Ik werk altijd over
Leerkrachten gaan
maar door
Enzo (12) reist met trein heel Nederland door
fmm
19
Bas Coenen (39)
uit Middelburg
10
Twaalf weken vakantie. Ja, dat lijkt
bizar veel, als je het vergelijkt met
het bedrijfsleven. Maar ik werk
altijd over. Als de kinderen naar huis
zijn, dan ben ik nog lang niet klaar. Ik
maak zeker vijftig uur per week. Ik ben
elke avond, behalve de woensdag, met
correctiewerk en voorbereiding bezig.
Ook op zondagmiddag bereid ik lessen
voor: de halve school zit dan online. Als
je dan een collega mailt, krijg je meteen
antwoord. Tussen de vakanties door
kan ik nooit een vrije dag nemen, tenzij
je een hele goede reden hebt. Dat ervaar
ik als een druk: je moet altijd je lessen
draaien. De eindexamenperiode is heel
hectisch. Dan ben ik er echt aan toe om
een dag vrij te nemen, maar dat kan
niet, want je klassen staan er.
Het onderwijs is een roeping: bijna
iedereen staat met liefde en passie voor
de klas. Ik kom uit het bedrijfsleven: ik
had daar het dubbele kunnen verdie
nen, maar ik zat niet op mijn plek. Ik
wil leerlingen graag de juiste kant op
helpen. Het is de laatste jaren minder
leuk geworden om in het onderwijs te
werken. Het beroep heeft aanzien ver
loren.
Mensen beginnen altijd over de vele
vakantiedagen. Ik moet me verdedigen
ten opzichte van ouders. Vandaag
kwam er nog een moeder naar me toe
die wilde weten waarom ik haar doch
ter de klas had uitgezet. Ze hebben geen
vertrouwen in mij als docent. Dat geldt
ook voor de overheid, die allerlei regels
oplegt.
Leraren zouden beter betaald moeten
worden als blijk van waardering. Ik kan
binnen mijn huidige salarisschaal niet
meer groeien. Ik kan niet naar een ho
gere schaal, omdat per vaksectie maar
een bepaald aantal leraren in die hogere
schaal mogen. Als ik meer wil verdie
nen, dan moet ik stoppen met lesgeven,
en bijvoorbeeld teamleider worden.
Maar dat wil ik niet: ik wil voor de klas
staan. Daar word ik voor gestraft. Dat
voelt oneerlijk."
Je leerlingen laat je niet in de
steek. Daarom ga je als leerkracht
altijd maar door. Ik werk officieel
19,5 uur per week, maar in de drukke
weken is het zo de helft meer. Dat is op
zich niet erg omdat ik mijn werk erg
leuk vind, maar die extra uren bepalen
wel de werkdruk. Daarnaast ben ik niet
altijd met het voorbereiden van de les
sen bezig, maar ook met het organise
ren van activiteiten, 's Avonds ga ik
soms met een kapotte iPad van een
leerling naar een winkel. In de vakan
ties zit ik thuis ook regelmatig achter
de laptop: dan werk ik leerlingdocu
menten of het anti-pestprotocol bij, of
ben ik met analyses van toetsing bezig.
Ik ben het onderwijs in gegaan, om
dat ik het mooi vind dat je kinderen
wijzer kunt maken. Ik hoop dat ik de
juf ben die voor verandering zorgt, die
ze later onthouden. Maar als ik tegen
anderen zegt dat ik lesgeeft, dan zeg
gen mensen vaak: oh, wat heftig, of wat
zwaar, of ze beginnen over de vele va
kantiedagen. Het is nooit: 'oh, wat een
mooi vak'. Dat vind ik jammer.
Ik vind het oneerlijk dat basisschool
leerkrachten minder verdienen dan
middelbare schooldocenten. Wij staan
voor een klas met leerlingen van prak
tijkschoolniveau tot leerlingen met
vwo-niveau, en dan ook nog uit groep 7
en 8. Mag je dan zeggen dat wij het
minder zwaar hebben dan iemand die
voor een klas met pubers staat? Boven
dien, alles wordt bij het onderwijs
weggelegd: verkeer, muziek, digitale
vaardigheden, EHBO, het voorkomen
van pesten, terwijl het uiteindelijk
draait om rekenen, taal, lezen en spel
ling. De oplossing? Ik denk dat er meer
handen in de school moeten komen
door onderwijsassistenten. Die kun
nen dan eens een kind apart nemen
dat in zijn broek geplast heeft of een
specifieke onderwijsbehoefte heeft.
Dan hoefje je klas niet achter te laten."
Het tweetal deed mee aan een wed
strijd treinreizen. Het doel was om in
24 uur zoveel mogelijk kilometers af te
leggen. Enzo en zijn vader haalden
ruim 1.300 kilometer. Dat was niet ge
noeg voor de eerste plaats, want de
winnaar legde bijna 2.000 kilometer
af.
Het maakte Enzo niets uit. Hij heeft
genoten van de uitzichten, de treinen
en van de gezelligheid met andere
deelnemers. „Ik vond alles leuk", zegt
hij na afloop. „De stations van Gronin
gen en Rotterdam vond ik het mooist."
Onderweg ging Enzo op de foto met
allerlei treinen. „Want we moesten
natuurlijk wel bewijzen dat we echt
overal geweest waren." Tijdens de
lange rit, probeerde Enzo ook nog wat
te leren, omdat hij komende week
toetsweek heeft. „Dat ging maar een
beetje. Het was ook vermoeiend, dus
ik heb ook geslapen."
Enzo is vastbesloten om de vol
gende keer weer mee te doen aan de
wedstrijd. „Dan gaan we proberen te
winnen."
Aan de wedstrijd deden 110 reizigers
mee. De organisatie, treinreiziger.nl,
verwacht dat er over twee jaar een
nieuwe wedstrijd gehouden wordt.
llona Snoep (36)
uit Oost-Souburg
15
maandag 26 juni 2017
blijven eerste uur dicht
Beroep: leraar wiskunde en
natuurkunde op de Christe
lijke Scholengemeenschap
Walcheren
Bruto-salaris (fulltime):
3.583 euro
Aantal jaren werkervaring:
Bas Coenen: „Bijna iedereen staat met liefde en passie voor de klas. foto ruben oreel
llona Snoep: „Ik hoop dat ik de juf ben die voor verandering zorgt." fotomarcelledavidse
Ze zijn in Den Haag, Amsterdam,
Utrecht, Rotterdam, Eindhoven,
Maastricht, Nijmegen en Rood-
eschool geweest. Enzo Houweling
(12) uit Goes en zijn vader Frank
reisden zaterdag het hele land
door met de trein.
Cornelleke Blok
Goes
Enzo op het station Rotterdam CS. foto frank houweling
Beroep: leerkracht en in
tern begeleider op de Stam-1
periusschool in Wilhelmina-
dorp
Bruto-salaris (fulltime):
3.747 euro
Aantal jaren werkervaring:
