Stai°bhopper' S°mmingen 12 Ze worden ook wel i°bhoppers„gen°en^p!^?iondlvolgens het Centraal Bureau voor de om de twee of drie jaar. JOBHOPPEN Jobhoppers zijn flexibel en dat is wa t er gevraagd wordt anr 3 2017 Geld is niet belangrijk voor mij, ik ga liever iedere dag met een smile naar mijn werk maandag 26 juni 2017 JACQUELINE MATTHIJS (68) Woonplaats: Koewacht Werkte 49 jaar bij ZorgSaam Ziekenhuis Terneuzen Gertie de Boey De term jobhoppen klinkt ietwat nega tief. Het is een begrip dat vaker vanuit werkgeverskringen klinkt, dan vanuit werknemers. „Als ik personen met een jobhoppe- rig cv spreek, zijn dat meestal mensen die wel graag een vaste baan willen, maar die sinds de crisis in 2008 simpelweg de kans niet hebben gekregen", vertelt Peter Oey (58) van uitzendbureau Management Sup port Zeeland in Vlissingen. „Het woord komt eigenlijk uit een andere tijd. Uit een tijd waarin het gemeenschappelijk denken was: Je gaat ergens werken, je groeit door naar boven en uiteindelijk ga je met pensioen. Toen werden job hoppers gezien als mensen die nergens goed func tioneerden en daarom steeds van baan wisselden. Nu is een jobhopper eerder het type mens dat steeds op zoek is naar een andere uitdaging, ie mand die zich wil blijven ontwikkelen. In deze tij den, die veel beweeglijker en dynamischer zijn, komen zij veel beter tot hun recht dan in de oude economie." Een jobhopper anno 2017 is dus iemand die zijn werk wel goed doet, maar steeds op zoek gaat naar een nieuwe uitdaging. „Werkgevers moeten daar nog aan wennen. En in Zeeland is het sowieso las tiger, omdat hier veel productiebedrijven zijn met een mentaliteit die gericht is op planning, conti nuïteit en efficiency. Terwijl bijvoorbeeld een webdesignbedrijf, dat steeds verschillende op drachten heeft, per opdracht mensen kan aanne men en weer kan laten gaan", aldus Oey. Kennis vergaren Jobhoppers zijn dus lastig te vinden in deze pro vincie, maar ze zijn er wel degelijk. Zo veranderde Peter Grobben (55) uit Hoek meer dan tien keer van baan. Hij begon in de land- en tuinbouwsec tor, rolde daarna de bouw in en werkt nu als zelf standig fotograaf en reisbegeleider van fotografie- reizen. „Dertig jaar lang dezelfde job doen? Ik vind het nutteloos. Na tien jaar ben je al ervaren, dus die volgende twintig jaar word je echt niet nog wijzer. Peter Oey, uitzendbureau Management Support Zeeland - Manon de Bot (42) Op den duur weet je toch alles? Ik denk dat je veel meer kennis opdoet als je regelmatig van baan ver andert." Zijn vriendin Manon de Bot (42), ook een job hopper, denkt er hetzelfde over. De Bot switchte al zo'n acht keer van baan in de dierensector. Binnen kort begint ze weer aan een nieuwe job, bij een werk gever waarvoor ze al eerder werkte. „Ik heb uitdaging nodig in mijn werk. Begrijp me niet verkeerd: als die er niet meer is, zal ik altijd eerst met mijn werkgever praten over nieuwe mogelijkheden. Maar als die er niet zijn, ga ik op zoek naar iets anders. Geld is dan niet belangrijk voor mij, ik ga liever iedere dag met een smile naar mijn werk", vertelt ze. Positief Grobben en De Bot zijn er beiden van overtuigd dat jobhoppen positief kan zijn. Als je je manier van le ven er maar op aanpast. „'Ik snap niet dat jij dat durft', hoor ik vaak. Mensen begrijpen niet waarom je je ze kerheid opgeeft, maar uiteindelijk gaat het erom dat je rond kunt komen. Veel mensen blijven maar verga ren: ze kopen een groter huis, een extra auto... Als je je levensstandaard aanpast en geen hoge looneisen hebt, kun je iedere job aannemen die je wilt", vindt Grobben. En pensioen sparen doen de twee zelf. De Bot: „Het enige nadeel is dat je als je nog maar een korte periode aan het werk bent een kortere werk loosheidsuitkering krijgt als je een langere periode niet kunt werken, bijvoorbeeld omdat je ziek bent." Peter Oey van het VLissingse uitzendbureau vindt het positief dat er mensen zijn die naar uitdaging blijven zoeken. „Regelmatig switchen van job, omdat je jezelf wil blijven ontwikkelen? Daar is niets mis mee. Mijn langste tijd bij dezelfde baas was drieën- halfjaar en in die periode heb ik drie verschillende banen gehad. Ik was veertig toen ik voor mezelf be gon en weet sindsdien pas wat ik echt leuk vind. Als dat je zoektocht is door het leven, dan is dat zo." Dat werkgevers er echter anders tegenaan kijken, begrijpt Oey ook. „Voordat iemand echt productiefis, ben je toch een halfjaar tot een jaar verder. Als iemand dan alweer vertrekt omdat hij of zij het niet meer leuk GO Als je wilt hopper is dit het moment FOTO CAMILE SCHELSTRAETE

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 57