dit zijn wij Het einde 8 'Dit zijn wij' is een zomerserie over zes generaties Nederlanders. Deze week de Verloren generatie (Generatie Nix): mensen geboren tussen 1955 en 1970. Al bijna veertig jaar strijdt Jan Louwerse tegen kernenergie. Borssele is nog altijd open. „Ons doel komt wel steeds dichterbij." bs; Column Een beetje verloren voelden we ons wel. Zo, plop, van een studentenflat in Nijme gen naar een oud tramhuisje tussen Eede en Heille. Het was de zomer van 1980. We wa ren nog niet klaar met onze studie geschiedenis. Dat had geen haast, dachten we. We, dat zijn mijn vriendin - nu echtgenote - en ik. In Nijmegen hadden we elkaar in het oog ge kregen tijdens de werkcolleges over Maurits en Frederik Hendrik. Onze studentenkamers waren krap en duur. Toen we het aanbod kregen om een vakantiehuis te betrekken van een gezin, dat van uit Zeeuws-Vlaanderen naar Singapore emi greerde, leek ons dat het einde. We kenden de streek rond Aardenburg, enigszins. Ik was er in elk geval opgegroeid. En het huis kostte niets. Als we het gras maar maaiden en op tijd zouden schilderen. Van mei tot september was ons stulpje aan het eind van de Krakeelweg niets minder dan een idylle. Goudgele tarwe rondom, vrolijke boeren die ons joviale groeten toeriepen, een hangmat aan de appelboom, een lispelende populier naast de schuur, en vrienden uit het Nijmeegse die een zomer in Zeeland wel zagen zitten. De winter was een ander verhaal. Binnen waaide het bijna net zo hard als buiten, de kelder stond vol welwater, we werden wakker met rijp op de dekens. Als ik het nu zo opschrijf klinkt het nog best romantisch. Maar we hadden eigenlijk geen geld om olie te kopen voor onze kachel. Die deden we 's nachts uit. Daalde het kwik onder nul, dan duurde het meestal tot diep in de mid dag voor het gevoel in een ijskast te leven ver dween. In die donkere maanden was het stil. De naaste buren woonden minstens honderd meter ver derop. Hun boerenbestaan matchte toch maar heel gedeeltelijk met ons studentenuniversum. Achter onze tuin lag het Vlaamse dorp Middel burg. Daar was één winkeltje waar je met franken moest betalen. In 1984 studeerden we af met een zomers tuin feest, er kwam weer een beetje vraag op de ar beidsmarkt, we vonden werk en verhuisden na een tussenstop in Breskens naar het Zeeuwse Middelburg. Een enkele keer rijden we nu nog wel eens richting Heille. Het huisje staat er. Ver bouwd, opgeknapt. Maar nog altijd verloren. De buurmanboer is verhuisd, zijn erf is vervallen en verlaten. Dan knikken we naar elkaar. Wij weten waar de wereld ophoudt. In 1984 kwam er weer een beetje vraag op de arbeidsmarkt e kerncentrale in Borssele, ooit een goudmijn voor nuts- I bedrijf Delta, draait verlies. Zon- en windenergie zijn in opmars. Het Klimaatakkoord van Parijs is er gekomen. Het stemt Jan Louwerse hoopvol. Al zijn inspan ningen en van andere doorzetters die actie groep Stop Borssele steeds trouw zijn geble ven, beginnen vruchten af te werpen. „Wie had dat ooit gedacht..." Het kan gek lopen, Jan is daar zelf het le vende voorbeeld van. Geboren in i960, in het Walcherse Meliskerke, groeide hij op in een ge zin dat trouw de gereformeerde kerk bezocht. „Niet te verwarren met de strengere gerefor meerde gemeente", tekent Jan direct aan. „Wij gingen 's ochtends naar de kerk en 's middags Je had binnen die gereformeerde jeugdclubs een behoorlijk linksige stroming gewoon naar het strand." De gereformeerde kerk, in 2004 opgegaan in de Protestantse kerk, was zijn wereld en heeft hem gevormd. „Ik had een bloedhekel aan school, maar catechisatie en de gereformeerde jeugdclub vond ik leuk. Daar hoefde je geen examen te doen en kon je lekker met elkaar bakkeleien, ook over wat er in de Bijbel stond. Lazen we een stuk voor en gingen we daarover in discussie." Gezellig Jongeren van de jeugdclubs zochten elkaar op, onder meer in vormingscentrum Hedenesse bij Cadzand. Daar moet 'het' gebeurd zijn. „Vreselijk gezellig was dat. Wat wil je ook, alle maal jongeren van onder de twintig bij elkaar. Het ging er ook serieus aan toe. Je had binnen die gereformeerde jeugdclubs een behoorlijk linksige stroming. Ook mensen die zich tegen kernenergie verzetten. Ik heb het al vaker ge- vrijdag 4 augustus 2017 Jan van Damme (1956) is geboren in Oostburg en woont nu in Middelburg. Hij is journalist bij de PZC. 44 Fanatiek maar wel op z'n Zeeuws Harmen van der Werf —Jan Louwerse

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 8