WIM HOFMAN
Wandeling in
de Wicklow
Mountains l
'Risico op heftig weer was groot'
M
11
Monnikenwerk
VIJF VRAGEN AAN HARRY GEURTS
We hoefden enkel maar over tien rotsblokken te
stappen en we waren al over de rivier en op weg
door de Ierse Wicklow Mountains en bij Glenda-
lough, waar al in de zesde eeuw een nederzetting was. Er
stonden nog wat oude granieten bouwsels, een kapel en
een ronde granieten wachttoren van ongeveer 30 meter
hoog. We liepen verder langs een waterval en daarna de
heuvel op. Voor ons was een sparrenbos en tussen de bo
men doorwas een trap gemaakt van oude spoorbiels, aan
elkaar bevestigd met ijzeren strips en voorzien van een
grote hoeveelheid krammen, opdat we niet zouden uitglij
den. Dat deden we dan ook niet. Het was mooi weer, de
donkere sparrenbomen gaven schaduw en ik begon al klim
mend de treden te tellen. Bij zo'n tweehonderd treden gaf
ik het tellen maar op, niet het klimmen. Boven aan de trap
stonden Toke en Maarten op me te wachten. „Het waren er
meer dan zeshonderd", zei Maarten, die wel van getallen
houdt. Toen we eenmaal boven waren, ging het lopen mak
kelijker. We kwamen over zompig terrein met dazen. Ik
probeerde ze weg te slaan, maar ze vliegen onhoorbaar en
ze kunnen dwars door je kleren heen steken. Het uitzicht
was er mooi. Voor ons lag een oude gletsjervallei met een
riviertje en een meer en een verrassend lastig rotspad dat
ons bij de resten van een oude loodmijn bracht. Die was al
lang in onbruik geraakt. Er stonden nog wat ruïnes van gra
nieten gebouwen en een ijzeren stuk van een machine
waarmee de rotsblokken ooit stukgeslagen werden. Er had
den vroeger veel vrouwen gewerkt. Het was een eenzame
plek die men ooit Van Diemen's Land had genoemd, de eer
dere naam van Tasmanië, dat men ook allemachtig ver weg
vond liggen. Vanaf daar werd het pad gemakkelijker en ging
het bergafwaarts, langs een paar meren met hoge groene
oevers. Ergens op een plek aan de oever moet in het grijze
verleden in een grot de kluizenaar Kevin gezeten hebben.
Over hem worden wonderlijke verhalen verteld. Zo zat hij
daar ooit na te denken toen een merel op zijn hand kwam
zitten en er wat eieren in legde. Hij bleef geduldig zitten tot
de eieren uitgekomen waren. Wij liepen echter verder, al
waren we het erover eens dat die Kevin een erg mooie en
rustige plek had uitgekozen.
De praatpaal van de wegenwacht
verdwijnt. Begin juli kwam een
eerste serie van vijfhonderd praat
palen te koop. Binnen een half uur waren
ze 'weg' en een tweede serie is ook al ver
geven. De markante gele palen langs de
snelwegen waren letterlijk en figuurlijk
reusachtige dingen. Met een druk op de
knop zette je het proces in werking waar
bij je gegarandeerd hulp zou krijgen. Al
moest je er soms wel even voor lopen als
je autopech had.
In het leven hebben mensen op gezette
tijden behoefte aan een praatpaal. En of
je nu religieus bent of niet, wat zou het
gemakkelijk zijn wanneer 'met een druk
op de knop' je wensen in vervulling kunt
laten gaan. (Zeker wanneer je van me
ning bent dat een luisterend oor alleen
niet genoeg is.)
Morgan Freeman
Onlangs zag ik de film Bruce Almighty,
waarin dat min of meer echt gebeurde. Ik
vind Morgan Freeman een intrigerende
acteur en in witte kleding ging hij plots
voor god door en ik bleef - hoe vreemd
kan het in vakantietijd gaan - voor de tv
hangen. In de film besteedde god zijn
werk voor een week uit aan Bruce (Jim
Carrey). Die werd al rap helemaal 'gek'
van de kakofonie aan gebeden. Behalve
dat hij 'stemmen hoorde' kwamen de ge
beden binnen via een wat ouderwets
ogende, maar razendsnelle pc. Het afhan
delen was vrijwel ondoenlijk en in de
hoop even van alle vragen verlost te zijn,
kiest hij voor de optie 'alles verhoren'.
Toen brak er werkelijk chaos uit! Stel je
alleen al voor hoeveel mensen zich een
winnend lot hadden gewenst, hoe wei
nig hun lot nog waard was nu de hoofd
prijs over heel veel winnaars verdeeld
moest worden en hoe boos zij werden...
In de praktijk van alledag bidden niet
zoveel mensen meer. Ik lees in God in Ne
derland 1966-2015 de tekst: 'Onder bidden
kunnen mensen van alles verstaan. En
ook als u niet behoort tot een kerk of reli
gieuze stroming, is het best mogelijk dat
u naar uw eigen gevoel weieens bidt', ge
volgd door de vraag: 'Bidt u weieens?' De
vraag wordt door 47 procent van de deel
nemers aan het onderzoek met 'ja' beant
woord. Bruce, de waarnemend god in de
film, zou het tegenwoordig in Nederland
rustiger aan kunnen doen dan in 2003
toen de film uitkwam. God raakt uit de
gratie. Een praatpaal kan ook genoeg zijn.
Of een schutting.
Twee weken geleden werd er in deze
krant geschreven over de wensmuur in
Zierikzee. Een schutting bij Montmaer-
tre waar mensen wensen schrijven op
houten schijfjes. Het is een vervolg op
een initiatief dat eind 2015 werd geno
men om wensen in een kerstboom te
hangen. Het resultaat is een dynamische
omgeving en een fleurig en kleurig ge
heel: een wand vol persoonlijke wensen.
De kunstenaars die in Zierikzee dit pro
ject dragen zullen dat niet uit religieuze
overtuiging doen. Toch lijken sommige
teksten in zekere zin op gebeden. Hier
worden ze vastgetimmerd, in Jeruzalem
verdwijnen gebeden op briefjes in de
voegen van een muur. Maar voor wie een
boodschap achterlaat heeft dat betekenis
en dat kan soms genoeg zijn.
We moeten
mensen op tijd
waarschuwen,
zeker in een tijd
met zoveel
recreatie
vrijdag 21 juli 2017
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Wand vol wensen
José Baars
José Baars schrijft wekelijks over
religie en kerken in Zeeland.
Kijk voor haar blog op
pzc.nl/monnikenwerk
Het KNMI waarschuwde
woensdag aan het eind
van de middag met code
oranje voor extreem weer
in Zeeland en Brabant.
Hoewel het weer er drei
gend uitzag, viel er uitein
delijk amper een spatje
regen. Hoe kan dat? Vijf
vragen aan woordvoerder
Harry Geurts van het
KNMI.
Waarom werd code
oranje afgegeven?
I „We zagen woensdag
aan het eind van de middag
buiengebied recht op Zee
land en Brabant af komen.
Volgens onze modelbereke
ningen zou het heel actief
worden. De atmosfeer was
heel explosief door de voch
tige lucht, hoge temperatu
ren en bepaalde windstro-
mingen. Het risico op zware
windstoten, hagel en blik
sem was heel groot. Daarom
hebben we rond half zes op
geschaald naar code
oranje."
2 Waarom werd het later
weer ingetrokken?
„De activiteit van het
buiengebied werd tot onze
verbazing minder. Dat kan bij
onweer sterk wisselen: het
kan ineens toenemen, maar
ook ineens afnemen. Het is
deels over Brabant getrok
ken, maar daarvoor volstond
code geel. Daarom is tussen
tien en elf uur 's avonds de
code oranje weer ingetrok
ken."
Harry Geurts.
FOTO MARCEL ANTONISSE
3 Schiet zo'n waarschu
wing op deze manier
niet z'n doel voorbij?
„Nee, want het risico op hef
tig weer was heel groot.
Daar moeten we mensen op
tijd voor waarschuwen,
zeker in een tijd met zoveel
recreatie. We hebben heel
zorgvuldig een afweging ge
maakt. En er is wel degelijk
iets gebeurd: het buienge
bied is meer over het oosten
van het land getrokken."
4 Hoeveel neerslag is er
woensdagavond uit
eindelijk gevallen in
Zeeland?
„Heel weinig. Op sommige
plaatsen is er tussen de
twee en de vijf millimeter ge
vallen."
5 Kunnen we nog meer
waarschuwingen ver
wachten de komende
dagen?
„Gisteren trokken nog aardig
wat buien met onweer over
het oosten van Nederland,
omdat het daar warm was.
Vanaf vandaag verwachten
we wisselvallig Hollands zo
merweer. Een kleine kans op
onweer is er in de zomer al
tijd, maar waarschijnlijk ge
beurt dat de ko
mende 4 a 5
dagen niet."
- Harry Geurts
