Ta
Gillen van angst
tijdens horrorrit
van schooltaxi
10
EIGEN SLEUTEL IN GEVANGENIS ARNHEM
Zestig gevangenen in de Blue Band
Bajes in Arnhem hebben de sleutel van
hun eigen cel op zak. Het is een
experiment, waarbij veroordeelden
privileges krijgen gebaseerd op goed
gedrag.
•jg
re.
De zestig gedetineer
den in de 'Blue Band
Bajes' (formeel: P.I.
Arnhem Zuid) kun
nen zich tot 2t.30 uur
vrij bewegen in delen van het ge
bouw. Zij zijn zelf verantwoorde
lijk voor het volgen van hun dag
programma en moeten dus bij
voorbeeld zorgen dat zij op tijd op
hun gevangeniswerk zijn. „Wij
willen gevangenen zo min moge
lijk uit hun eigen verantwoorde
lijkheden en denken zetten", zegt
directeur André Aarntzen. „Er is
niks makkelijker dan een gevan
gene 24 uur vastzetten en af en toe
luchten. Maar als wij alles van hen
overnemen, dan zijn we alleen aan
het bieden. Wij willen ook vra
gen."
Het experiment begon alleen op
de 'plus plus afdeling', een cellen
blok waar 25 gevangenen zitten
die zich al langere tijd goed gedra
gen. Als beloning mogen zij zoveel
mogelijk zelf regelen. Ze koken,
maken schoon en organiseren ac
tiviteiten, bijvoorbeeld voor fami
lieleden van gedetineerden. Daar
naast mogen deze gedetineerden
meer uren werken, waardoor zij
iets meer geld hebben.
Hotel
Inmiddels is het bezit van een ei
gen celsleutel niet meer exclusief
voorbehouden aan de 'plus plus
gevangenen'. 35 gedetineerden van
andere afdelingen hebben ook een
eigen sleutel gekregen.
Aarntzen kan de reacties op zijn
experiment wel raden. „Neder
landse gevangenissen worden al
tijd weggezet als een hotel. Ik kan
het woord 'soft' niet meer horen.
Dit experiment laat wat mij be
treft het omgekeerde zien. Wij
willen gevangenen die het aan
kunnen juist niet bedienen, maar
hen zelf verantwoordelijkheid la
ten nemen. Niet alleen binnen de
muren, maar ook daarbuiten. Moet
je een vader in de gevangenis di
rect al zijn verantwoordelijkheden
voor zijn gezin ontnemen? Ik vind
van niet. Daarom zetten onze ge
vangenen nu bijvoorbeeld een
project op touw waarbij zij binnen
de muren van de P.I. huiswerkbe
geleiding aan hun kinderen geven.
Dit is ook ten gunste van het
kind."
Twaalf uur 's middags. Het is
lunchpauze in de Blue Band Bajes.
In de kale gangen wandelen man
nen met een sleutelbos van hun
werkplek naar de lunch. Het is
geen gevangenispersoneel, maar
enkele van de gevangenen die zich
vrij mogen bewegen door het ge
bouw.
Onder hen Jaap (53) en Sergio
(43). Ze groeten onderweg de be
wakers. Waren zij voorheen nog
afhankelijk van de sleutelbewaar
ders, nu volstaat een kletspraatje
zonder wederdienst. Jaap zit een
straf van drie jaar uit, Sergio zit al
negen jaar vast. Beiden verblijven
sinds kort op de plus plus afdeling.
„Normaal loopt de sleutel achter je
aan. Nu heb je hem zelf vast", zegt
Sergio. „Het maakt je minder af
hankelijk en geeft meer verant
woordelijkheid."
Na negen jaar brommen, kan
Sergio wel wat eigen verantwoor
delijkheid gebruiken. Langzaam
zal er toegewerkt moeten worden
naar het moment dat hij gedeelte
lijk vrij komt, over drie jaar. „Ik
heb voor het eerst in de gevange
nis het idee dat ik wat te verliezen
heb. Op de plus plus afdeling mo
gen we vaker sporten, we krijgen
'leukere baantjes' en mogen meer
uren werken. De motivatie om
me te blijven gedragen is heel
groot."
Jaap prijst zich ook gelukkig met
zijn verworven positie. „In de
werkplaats werd ik gillend gek. Nu
mag ik werken in de sportzaal, dat
bevalt heel goed. 's Avonds zitten
we als groep vaak bij elkaar in de
gemeenschappelijke ruimte. Het is
een goede club gemotiveerde
mannen."
Jungle
Die sfeer, daar is Sergio het meest
gelukkig mee. Hij zag heel wat ge
vangenissen van binnenuit. „Al
tijd is er een gevoel van dreiging,
ik zou het een jungle willen noe
men. Op deze afdeling, waar ik
door goed gedrag terecht ben ge
komen, is het eindelijk relaxed."
Zo relaxed als in een hotel mis
schien? „Zolang je je kinderen 's
avonds op het prikbord ziet han
gen in plaats van echt zien, zal het
nooit aanvoelen als een hotel."
WestCord
Boek nu de laatste appartementen hotelkamers
in de Zomervakantie!
www.westcordhotels.nl/zomer
Kiki stapt gisteren om 07.50 uur in
bij de taxi die haar naar Onder
wijscentrum Het Roessingh in
Enschede moet brengen, maar het
gaat al snel mis. Om 09.30 uur
stuurt ze een whatsappberichtje
naar haar moeder om te vertellen
dat ze nog steeds niet op school is.
Moeder Hilleke Kuitert schrikt:
„Ik vroeg waar ze dan wel waren.
In Duitsland. Ze was bang, want
de chauffeur was al twee keer te
gen de vangrail gereden." De
moeder houdt telefonisch contact
met haar dochter en schakelt di
rect vervoerder Taxi Almelo in.
„Vervolgens ontstaat er een hart
verscheurende situatie waarin
Kiki de chauffeur smeekt om
recht te rijden omdat ze steeds
bijna in de vangrail zitten. Op de
achtergrond hoor ik een ander
meisje gillen van angst."
Kiki blijft herhalen dat de man
moet stoppen maar dat weigert
hij. „Uiteindelijk lukt het de kin
deren hem er toch bij een afrit af
te laten gaan." Vervolgens zijn ze
direct uitgestapt, aldus de moeder
op Facebook. Taxi Almelo achter
haalt de locatie van de taxi. „De
chauffeur is door een collega naar
huis gebracht", zegt directeur
Gerbert Luttikhuis. „Zijn verhaal
is dat hij een afslag zou hebben ge
mist. Maar hij reed 60 km/uur op
de snelweg en ik tel toch echt ne
gen gemiste afritten." Waarom hij
daar reed, blijft onduidelijk. „Ik
vermoed een medische achter
grond." De chauffeur was via een
uitzendbureau in dienst. Hilleke
Kuitert doet aangifte bij de politie.
woensdag 12 juli 2017
'Het maakt je minder afhankelijk'
Eric van der Vegt
Berendien Tetelepta
Arnhem
Gedetineerde Jaap in zijn cel
in de P.I. Arnhem Zuid.
FOTO ROLF HENSEL
Ruime appartementen
met kinderkamers
Veel faciliteiten onder één dak
Kids Teens programma
tijdens vakanties
Gratis bus- en bagagevervoer*
Beste prijsgarantie "Condities verschillen per eiland.
Kiki Kuitert (12) uit Almelo
heeft een angstaanjagende er
varing achter de rug. Met twee
meisjes werd ze door de chauf
feur van de taxi niet naar
school, maar naar Duitsland
gereden. Hij raakte twee keer
een vangrail.
Mandy de Jong
Enschede
FO
TERt
Kiki
Kuitert
FOTO CARLO
