m
'Een eventuele
nieuwe man moet
wel spiritueel zijn'
l)iep vanbinnen
wist ik hoe het zat;|
de anderen /Jen
zwart wi
it, de
paranormalen zien
in kleur'
Toen ik midden 20 was, kreeg ik een
burn-out, naar mijn idee omdat ik al die
jaren die inspanningen had gedaan. Via
dezelfde huisarts kwam ik bij een maat
schappelijk werkster terecht die bekend
bleek te zijn met paranormale jongvol
wassenen. Ze verwees me door naar een
magnetiseur. Dat is iemand die door
overdracht van kosmische energie het
zelfherstellend vermogen van een cliënt
stimuleert. Zo moet je het omschrijven,
want de term 'genezer' mag niet.
Ik voelde die energie, voor het eerst,
maar vroeg hem mij af te sluiten. Ik had
nog steeds maar één wens: normaal zijn.
Hij heeft mij gehypnotiseerd en toen ben
ik tien jaar lang vrij geweest van alle pa
ranormale ervaringen. Ik was in staat een
huisje-boompje-beestjeleven te leiden.
Normaal. Braaf. Mijn man kende ik toen
al; ik voelde me redelijk goed.
Breder perspectief
Op mijn 33ste dreigde opnieuw een
burn-out; ik voelde me langzamerhand
toch weer misplaatst in wat ik deed, hoe
ik leefde, waar ik werkte. Toen kreeg ik
een coach, een vrouw, die mij zag in mijn
volledigheid. Ze zei: 'Jij ziet toch ook
kleur?' Daar schrok ik van, want zo wist
ik diep vanbinnen dat het zat: de anderen
zien zwart-wit, de paranormalen zien in
kleur. Ze zag wie ik werkelijk was en zei
dat ik vanbinnen toch ook wel wist hoe
het zat. Ze wees op mijn innerlijk weten,
mijn gevoel - en zo, negen jaar geleden,
begon mijn spirituele groei.
Ik had mezelf slachtoffer gemaakt door
mijn innerlijk te negeren en te onder
drukken; in situaties voorzag ik vaak hoe
dingen verder zouden gaan, maar dat
ontkende ik keihard.
Later had ik gesprekken met een man
- noem het zielsliefde. Het voltrok zich
van hart tot hart. Het was thuiskomen;
erna kwamen in één keer mijn paranor
male gaven terug. Ik kon niet meer voor
dat deel van mezelf weglopen.
Jarenlang had ik een administratief
beroep gehad, maar nu ging ik een oplei
ding volgen aan de Hogeschool Geestes
wetenschappen Utrecht (HGU, heeft
sinds kort een andere naam na faillisse
ment en overname, red.). Mijn gave om
energiestromen te voelen kreeg een sti
mulans, ik was eindelijk op mijn plek. Er
ontstond een nieuwe werkelijkheid.
Iedere keer als ik een paranormale er
varing had, probeerde ik mijn man uit te
leggen wat er gebeurde. Ik merkte dat hij
er niets mee kon. Bij mij werkten de ratio
en het gevoel steeds beter samen, ik was
in een groeiproces; zag de wereld in een
breder perspectief; hij stond stil.
Vermoeiend
Het is niet alleen daardoor dat mijn part
ner en ik uit elkaar groeiden, het was een
bepalende ontwikkeling. Hij was erg lief
en extreem zorgzaam - maar ik zag dat er
angst in zat. Zou hij niet zo voor mij zor
gen, dan zou hij me kwijtraken. De relatie
was gebaseerd op die voorwaardelijkheid.
Op afhankelijkheid, zoals veel moderne
relaties.
Ik wilde me verder ontwikkelen en
de zorgzaamheid die ik ooit prettig had
gevonden, hinderde me daarin. Hij
probeerde wel mee te gaan, maar de
rationaliteit die hij in zijn jeugd had
aangeleerd, was te sterk. Hij had heus
wel gevoel, maar als ik vanuit mijn diep
ste zelf tegen hem sprak, vond hij me
vaak vermoeiend. Hij kapte het af.
Toen ik het drie jaar geleden uitmaakte,
was hij geschokt; dat had hij niet zien
aankomen. De laatste jaren had ik
eigenlijk gehoopt dat er iemand anders
op z'n pad zou komen, want ik slaagde
er maar niet in me vanuit mijn gevoel
met hem te verbinden. We waren acht
tien jaar bij elkaar en hadden kinderen
van 13 en 9. We bleven goed bevriend
en doen nog altijd aan co-ouderschap.
Transformatie
Overledenen zie ik niet meer, heel
soms nog, en ik voel wel hun energie:
ze zijn er. Ik heb nieuwe gaven tot ont
wikkeling laten komen. Als kind wist
ik niet wat er op me afkwam; nu heb ik
meer grip, ik kan het inzetten. Ik ben
energetisch therapeut, wat vroeger
magnetiseur heette. Bij cliënten kan ik
tijdens gesprekken helder voelen waar
hun energie zit, hun talent, hun uitda
ging. Ik lees welke herinneringen er
opgeslagen zitten in hun energetisch
systeem en die kan ik koppelen aan een
patroon in hun huidige leven.
Net als ikzelf toen ik aan mijn trans
formatie begon, komen ze in een flow
omdat ze zich vanuit hun passie gaan
uiten; ze ondervinden dat er meer is
dan rationaliteit.
Ik ben alleenstaande moeder. Een
eventuele nieuwe man moet wel spiri
tueel zijn, dat is een voorwaarde. Van
daar waarschijnlijk dat die partner er
niet is: de ontmoetingskans is klein, er
zijn domweg heel weinig mannen die
een spirituele transformatie doorma
ken. Maar dat gaat veranderen, denk ik.
Ik voel me nu vrij en gelukkig. Of ik
weieens wat mis? Bijna niet." 41
magazine 31
Voor meer informatie: praktijkmiroir.nl
OOKEENVERHAAL?
Mail naar magazine@persgroep.nl
WG
