Film
O
O
O
Lamsoor en zeekraal smaken
ook heerlijk bij vleesgerechten
MARGOT
17
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
Mijn vader maakte vroeger filmpjes. Spor
tive activiteiten, verjaardagen of vakan
ties legde hij zo vast. Alles in felle jaren
zeventig kleuren en wij in bijbehorende kleding
met bijpassende haardracht. Vintage, zouden we
dat nu noemen. Als hij de camera tevoorschijn
haalde, was dat een bijzonder moment. Je ziet
ons dan ook veelvuldig in de lens kijken en, zeker
toen we nog wat jonger waren, gekke capriolen
uithalen. Speciaal voor het snorrende toestel van
mijn vader, die zelf helaas maar sporadisch op de
filmpjes te zien is.
Hoe makkelijk is het maken van een filmpje
nu met je telefoon. Niemand kijkt er meer van
op. Het is heel normaal dat je overal beelden van
maakt, die je altijd kunt overdoen. De filmrol in
de camera van mijn vader raakte echter op. We
stuurden deze in een speciale enveloppe weg en
een paar weken later was het zover: dan werd de
projector uit de kast gehaald, samen met het
grote projectiescherm, en de gordijnen gingen
dicht. We gingen er eens echt voor zitten. Het
was een kwestie van pech als je niet goed op het
scherm verscheen. Hoe graag zou ik die filmpjes
nog eens willen zien. Om na afloop samen lekker
te eten, natuurlijk. Waarschijnlijk nasi, daar
houdt mijn zus nog steeds zo van.
Bak 400 gram biologische kipfilet aan met
twee uien en wat knoflook. Voeg daar 3 fijnge
sneden preien aan toe, een halve gesneden witte
kool en wat verse gember. Laat alles smoren en
doe er zout, ketjap, sambal, kurkuma, djinten,
400 gram gekookte rijst en 150 gram taugé bij.
Roer goed door en bak ondertussen wat kroe
poek. Ik ga snel eens een filmvoorstelling organi
seren.
Green Egg. In een vissenkom zit spitskoolsa
lade, extra knapperig door taugé en geroos
terde sesamzaadjes. En een grote verrassing is
gepekelde tarbot, op een intense, Thaise
groene curry met venkellinten. Maleis, Japans,
Thais: uitgesproken wereldsmaken die je in
Zeeland zo niet aantreft. Maar hier dus wel,
achter elkaar.
We lassen even een pauze in, want er ko
men nog drie toetjes en een stuk belegen Hol
landse kaas waar je spontaan het Wilhelmus
voor wil aanheffen. Voor de rijstpudding met
mango en ananas zitten we echt te vol. We
proeven crème van pleuriskruid (verbena)
met een lading rood fruit gemarineerd in bal-
samico. En het chocodessert is zo heerlijk dat
we het toch opeten, ook al moeten we nu
dwars door de hal terug naar huis gerold wor
den. Orgastische chocolade en pinda's, een
plakkaat karamel met zeezout en mysterieuze
zwarte crumble: gepofte mout van de soort
waar je een vadsige stout van brouwt. Dikke,
dikke smaken.
Bij het afruimen en napraten vertelt chef
Louws enthousiast over nieuwe ideeën: koet
sierstuk ingerold met kreeft en ingelegde
komkommer. Mascarpone en rabarber als des
sert. Want ze blijven drie maanden lang jam
men en experimenteren hier. Vanuit een pro
visorische keuken zet het team met slechts
een paar weken voorbereiding een prestatie
neer die anderen jaren aanlooptijd zou kosten.
Ook dankzij de goede zorgen van gastvrouw
Marianne en de buitengewoon sympathieke
moeder Anneke die vele kilometers maakt
door de hal, om jonge obers te helpen en
nieuwe gasten te verwelkomen. Een gastvrij
en gedurfd eetfestijn, net zo uitbundig en vro
lijk als de zomer.
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
Als hij de camera tevoorschijn haalde, was dat een
bijzonder moment. Je ziet ons veelvuldig in de lens
kijken en gekke capriolen uithalen
WOLPHAARTSDIJK De Heer
lijkheid van Wolphaartsdijk is
een landschapscamping langs
het Veerse meer. De camping is
een blauwdruk van het eiland
van Wolphaartsdijk dat hier
vroeger lag. Ernaast is een akker
bouwbedrijf gevestigd, waar ook
zeekraal en lamsoren worden
geteeld.
„Het seizoen van de lamsoren
en de zeekraal loopt bij ons vanaf
mei tot en met september"ver
telt Hubrecht Janse. „We wach
ten tot een plantje een bepaalde
hoogte heeft en snijden het dan
zo dat de wortels blijven staan.
Zo kunnen we hiervan wel drie
keer per seizoen snijden."
De zeekraal en de lamsoren
groeien gewoon op de volle
grond, maar worden geïrrigeerd
met zout water uit het Veerse
meer. „Onze zeegroentes wor
den hier aan huis verkocht, bij
boerderijwinkels en bij Proef
Neeltje Jans. We maken er ook
mayonaise, mosterd, balsamico-
azijn en jenever mee," geeft
Janse aan.
„In Frankrijk is zeekraal en
lamsoor op azijn heel populair,
mfm
dus dat verkopen we nu ook."
Janse snijdt de groente op basis
van vraag. „Helaas is de zeekraal
uit het buitenland goedkoper,
maar gelukkig heb ik veel vaste
klanten. Al zijn mensen wel ver
geten hoe je dit eet. Ze maken
het vaak te ingewikkeld, zoals in
restaurants. Terwijl het juist
overal bij kan en je er niet veel
werk aan hebt."
Snipper een ui in wat olijfolie
en laat de gewassen lamsoren en
zeekraal even kort smoren. Er
hoeft geen zout bij. Bak onder
tussen een biefstukje en kook
wat Zeeuwse aardappelen in de
schil. Snel, makkelijk en vers.
BEOORDELING
zaterdag 8 juli 2017
GO
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
i
■ïöJ'jJé t—Jb-
b- -LVv 'AP.I,.Ü'.tiÉY
Hubrecht Janse: „We snijden de plantjes zo af dat de wortels
blijven staan." fotomarcelledavidse
smaken
