44 6 COLUMN ROLAND DUONG Al gaat een pont alleen maar heen en weer, een eentonige verblijfsplek is het allerminst. Vandaag doen we een dagje Vlissingen-Breskens. „Lekker, ik ben weer in Zeeland." De Westerschelde toont zich in een oneindig aantal tinten grijs. Zwemen geel, bruin en rood in de wolken, toefjes groen in het schuimende water. Buiten de haven van Vlissingen wordt veer pont Prins Willem-Alexander ge grepen door de sterke stroming, maakt een slinger en zet stampend koers naar de overkant. Een fiets- en wandelpontje, meer rest niet van wat ooit de roemruchte levenslijn is van een stukje Neder land dat eigenlijk al geen Nederland meer is. Vanaf 1828 vaart de stoom boot De Schelde tussen Breskens, Vlissingen en Terneuzen. Als Vlis singen in 1866 een kopstation krijgt, naast de aanlegsteiger van de veer pont, ligt ook voor inwoners van het slaperige Zeeuws-Vlaanderen het Europese spoorwegnet open. Na de Tweede Wereldoorlog ver voeren prinsessenboten, zoals de Prinses Juliana, dagelijks honderden vrachtwagens, auto's, fietsers en wandelaars over de altijd verrader lijke Westerschelde. Het brengt le ven in de brouwerij. Behalve als over de radio de bij reizigers en vracht wagenchauffeurs gevreesde bood schap klinkt: vanwege de dichte mist is het veer Vlissingen-Breskens uit de vaart. In 2003 is het afgelopen: de verkeerstunnel onder de Wester schelde is klaar. Het goederenver voer en het meeste woon-werkver- keer voltrekt zich nu ónder water. Pensionado's Het fiets- en voetgangerspontje dat sindsdien de uitgeklede veerdienst verzorgt, is vooral populair bij toe risten. Zoals de bevriende Duitse echtparen Klaassens en Schmitz, fitte pensionado's uit Lipstadt in Sauerland, die Zeeland op de fiets doen. Renate Schmitz (70): „En met gewone fietsen hè, geen e-bikes." Elders op het dek zit Robin Van denkerchove (23), vijfdejaars stu dent in Tilburg. Hij is onderweg naar zijn ouders in Sluis. „In de trein ben ik met mijn hoofd nog in Til burg. Op de Westerschelde voelt het als thuiskomen. Lekker weer in Zee land, denk ik dan." Boven de golven ontwikkelen zich buien. Donkere wolken met uit waaierende regenslierten. Een en kele zonnestraal priemt op het wa ter, dat heldergroen oplicht. Een containerschip passeert op volle snelheid, een sleepboot trekt een sliert pontons, een diepliggende binnenvaarder werkt zich moei zaam stroomopwaarts. Hoogopspat- tend boegwater, zilte zeegeur. Windmolens en rokende fabrieks pijpen aan de einder. Een grimmige betonnen zeewe ring onttrekt het vriendelijke dorp Breskens aan het zicht. De invoer van drugs is verbonden, meldt een bord. Toch hangt achter het haven gebouw een zware wietdamp. De toegang tot de pont is hier, net als in Vlissingen, afgesloten met een hekwerk aan het einde van een don kere tunnel. Als het hek openzwaait, stroomt een plukje passagiers de boot op. Wielerrijders met helmen in felgekleurde plastic regencapes en korte broek; een Duits echtpaar, dat selfies maakt met zusterpont Prinses Maxima op de achtergrond. Het begin te miezeren. Vlissingen is een grijs silhouet aan de horizon. de vraag: briketten of houts kool. De voormalige über- grillmeister van het Japanse restaurant Yamazato ver trouwde zijn onbetaalbare wagyu biefstukjes alleen toe aan smeulend houtskool van Japanse eikenbomen van honderden jaren oud. Ik geef toe: het smaakte waanzinnig en zelf heb ik sindsdien een voorkeur voor houtskool. Dat brandt snel en wordt goed heet. Nadeel: het brandt ook snel op en naarmate je zak houtskool leger wordt, krijg je meer te maken met kleinere stukjes en een hoop gruis. Briketten branden langer en veel gelijkmatiger. Je be- Voor een rooksmaak leg je houtsnippers op het vuur reikt met de briket niet zo een hoge temperatuur, maar dat is alleen van belang als je wat dunner gesneden rund vlees wilt grillen. Voor de smaak maakt het niet uit: in tegenstelling tot wat veel mensen denken, geeft goed brandend houtskool geen smaak af. Alle smaak is eruit gebrand. moet je wat houtsnippers of een blokje hout op het vuur leggen. Briketten krijg je trouwens wel moeilijker aan de gang dan houtskool. Daarom is de brikettenstar- ter een absolute must. Bri ketten erin, aanmaakblokje eronder en in twintig minu ten heb je een gelijkmatig brandend vuur. Niet als vluchtstrook voor verbrandende kippenbou ten, hoe handig dat ook is. Op het vuurvrije gedeelte kun je juist uitstekend het vlees bereiden, zoals de ervaren grillmeisters weten. Vaak sluit ik het deksel op mijn barbecue voor d e gelijkmatige garing. De kolen zijn goed van tempe ratuur als ze bijna grijs kleuren. Bij twijfel even wachten; veel vlees mislukt doordat het te snel op de te hete barbecue wordt gegooid. Be langrijkste tip: begin vroeg met het vuur, een uurtje of half zes is prima. Dan heb je de eerste speklapjes klaar voordat iedereen zich heeft volgestopt met aardappel salade en stokbrood. Onderschatting is het recept voor teleur stelling en chagrijn. Met een beetje moeite en aandacht kan iedereen de barbecue de baas. Het begint met Zomers genieten kan niet zonder een beetje gewichtig te doen in de tuin. Want zo noemen de Groningers dat als ze gaan barbecueën: dik doun in toene. Maar barbe cueën is ook een serieuze zaak. Om halfgare hambur gers en verbrande speklap pen te voorkomen, moet je wel je hoofd erbij hou den. woensdag 12 juli 2017 Student Robin Vandenkerchove op weg naar zijn geboortegrond. FOTO'S JOHAN NEBBELING Wat? Westerschelde Ferry Waar? Vlissingen-Breskens Hoezo? Deze befaamde veer dienst - anno 1574 - werd tot de opening van de Westerschel- detunnel in 2003 veel gebruikt door auto's. Nu is het een fiets- en voetveer. Meer? vvvzeeland.nl. Thuiskomen op de pont Johan Nebbeling Als je gaat voor rooksmaak Richt je vuur zo in dat je altijd een vuurvrije zone onder het rooster hebt. Reageren? roland.duong@persgroep.nl Roland Duong, de nieuwsgierigste man van Neder land, proeft en test zomerse producten.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 50