Theater met zicht op zee
Samenspel Viersen en Pace virtuoos
II
19
Een mooier theater kunnen
straatartiesten zich niet wensen.
Een blauwe hemel, zicht op zee
en toegewijd publiek. Waaghal
zen, stoethaspels en geinponems
trokken zaterdag en zondag volop
de aandacht tijdens het Straat-
theaterweekend van Onder
stroom.
Wie alles wilde zien, moest van
goeden huize komen of in elk ge
val een strakke planning hebben.
De acts waren verspreid over de
boulevard, maar ook - dankzij
medewerking van de onderne
mers - over de binnenstad. Daar
door waren de afstanden vaak
groot.
In de binnenstad deden vooral
de Italiaans brabbelende Vlamin
gen van Car o Chieno het goed,
die met hun bijzondere machine
rie het koffiezetten een compleet
nieuwe dimensie gaven.
Opvallend was verder het grote
aantal acrobatische acts, wat aan
sluit bij de eigentijdse circuskoers
die Onderstroom steeds meer be
wandelt. Een van de sterkste was
die van Culbuto, die hangend aan
een hoge paal op een enorme dui
kelaar vervaarlijk door de lucht
zwierde.
Daartegenover stonden ook in
getogen, bijna poëtische acts. Zo
als de Italiaan Fausto Barile,
wiens indrukwekkende buik een
heus minitheater bleek te herber
gen.
De regionale inbreng kwam van
5D en Jeugdtheaterschool Zee
land, met 'De boksring', waarin
letterlijk werd gevochten tegen
vooroordelen. Zoals de spastische
jongen in een rolstoel die indruk
wekkende woorden sprak. „Ik heb
een andere verpakking, maar ik
ben niet gek. Ook ik heb bloed in
mijn aderen, een lijf met botten
en een hoofd vol gedachten."
De Nederlandse celliste Qui-
rine Viersen vormt al jaren
een vast duo met pianiste
Silke Avenhaus. Nu verdedigt ze
speciale werken uit de kamermu
ziek met de Italiaanse pianist En
rico Pace. Beiden hebben al een
respectabele carrière opgebouwd.
Sterallures zijn hen onbekend. Zij
vormen dus geen vast duo en dan
is de opmerkelijke saamhorigheid
opmerkelijk. De pianist volgt feil
loos en beiden spelen in dienst
van de muziek. De speelwijze van
Pace is rustig en toch vol emotie,
terwijl Viersen een veel expressie
vere lichaamstaal etaleert tijdens
haar gedreven spel.
Het recital begon met Fünf
Stücke im Volkston, op. 102 van
Schumann. De verhalende werkjes
klinken fris en origineel en verra
den dat het gezin Schumann be
stond uit meerdere kinderen. Va
der Robert stemde zijn muziek af
en toe duidelijk op de jeugd af
(denk aan Kinderszenen). Deze
vijf composities hebben een folk
loristische toets en de afwisseling
van majeur naar mineur is promi
nent aanwezig. Vanitas Vanitatum
werd met humor gebracht en de
roterende muzikale beweging
werd knap afgewisseld met een
heftig refrein. In de andere werk
jes waren de contrasten groot, een
slaaplied vol poëzie, een ballade
met een typisch ritme, een amu
sant klinkende soort mars en een
sterk gemarkeerd slotdeel met een
virtuoos einde. De Sonate in D
op.102 nr. 2 van Beethoven is een
meesterwerk. Viersen en Pace ver
tolkten deze Sonate met een juiste
inzet. Het werd een meer dan be-
De dramatiek kwam
daardoor goed uit
en het slot was
virtuoos en energiek
klijvende interpretatie die emotio
neel overkwam, met levendige
dialogen. Het Adagio met de lang
zaam, mysterieus in variatiestijl
gespeelde vloeiende melodie
klonk prachtig en het slotdeel
kwam over als een fantastische
improvisatie met een adembene
mend knap gespeelde fuga. Sonate
in g, op. 19 van Rachmaninov is
een werk waarin beide instru
menten volop aan bod komen.
Qua sfeer deed het werk af en toe
aan Schumann denken. De rapso
dische componeerstijl van Rach
maninov kan als zwaar en heftig
overkomen. De eerste twee delen
klinken koortsachtig, met zenuw
achtige reeksen in de pianopartij.
Je hoort dramatische melodieën
maar ook een Russische cantilene.
Het Andante kreeg een melancho
lische invulling en in de Finale
leek het of, na een virtuoos thema
door de piano en een vragende
frase door de cello beide instru
menten in conflict kwamen. De
dramatiek kwam daardoor goed
uit en het slot was uitgesproken
virtuoos en energiek.
De reeks van MPZ bestaat deze
zomer uit pareltjes van recitals.
Nog vier zondagen kunnen de lief
hebbers van klassieke muziek zich
laven aan intrigerende kamermu
ziek, gebracht door topmusici.
Daarna is het voor altijd afgelopen
met de warme sfeer die elke zon
dagmiddag hing in de Grote Kerk
in Veere. Profiteer nog van dit niet
te evenaren muzikaal feest.
Muziekpodium Zeeland
Werken van Schumann, Beetho
ven en Rachmaninov. Door Qui-
rine Viersen (cello) en Enrico
Pace (piano). Gehoord zondag 9
juli in de Grote Kerk Veere.
Het festival moet echt
iets toevoegen. Dat
lukt niet met alleen
driestraatacts
maandag 10 juli 2017
De dansers van Compagnia Autoportante beleefden op de boule
vard een romance op het slappe koord.
Jeanette Vergouwen
Recensie
letbritannla-terrein
vormde, net als vorig jaar,
het sfeervolle festivalhart.
-Onno Bakker, festivaldirecteur
De Vlaamse act Car o
Chieno presenteerde in
de binnenstad hun
acrobatische koffiezet-
kunsten. FOTO'S RUBEN OREEL