'Ik ben vader
van drie
kinderen.
Dan is het
logisch dat je
de dansvloer
verlaat'
bij elkaar met de vriendengroep, de jon
gens die ook ID &T vormden. Het eerste
wat ik zei was: we gaan er een feestje van
maken. Het moest vrolijk zijn, dus vooral
niet zwart. Nou, wat is het tegenoverge
stelde? Wit. De begrafenisdag eindigde
met een feest in het Krasnapolsky Hotel
in Amsterdam. Een soort hemel met al
leen Miles' favorieten hadden we er ge
maakt. We draaiden de muziek waarvan
hij hield, serveerden al zijn favoriete ge
rechten en hadden zijn lievelingswodka
uit Rusland laten komen. Dat feest heette
Celebrate Life. Dat thema hebben we
daarna meegenomen naar Sensation."
„Dat ging met een lach en een traan
natuurlijk. Man, er is veel gehuild die
avond. Maar we dansten tijdens een
mooie houseplaat ook rond Miles' kist.
Dat snapten niet alle bezoekers, inder
daad. Moesten ze nou meedoen of niet?
„Als ik eraan terugdenk, heb ik zeker
niet alleen verdrietige herinneringen. We
hebben echt afgerekend met die Neder
landse begrafeniscultuur van koffie met
een plakje cake. Het is een van onze beste
feesten geweest."
„Absoluut. Elk jaar. Maar de laatste jaren
wel op een andere manier. Dan ben je
niet meer bezig met verwerken, maar
denk je: man, wat had Miles dit mooi
gevonden. Het verdriet blijft, maar de
rauwe randen gaan eraf. We zijn ook
gestopt zijn verhaal zo te profileren.
We wilden niet leuren met onze rouw."
„Nee, dat was voor de lol. We hebben als
jochies nooit gedroomd van een groot
feestimperium. Wel hadden we al vroeg
een grote passie voor housemuziek. Ik
ben gezakt voor mijn vwo omdat ik mijn
huiswerk niet maakte. Ik stond altijd in
de discotheek, de iT in Amsterdam was
voor mij een openbaring. Een wereld
waarin iedereen door elkaar liep: van
beroemdheden als Marco van Basten tot
extravagante gays en 'ombouwers'. De
muziek verbond iedereen. Als organisa
tor moet je zorgen dat mensen zich
vereenzelvigen met jouw feest. Dat is
moeilijk, hoor. Als mensen te lang moe
ten wachten bij de wc's is dat soms al een
reden nooit meer terug te komen."
„Midden in de euforie moet je dat soort
beslissingen natuurlijk nooit nemen. Toen
ik de maandag erna wakker werd, wist ik
het zeker: het is mooi geweest."
„Nou ja, die zag zo iemand als ik als een
oudere meneer natuurlijk. Zo is het ook
gewoon. Ik ben vader van drie kinderen.
Dan is het logisch dat je de dansvloer
verlaat."
Miles werd maar 24 jaar. Kun je
feesten na zo'n dramatische
gebeurtenis?
Dacht je bij elke Sensation weer
aan Miles?
In het gisteren verschenen boek
Celebrate Life, over de 25-jarige
geschiedenis van ID&T, staat
beschreven hoe de miljoenen-
business begon met een oude
jaarsfeest in een buurthuis in
Landsmeer, in 1991. Droomden
jullie toen al van meer?
In 2015, tijdens jouw laatste Sensa
tion als baas bij ID&T, staarde je over
de massa uit en dacht: ik zou wel gek
zijn om dit op te geven, vertelde je
eerder in een interview.
Wat had de 18-jarige Duncan van de
huidige versie gevonden?
121 zaterdag 8juli 2017
