WEER EVEN THUIS
II
19
Voetballen op straat, boluspruim van de buurtbakker en balanceren op de leuning van de
Koepoortbrug. Peter Walraven denkt met veel plezier terug aan zijn jeugd in Nieuw Middelburg.
zaterdag 8 juli 2017
Annemarie Zevenbergen
Pretlichtjes twinkelen in zijn
ogen als Peter Walraven ver
telt over zijn jonge jaren in
zijn ouderlijk huis aan de
Koningin Wilhelminastraat in de
wijk Nieuw Middelburg. Hij woont
nu in Vrouwenpolder en is bekend
als Weerman Wallie.
„Ik was een echte kwajongen. Ook
als ik niets gedaan had, gingen ze er
van uit dat ik kattenkwaad had uitge
haald. Ik moest ook altijd nablijven
op school. Iedereen noemde mij
vroeger 'kleine Wallie'. Mijn zes jaar
oudere broer was Wallie."
Peter woonde van 1953 tot 1977 in
het huis, grenzend aan één van de vele
poorten in de karakteristieke wijk. „In
dat poortje klom ik, met mijn handen
en voeten tegen de zijwanden, om
hoog. Die poorten waren ideale voet
balgoal tjes. Aan de overkant van de
straat zit er ook één. Kon je lekker
heen en weer schieten. Veel poorten
hadden ijzeren hekken ervoor, maar
deze gelukkig niet. Het was in die tijd
niet druk op straat. Er waren nog niet
zo veel auto's. Je kon dus prima op
straat spelen. In de winter als het vroor
hadden we een glijbaan van sneeuw,
midden op straat. Ik herinner me ook
veel sneeuw in mijn jeugd. En de kou.
De ramen waren echt bevroren. Dat
zie je nu eigenlijk nooit meer."
Hij wandelt de poort naast zijn ou
derlijk huis in en wijst naar de dakka
pel erboven aan de achterkant van het
huis. „Daar sliep ik, samen met mijn
broer. Inderdaad, boven de poort."
Grinnikend: „Een van mijn buurjon
gens klom vaak op de dakkapel en
ging daar op liggen om zich te verstop
pen. Ik hoor z'n moeder nog roepen;
'Jan komt d'r af, of....' Maar ze kon niet
bij hem."
„Wij zijn hier in 1953 komen wonen.
We kwamen uit de noodwoningen
die tegenover Miniatuur Walcheren
stonden. Een douche hadden we niet,
dus gingen we iedere vrijdagavond in
de teil. Mijn moeder warmde 's zon
dagavonds een ketel warm water op de
houtkachel, want maandag was het
wasdag."
Mijn vader was duivenmelker. Hij
had hokken in de tuin. Er zaten in de
buurt ook veel duivenmelkers. Wij
aten geen kip maar duif. Hij kweekte
ze en wat hij over had ging naar de
poelier. Maar die gaf op een gegeven
moment oude duiven weer terug. Die
waren echt niet te eten."
„Er is niet veel veranderd aan de
huizen. Kunststof heeft het hout ver
vangen, maar verder zie ik weinig ver
schil. De tegels in het poortje lagen er
vroeger niet. Dat was een schelpen
padje. In de Leliestraat zat bakker
Melse. Die kwam nog aan de deur met
een bakkerskar. Ik vroeg hem altijd
om boluspruim. Een restproduct van
het bolus maken. Met heel veel sui
ker."
A Peter Walraven: „Het was in die tijd niet druk op straat. Er waren nog niet zo veel
auto's. Je kon dus prima op straat spelen." foto lex de meester
Peter als kleine jongen voor zijn ouderlijk huis.
Een douche hadden we niet, dus gingen we
iedere vrijdagavond in de teil
-Peter Walraven
„Ik zat op de kleuterschool aan de
Breestraat. Daar liep ik alleen naar toe.
Mijn moeder is me één keer komen
halen, begin januari 1956. Het
sneeuwde hard. Ik weet nog dat ik dat
best vreemd vond. Een tante van me
zag me een keer lopen over de leuning
van de Koepoortbrug. Ze durfde niet
te roepen dat ik eraf moest, omdat ze
bang was dat ik in de Veste zou val
len."
„We speelden ook veel in de bouw
put aan de Nassaulaan. Waar nu de
flats staan." Grijnzend: „Z'n tijd ver
vooruit. Dat was echt de eerste bouw
put van Middelburg... Het heeft jaren
geduurd voor ze aan de bouw van die
flats begonnen. We vingen daar kik
kervisjes en bouwden vlotten van de
planken die er lagen. Je had, voor die
flats er stonden, een prachtig zicht
richting Veere. Aan de overkant van de
Nassaulaan, waar nu winkelcentrum
de Veersche Poort zit, waren volkstui
nen. Daar zat ook een speeltuin."
Al pratend komt de ene herinnering
na de ander naar boven. „De bolblik-
sem die door de Zacharuas Jansen-
straat ging; „Alle ruiten van die huizen
eruit. Ik vergeet dat nooit. Een jaar of
tien was ik toen."
„We hadden ook een clubhuis op
het terrein van het huidige winkelcen
trum. Daar hielden we disco's. Ja, ik
heb echt een geweldige jeugd gehad."
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
GO
De poorten waren goaltjes
