14 ZE
Buurten
Het uiterlijk van Paal
past waarschijnlijk
bij het beeld dat
mensen hebben
van Oost-Zeeuws-
Vlaanderen:
afgelegen en in
de wijde omtrek
geen fatsoenlijke
winkel te vinden.
zv
aar al lopend op de
dijk die de buurt
schap moet be
schermen tegen de
kracht van de
Schelde, ervaar je een glimp van
de vele redenen om hier wél naar
toe te trekken. Een schilderachtig
landschap met bootjes in een ge-
tijdenhaven, de wind die zonder
tegenwerking door je haren waait.
„Volgens mij sta ik voor jullie
huis, maar ik weet het niet zeker."
Ik had het adres van Ad Bouw
meester ingevuld op de Tomtom,
maar de postcode kwam niet over
een met de straatnaam op het ap
paraatje, dus het is even gokken.
„Klopt het dat jullie een paarsge-
kleurd huisnummer naast de
deurpost hebben staan? En dat er
een bel mist?" Ad reageert. „Ik zie
je al staan. Wacht, ik kom wel naar
buiten."
Ik verontschuldig me voor mijn
(gebrek aan) richtingsgevoel. „Je
bent niet de eerste," legt Ad uit.
„Het verhaal wil dat de vorige be
woonster is gestorven, omdat de
ambulance niet op tijd ter plaatse
was. Ook die kon het huis niet vin
den. Om die reden is ons huis
sinds kort veranderd van straat
naam."
Oorspronkelijk komt hij uit
Eindhoven, maar de rust die
heerst in Paal trok hem en zijn
partner (uit het Vlaamse Bras-
schaat) naar hier. Ondanks de ver
scholen woning, zijn er genoeg
mogelijkheden om de buurtbewo
ners te leren kennen. „Elke eerste
zondag van de maand is er een
buurtborrel en sinds kort worden
er ook buurtbarbecues georgani
seerd."
Even verderop woont Maikel
van Wesemael. Geboren in Nieuw
Namen, later neergestreken in on
der meer Arnhem, Nijmegen en
Delft, maar uiteindelijk toch te
ruggekeerd naar Oost-Zeeuws-
Vlaanderen. „In Nijmegen ging er
echt een wereld voor me open. Al
les was er dichtbij. Hier is alles, la-
Horecagelegenheden
houden Paal in leven
ten we eerlijk zijn, ver weg. Zon
der auto kom je nergens. En toch is
er iets - ik weet nog steeds niet
precies wat het is hoor. De hele
tijd daar, verlangde iets in me toch
terug naar hier. Wellicht zijn het
de herinneringen." Maikel lacht.
„Altijd als we gingen stappen, be
gonnen we hier. Soms belden we
nog even van tevoren, maar het
plan zag er altijd hetzelfde uit: het
eerste pintje werd gedronken in In
't Zicht Der Schelde." Het café is
een begrip in Paal. „De horecagele
genheden houden Paal in leven."
Eén van die horecagelegenhe
den is het clubhuis van water
sportvereniging Saeftinghe, aan de
haven en vlakbij de spuikom. Uit
baatster Rozina Kint vertelt dat
vooral toeristen haar terras bezet
ten: van ver en van dichterbij. „Als
je op de kaart kijkt, ligt Paal na
tuurlijk helemaal niet centraal.
Maar het is heel goed bereikbaar
vanuit omliggende dorpen als
Kloosterzande, Terhole en
Graauw. Dat kan met de auto,
maar er zijn hier ook veel fietsers."
Kinderen zwemmen in de spui
kom naast het clubhuis. Jongeren
liggen te zonnen in het gras. Twee
honden vechten speels met elkaar.
Een groep vriendinnen neemt de
bestelde, gevulde wijnglazen mee
om ervan te genieten op de steiger.
Niet gek dat zoveel mensen hier
een tweede huisje hebben.
woensdag 2 augustus 2017
Wat speelt er in uw buurt? In
deze rubriek nemen we een
kijkje in uw eigen dorp of
wijk.
Vandaag:Paal
Femke Blommaert
'Hier is alles, laten we
eerlijk zijn, ver weg'
- Maikel van Wesemael
Maikel van Wesemael: „Iets in me verlangde toch terug naar hier." foto s peter nicolai
Schilderijen op het water tijdens de Saeftinghe feesten.
Getijdenhaven.
Het nieuwe buitendijkse paviljoen.
