4 **- ZO DOEN WIJ B DAT Gezond zijn en blijven, opvoeden: we zijn er elke dag mee bezig. Welke lessen leerde u van het leven? Vandaag.- het Borsselse gezin Jetty Caron en Matthieu Booij en hun kinderen Melissa, Ezra, Shevan en Noah en de bij hen inwonende Seon. Taal leidt nogal eens tot spraakverwarring Jetty: „We zijn vijfjaar getrouwd en hebben een samengesteld gezin. Mijn dochter Melissa en ik komen uit België. Ezra, Shevan en Noah zijn de kinderen van Matthieu en dus Ne derlanders." Melissa: „In het begin was het span nend. Matthieu en zijn kinderen zijn eerst een halfjaar bij ons in Evergem, in België, ingetrokken. Het was wen nen en de taal was lastig. Bijvoor beeld toen we spinaziepatatten gin gen eten." Matthieu: „Ik dacht aan groene friet." Jetty: „Het is spinazie-aardappel- stampot. Je had die gezichten moe ten zien. Matthieu en ik hadden in het begin weieens ruzie, omdat we elkaar niet begrepen. Dat kwam door de taal. Chagrijnig is in het Vlaams 'heel dwars' of'bewust iemand trei teren'. Dus dat was ook zoiets als Matthieu vroeg 'ben je chagrijnig ofzo?' Ik heb geleerd dat je elkaar in je waarde moet laten, anders ben je ie mands roots aan het afbreken. We kunnen wel dingen van elkaar verve lend vinden, maar leren met elkaar te leven." Jetty: „We zijn hier maar 45 kilome ter van België verwijderd. Je ziet die grens niet, maar hij is er wel. We denken vaak dat Nederland en België op elkaar lijken, maar er is echt wel verschil. Nederland zou wat mij be treft wat strenger mogen zijn en in België zouden ze de teugels wat meer mogen laten vieren." Matthieu: „Wij Nederlanders zijn veel directer. Zo moest de vader van Jetty aan mij wennen." Jetty: „Matthieu zei een keer na een lange dag tegen de kinderen 'opa is versleten'. Nou, mijn vader was in staat om in zijn auto te springen en nooit meer om te keren. Hij dacht dat hij afgeschreven was." Matthieu: „Ook dat is aanpassen, de familie moet dat ook. Eigenlijk is het niet aanpassen, maar accepteren. Je hoeft niet te veranderen." Sta open voor andere culturen Jetty: Sinds zes maanden woont Seon bij ons. Zijn familie heeft een mosselverwerkingsbedrijf in Korea en werkt samen met onze buren. Seon is door zijn ouders naar Neder- Papa en mama hebben vijf huisregels op de deur geschreven land gestuurd om hier te studeren en Engels te leren. Wij werden gevraagd of we nog een plekje voor hem vrij hadden. Nou ja, waarom niet?" Matthieu: „Voor de kinderen vinden we het goed dat ze Engels spreken en andere culturen leren kennen. Ik vind dat je daar open voor moet staan. Bij mij op de boot werken Tsje chen. We zien elkaar bijna als familie als je een hele week bij elkaar zit. Op onze bruiloft is een Tsjech ook ge tuige geweest." Noah: „Ik ben inmiddels al gewend aan al die verschillende culturen. Ik was 4 of 5 jaar toen papa en Jetty wat met elkaar kregen." Matthieu: „Zo is Seon nu een soort oudere broer voor Noah." Melissa: „Hij ziet Jetty en Matthieu hier vaker dan thuis zijn eigen ou ders. In zijn eigen land is het de cul tuur dat mensen heel veel werken." Matthieu: „Toen Seon jarig was, zijn we met zijn allen uit eten geweest. Hij zei dat dat de mooiste verjaardag was die hij ooit gehad had. Thuis praat hij niet zoveel met zijn ouders. Die cultuur kennen wij hier niet." Regels zijn nodig om te kunnen samenleven Jetty: „We zijn allebei gescheiden en toen we bij elkaar gingen wonen, de den we voorzichtig met de kinderen. Ze hadden al zoveel meegemaakt. Als ze een handdoek op de grond lieten liggen, dacht ik: laat maar. Later vond dinsdag 4 juli 2017 Nederland, België en Korea in een gezin PZ Valeska Nastaly 44 —Noah Booij Het samen gestelde gezin van Jetty en Matthieu. Zijn zoon Shevan (14) staat niet op de foto. FOTO'S MARCELLE DAVIDSE Jetty Caron (43) is fotograaf en werkt voor Matthieus bedrijf Matthieu Booij (46) is binnenvaart- ondernemer Melissa Martens (15) zit in België op school Ezra Booij (17) volgt een opleiding mari tieme techniek Noah Booij (12) zit op het Goese Lyceum Seon (25) woont tij delijk bij de familie JÉrèjB V ""i «•Wi-'y.:

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 48