppervlak. De aanpak van Riekwell is een mix van systematiek en improvi satie. Ik zie dat hij een aantal uit gangspunten verkent, daar moge lijkheden van onderzoekt en ver volgens zich laat meevoeren door wat hij al werkende ontdekt. Een mooi voorbeeld is 'WS Tranen'. Het is ontstaan toen Riekwell werkte in een atelier met uitzicht op de Westerschelde en er op een warme dag wat zweetdruppels op het lood vielen dat de ondergrond van een schilderij zou vormen. Het vocht liet sporen achter: vor men die zichzelf maakten. Die nam hij als uitgangspunt. Hij com bineerde ze met een raster en met de kleuren van het uitzicht. Het schilderij heeft dus een natuur lijke oorsprong, waarin toeval een rol speelt. Het is ook het gevolg van de rationele keuze om een ras ter te gebruiken van een bepaalde maat. Tenslotte speelt ook de in tuïtief bepaalde verhouding van de kleuren een rol. Ik vind dit een van de meest intrigerende beel den, omdat het een sterke mate van ongrijpbaarheid heeft, waar door je ernaar blijft kijken. De meeste werken zijn mono chroom opgebouwd uit de kleuren zwart, wit en oranje, de kleuren van de schepen op de Schelde. Door concentratie op die kleuren zijn ze dus meer op structuur ge- een stad, vanuit de ruimte gezien. Of een stuk van de microkosmos. Maar dat hangt af van je eigen as sociaties. Zo gaat zijn werk dus ook over het proces van interpreta tie. De spanning tussen toeval en beheersing, tussen ratio en intuï tie speelt door al het werk heen. Het oppervlak is wat het is en te gelijkertijd lijkt het alsof het van alles verbergt. Het trekt aan en het stoot af. In de glans is de omgeving zichtbaar en zie je jezelf. Door gaatjes in het oppervlak krijgt ook wat er achter ligt een plaats in de ervaring. Door de spiegeling ver andert het beeld naarmate je je be weegt. Hoewel Riekwell zich binnen het domein van de schilderkunst beweegt, zijn verwondering en scherp waarnemen ook buiten de kunst voorwaarden om je meer dan oppervlakkig te verstaan met de werkelijkheid. Die niet altijd is wat je op het eerste gezicht zou zeggen. Vandaar ook de titel 2 x 2 4- Riekwell is subtiel in zijn pre sentatie hij verleidt niets met hef tige emoties. Het werk ademt een studieuze concentratie. Maar er zit zoveel avontuur in, dat je zowel qua visuele beleving als qua intel lectuele reflectie ruimschoots aan je trekken kunt komen. T/m 7/9. COVRA, Spanjeweg 1, Nieuwdorp. Open tijdens kantoor uren. richt dan op emotie. Zo staan ze wellicht dichter bij de kern van wat Riekwell beoogt. Naast het avontuur van het scheppen, gaat het hem er zo te zien om via beel den de blik van de toeschouwer te scherpen. Vaak gebruikt Riekwell industriële lak over een niet vlakke ondergrond. De lak wordt in verschillende lagen over het op pervlak uitgegoten en door om standigheden als warm of koud verschijnen er structuren. Soms heeft hij van tevoren met lijnen of De spanning tussen toeval en beheersing, tussen ratio en intuïtie speelt door al het werk heen punten een raster aangebracht. Dat schemert dan door de glan zende bovenlaag heen. Waar de verf bijvoorbeeld krimpt en er een structuur ontstaat, benadrukt hij dat door de ribbels met witte verf aan te tippen. Zo suggereert hij iets wat onder het oppervlak ligt en zich even naar boven werkt. Dat kan soms een beeld opleveren met associaties als de lichtjes van zaterdag 12 augustus 2017 GO Nico Out Verder kijken da het oppervlak Industrial S

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 54