Vallen en altijd weer opstaan De blessures van Gesink 4 WIELRENNEN TOUR DE ITTPr u Van hoogtepunt naar dieptepunt in één weekend. Hij kwam voor een ritzege, maar na zijn tweede plaats van zaterdag moest Robert Gesink (31) gisteren door een val de race verlaten met een breuk in een ruggenwervel. 'Er is geen risico op uitval' Column Er lag een renner op het asfalt. Een lange, in een zwart met geel shirt. Zijn fiets lag naast hem, als een hond naast zijn baasje. De fiets wist het. Wij, tv-kijkers, wisten het. Robert Ge- sinkwist het. De Tour was over. Al die uren training. Al die pijn. Al die plannen. Al die dromen. Al die keren dat hij biertjes afsloeg, verjaardagsfeestjes skipte of niet naar de super markt om de hoek liep omdat het misschien wel in zijn benen zou slaan - het was voor niets. Nou ja, voor een tweede plek, afgelopen zaterdag. Maar daar was hij niet voor gekomen. Gesink ging het dit jaar anders doen. Hij zou niet voor het klassement rijden, maar voor ritzeges. Hij wilde zichzelf opnieuw uitvinden - als een andere renner, met andere doelen. Hoe moeilijk dat ook was, en hoeveel twijfels er ook over hem waren, hij deed het wel. Zaterdag bewees hij dat hij in deze Tour een rit kan winnen. Kon winnen. Zou heb ben kunnen winnen. Pech. Alweer. Het is alsof hij zijn hele carrière een duiveltje in zijn wiel zit. Wat Gesink ook probeert, hoe hard hij ook rijdt - hij kan hem niet lossen. De lijst met tegenslagen is ein deloos. Hij viel zo vaak op het verkeerde moment, hij brak van alles, hij kreeg hartritmestoornissen, zijn vader overleed bij een tochtje op de mountain bike, zijn vrouw kreeg ern stige complicaties tijdens haar zwangerschap. En nu ligt hij in het ziekenhuis met een gebroken rug wervel. Het is alsof er ergens op een wolk een wie- Iergod zit die Robert Gesink tegenwerkt, omdat hij hem niet in zijn Tourtoto heeft. Maar hoezeer de tegenslagen de carrière van Ge sink ook hebben geteisterd: het is niet het hele ver haal. Integendeel. Hij won dertien koersen, reed vijfmaal top to in het eindklassement in een grote ronde en hij was jarenlang de leider van een nieuwe generatie Nederlandse wielrenners. Maar nog meer dan dat is hij de verpersoonlijking ge worden van doorzettingsvermogen. Als ik hem was, had ik mijn fiets na zó veel tegenslag al lang en breed in honderdduizend stukjes gezaagd, in sneldrogend cement laten storten en begraven op een onbewoond eiland in de Stille Oceaan. Maar Gesink heeft telkens weer een manier gevonden om tóch weer op zijn fiets te stappen. Tóch weer te gaan trainen. Tóch weer nieuwe plannen te maken en tóch weer lachend aan de start te staan. tegenslag heen komt. Of het nu in de komende Vuelta is of volgend jaar in de Giro of de Tour: hij rijdt wel weer ergens voorop. Stampend, zwoe gend, hijgend, met zijn kin op zijn stuur en zijn tong in zijn voorwiel. Want het gaat er niet om hoe vaak je valt. Het gaat erom hoe vaak je opstaat. Ik twijfel er niet aan dat Gesink ook overdeze tegenslag heen komt De lange benen van Robert Gesink stoppen maar niet met trillen. Ach ter hem, midden op de weg, ligt zijn mintgroene fiets, daarnaast een kermende Italiaan, maar Gesink ziet het niet. Zo'n zeven kilometer gevorderd in een dag vol ambiti euze plannen. Tot nu, tot de pijn, tot het trillen. Hij staat met de be nen gestrekt, maar met zijn rug lukt het niet meer om rechtop te staan. Al zijn collega's begonnen vorige week aan de Tour, maar voor Ge sink (31) is-ie eigenlijk pas sinds een dag gestart. „Op naar de tweede en de derde week", zei hij nog geen zes dagen geleden met een brede lach. Hij, de man wiens carrière bijna door evenveel succes als teleurstel ling wordt gekenmerkt, transfor meerde het afgelopen jaar van klas sementsrenner tot rittenkaper, een ambitieus en onzeker plan. De laat ste dagen beantwoordde hij - uit eindelijk tot vervelens toe - vragen van journalisten. „Ja, ik wil nog steeds tijd verliezen. Ja, het gaat er STABIELE BREUK pas in de bergen toe doen." Het leek een zachte val. Gewoon op de kont, na een duikeling over een andere renner. De rit was maar net begonnen. Maar ergens daar op wat vals plat in Frankrijk stuit Ge sink na zijn korte vlucht door de lucht op iets hards, een trapper wel licht. De koersradio meldt snel de namen van de betrokkenen aan Nico Verhoeven. Twee minuten la ter is de ploegleider van Lotto- Jumbo bij het ongeval. Eerder die ochtend had Gesink aan ploegleider Frans Maassen la ten weten: „Ik wil er vandaag bij zijn, mee zitten." In de Jura, het Franse gebergte tussen de Vogezen en de Alpen, liet hij zaterdag met zijn tweede plaats zien dat zijn stre ven naar etappewinst reëel is. „Chapeau", zei Verhoeven na af loop. „Lilian Calmejane was van daag gewoon sterker. Maar terwijl iedereen Robert al een week de oren van de kop zeurde, liet hij zich al bij de eerste bergetappe zien." Verhoeven wist ook: nog geen jaar geleden werd Gesink in de Vu elta tweede, om enkele dagen later naar etappewinst te rijden. „Dat kan dus." Daar in Spanje ontstond het idee om alleen nog maar voor ritzeges te gaan. En nu is zijn vorm goed, beter dan in de Vuelta. Etap pewinst in de Tour benoemde Ge sink tot het belangrijkste dat op zijn goedgevulde palmares ontbreekt. Zelf was Gesink zaterdag na af loop minder gelukkig. Tweede is geen eerste. De winst leek op som mige momenten in het laatste deel van de etappe zelfs slechts vijftig meter ver. En toen het hem ook nog eens ruim anderhalf uur kostte om na de etappe met soms temperatu ren van boven de 31 graden zijn urine in te leveren bij de doping- controleurs, was zijn humeur zo gekelderd dat hij onverwachts een zojuist gestart interview afkapte. Op het terrein van ongeluk wint hij absoluut. Ik weet zekerdat hij hier een rit had kunnen winnen Voordat hij abrupt in de auto stapte: „Het is goed. Ik zie jullie." Brancard Een dag later. De ambulancebroer- der komt erbij. Met veel moeite stapt Gesink op de brancard. Ver hoeven dacht nog even: een nieuwe fiets en hij kan weer verder. Maar Gesink zei: „Het gaat niet meer." Mentaal is de Achterhoeker sterk. Hij kwam de afgelopen jaren terug van zware blessures: een kleine greep: een beenbreuk in 2011, een hersenschudding in 2016, hartrit mestoornissen in 2014. Zijn carrière is een aaneenschakeling van vallen, opstaan en winnen. Terwijl hij per ambulance naar het kleine zieken huis in Oyannax wordt gereden, weet Gesink: hij bevindt zich weer in de fase van het vallen. Hoeveel ongeluk kan iemand hebben in zijn carrière? Ploegge noot George Bennett, met wie Ge sink ter voorbereiding drie weken op hoogtestage in Sierra Nevada verbleef: „Op het terrein van onge luk wint hij absoluut. En dat terwijl hij altijd trouw bleef aan zichzelf. Hij werkt hard en ik weet zeker dat hij een rit had kunnen winnen." De zij-ingang van het vervallen ziekenhuis naast de snelweg is ver laten. In zijn fietskleding wordt Ge sink naar de CT-scan gereden en in het bijzijn van de ploegarts van Lotto-Jumbo hoort de renner de diagnose: een stabiele breuk van een lendenwervel, bovenin zijn on derrug. Pas vandaag zullen specia listen een korset maken, daarna mag hij per auto naar huis. Vijf uur na zijn val ligt Gesink met opgetrokken knieën op bed. Zijn zemen broek nog steeds om de benen, ze trillen niet meer. Onder invloed van pijnstillers kijkt hij naar de Tour op het kleine televi- sietje aan de muur. Dat wordt voor lopig zijn uitzicht. 2009 2011 THIJS ZONNEVELD maandag 10 juli 2017 C» <7- Hf @thijszonneveld Er kwam iets tussen. Ik twijfel er niet aan dat Gesink ook over deze Robert Gesink: winnaar van de pechprijs Lisette van der Geest Oyonnax Robert Gesink moet voorlopig stilliggen in een korset. „Om te voorkomen dat ik bewegin gen maak die ik niet mag maken. En daarmee ben ik mobiel. Maar dit gaat eventjes duren. Ik val bijna nooit. Maar als ik val, is het ook altijd raak. Op zich gaat het wel. Ik heb een stabiele breuk, een ope ratie is niet nodig en er is geen gevaar voor uitval." -Ploeggenoot George Bennett Val in vijfde etappe Tour: gebroken linkerpols Val in eerste Tourweek, met hangen en wurgen doorgereden, om uit eindelijk op de 32ste plaats te eindigen Breekt in sep tember boven been door val tijdens training in de Achterhoek

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 35