WEER EVEN THUIS 'VGflk.N 19 Een heerlijke jeugd had Miep van Nes-Bouwman in Burgh-Haamstede. Tot een verhuizing naar Rotterdam volgde. Gelukkig kan ze vaak op bezoek bij haar dochter. ïlV Wanneer de broers en zussen van Miep van Nes-Bouwman (64) in Burgh- Haamstede zijn, willen ze altijd even op de foto bij het huis waar ze grotendeels opgroeiden. Hun vader Nemia Bouwman kwam van de Hogezoom en was melkboer in het dorp. „We woonden eerst in het pand waar nu de optiek zit. Dat werd te klein en toen liet mijn vader het huis aan de Burghse Ring bou wen. Er kwam een winkel en hij had ruimte nodig voor opslag. Toen had je nog van die grote melkbussen." Mieps broer Huib legde de eerste steen. Deze is tot haar spijt na al die jaren niet meer in de gevel terug te vinden. „Dat vinden we wel jammer. Ik ben benieuwd wat ermee gebeurd is." Miep bewaart veel fijne herinne ringen aan het opgroeien in Burgh. Aan de padvinderij en zondagsschool bijvoorbeeld. „Ik vond de padvinderij helemaal geweldig. We leerden er al lerlei dingen zoals knopen leggen en we struinden door de duinen. Dat bruine pakje dat je aan mocht vond leuk. Bij de zondagsschool genoot ik van de verhalen die verteld werden en we maakten tekeningen of deden spelletjes. Een stukje verder woon den mensen die als eerste een televi sie hadden. Daar mochten we dan op woensdagmiddag met zijn allen ko men kijken." Heimwee Aan die fijne tijd kwam jammer ge noeg een eind toen Miep 10 jaar was. Haar moeder kwam van oorsprong uit Rotterdam en had zo'n vreselijke heimwee dat besloten werd te ver huizen. „In 1961, nadat het zevende kind geboren was, was mijn moeder zo ziek dat de dokter adviseerde om terug naar Rotterdam te gaan als we wilden dat ze beter werd. Wij von den het heel erg dat we gingen ver huizen, huilden op school om het af scheid van vriendjes en vriendinne tjes. Ik kon me op dat moment ook niet voorstellen van het eiland af te gaan. We gingen wel eens op bezoek bij oma in Rotterdam, maar dat was een paar keer per jaar." In Rotterdam was het wennen, ook voor de school. Die kreeg er bijna in iedere klas een nieuw kind van het gezin Bouwman bij. „Toch hebben we het daar snel opgepakt, het ging best goed. Wel gingen we ieder jaar twee weken op vakantie naar Scha- rendijke. We zaten dan in een soort dorpshuis naast de kerk. Een eigen auto hadden we in Rotterdam niet, dus ook niet om eens even mee naar Zeeland te rijden. Mijn vader ging in de vakantie dan op de fiets langs zijn broers en zussen. Hij was de jongste van dertien. Hij bloeide helemaal op 18 in die vakanties." Zo erg als Mieps moeder heimwee had gehad naar Rotterdam, had haar vader dat op zijn beurt naar Burgh. „Met de verhuizing had hij alles verkocht, kon geen melkboer meer zijn. Dat vond hij erg. In Rotterdam werkte hij aan de lo pende band in de melkfabriek. Op zijn 53ste was hij al overspannen. Mijn moeder echter was weer 'thuis', zij zat overal bij, ging weer turnen en bij een koor. Ze was het trouwste lid en kreeg daarom ieder jaar bloemen." Familieweekend Miep denkt met warme gevoelens te rug aan haar ouders, die maar 62 en 68 mochten worden. „Mijn moeder kon ons vermaken met niets. Een tent bouwen, wentelteefjes bakken. Daar bewonder ik haar om. Mijn va der nam ons op zondag mee voor een wandeling naar de bunkers, voor een 'rondje van Saartje', omdat je dan langs het huisje van Saartje kwam. Mijn moeder bleef bij de kleintjes. De rest kreeg een sinaasappel mee voor onderweg. Blij dat we daar mee waren." De broers en zussen Bouwman zijn alle tien nog in leven en hebben on derling goed contact. Miep woont zelfs naast haar broer Kees, in Rid derkerk. „Om het jaar hebben we een familieweekend. Alle kinderen en kleinkinderen gaan dan mee. Het andere jaar doen we dan een familie barbecue. En met Nieuwjaarsdag zijn we ook allemaal samen. Verjaardagen zijn bijna niet meer te doen met zo veel mensen." Een van Mieps doch ters, Krista, is dertien jaar geleden zeifin Burgh-Haamstede gaan wo nen. „Iedereen vindt het zo leuk als de barbecue bij haar is, dan is de cir kel weer even rond." Met de verhuizing had mijn vader alles verkocht, kon geen melkboer meer zijn. Dat vond hij erg zaterdag 29 juli 2017 GO We huilden om het afscheid Mariska den Hartog l Heeft u herinneringen aan uw ouderlijke huis die u wilt delen? En wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chef- nieuws@pzc.nl. A Miep van Nes-Bouwman, foto dirk--jan gjeltema Familie Bouwman in 1971 tijdens 25-jarig huwelijksjubileum. Boven van links naar rechts: Corrie, Miep, Aja, moeder Marie, vader Nemia, Nel en Huib. Onder van links naar rechts: Martin, Willie, Kees, Arjan en Annemarie. ml

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 55