'Festival hoeft niet per se Blof-feestje te zijn' 19 TOEKOMST woord luidde: ja, al ging ze op CAS niet tot het gaatje, waar andere acts dat eerder wel deden. Ze leek zich bij momenten af te sluiten van wat er allemaal voor haar stond en ge beurde. Het zorgde voor wat cy nisme bij een deel van het publiek, maar het gebrek aan interactie werd ruimschoots gecompenseerd door die geweldige stem. Bij Girl kwam ze los en reageerde het publiek op de juiste wijze. Daarna klonk 'Be dankt' door de microfoon. Het was de aanzet voor een sterk laatste half uur, met onder meer Nobody's Wife, Good God en Modern World. Terwijl haar band nog met het laatste nummer bezig was, kon digde Anouk haar vertrek aan. Ze boog een paar keer, gooide wat handkusjes richting het publiek en verdween in de coulissen. Naarmate etenstijd naderde en de wind ging liggen werd het steeds lastiger om te kiezen tussen het Zeeland- en het Umojapodium. Daar stonden acts die niet op het hoofdpodium hadden misstaan, zoals vrijdag Rondé en zaterdag bij voorbeeld Danny Vera, maar ook de Ierse singer-songwriter Gavin James. Hij pakte het publiek in met de combinatie van humor, zijn prachtige stem en de veelal gevoe lige (liefdes)liedjes. Maar dé act van het Umojapo dium was de immens populaire Rotterdamse rapformatie Broeder liefde, die zorgde voor een grote toestroom van - overwegend - jon gere bezoekers. Emms, Jerr, Sjaf, Mella en Edson zijn gangmakers met een missie: iedereen meekrij gen. De pakkende nummers zorg den voor een dansende massa en het lukte Broederliefde om ieder een naar links en rechts te laten springen, terwijl het bier in liters door de lucht vloog. Broederliefde stond in schril con trast met de lome reggaemuziek van UB40, dat op het hoofdpodium een uur lang de hits van weleer on derhoudend aaneenreeg en het pu bliek volop liet meewiegen en -zin- gen. CAS kende, onder een inmiddels Het lukt Blof ieder jaar weer het festival te bekronen met een puik optreden, een prestatie van formaat blauwe hemel, de ultieme Zeeuwse finale: eerst Racoon, daarna Blof. Bij Racoon (al voor de zesde keer op het festival) zat de opwinding in de kwaliteit van de uitvoering, in de wijze waarop de band regelmatig de ziel weet te raken. Onverwacht hoogtepunt was het minder be kende Boy breaks heart, dat geleide lijk opbouwde naar een climax. Het greep zanger Bart van der Weide zichtbaar aan. Zijn emotie werd breed gedeeld. Blof maakte zich als vaste slotact van haar eigen festival er zaterdag avond allerminst makkelijk van af. De band trok alles uit de kast. Waar Kensington als afsluiter van de vrij dag met vlammen, vuurwerk en slingers in de weer ging, zocht de Zeeuwse band het spektakel in mu zikale bijstand: een extra gitarist, vier blazers, vier strijkers en twee gastvocalisten (Anneke van Giers- bergen en Isabel Provoost). Blof XXL dus. Het was te horen. De roy ale ondersteuning gaf de muziek extra diepte. Aan de band was de taak het festival opnieuw zelf te be kronen. Dat dat elk jaar opnieuw lukt, mag nauwelijks nog een ver rassing heten. De prestatie is er niet minder om. Integendeel zelfs. Het besef dat ze het toch weer hebben geflikt een meer dan geslaagd festi val neer te zetten, lijkt Blof elk jaar extra energie te geven bij het slot- optreden. Dat maakt het keer op keer tot een beleve nis. „Concert at Sea is het beste weekend van het jaar", zei Paskal Jakob- sen. Een overvolle Brouwersdam kon dat alleen maar beamen. maandag 3 juli 2017 Chef' Special A Anouk Racoon FOTO'S JOHAN VAN DER HEIJDEN De toekomst van Concert at Sea hangt niet af van het voortbestaan van Blof. „Mensen noemen het een Blof-feestje, maar dat hoeft het niet te zijn", zegt drummer Norman Bonink. „Je kunt als band ook een stapje terug doen en het festival het festival laten zijn." Rolf Bosboom Scharendijke „We kunnen bij wijze van spreken stoppen met spe len, maar nog steeds het festival organiseren", vult bassist Peter Slager aan. „Naarmate het festival naam krijgt, kun je die dingen steeds meer los van elkaar zien. We vinden het voorlopig nog veel te leuk om te spelen, maar het is niet ondenkbaar dat er ooit een moment komt dat we zeggen: we vinden het mooi zo. Maar dan kun je nog steeds dit feestje organiseren." Uitbreiding van het festival met een derde dag is voorlopig niet aan de orde, zegt Sla ger. „Dat is dusdanig ingewikkeld, dat we daar op dit moment nog niet aan toe zijn. Ik zie daar voorlo pig ook niets in veranderen." Bonink: „Het is bijna iets Nederlands: als het goed gaat, dan moet het nóg beter. Het is juist de kunst om het goed te houden. Daar steken we liever extra tijd in dan dat we proberen het uit te bouwen tot iets wat niet heeft wat het nu heeft." T Theatercafé Jack Daniels.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 61