Filmfreak Ab Zagt en popjournalist Stefan Raatgever draaien door
ie afreisde naar
de hoeve van
Bennie Jolink
in het verre
oosten des
lands, kwam altijd thuis met
een vracht.pardon, tractor
lading knetterende quotes. De
mikpunten van Jolinks erger
nis varieerden. Van Madonna
('talentloze kantoortrut') tot
PVV'er Dion Graus ('een zwak
begaafde sukkel'). En van De
Wereld Draait Door ('Afschuwe
lijk programma waar publici
teitsgeile narcisten hun niet-
originele mening mogen wau
welen') tot de hits van zijn col
lega's uit de Nederlandstalige
muziek ('Vreselijk. Heb ik
he-le-maal niets mee').
Het maakte de kleine twee
uur rijden vanuit de Randstad
steevast de moeite waard. Net
als Jolinks vette anekdotes over
de gloriejaren van Normaal.
Die keer dat de band moest
optreden in Nederland Muziek
land bijvoorbeeld.
Moe van het
wachten in de tv-
studio en lacherig van de
Hilversumse blabla zetten
de Achterhoekse muzikanten
het op een zuipen. Het resul
taat: de zanger 'zo dronken als
een roetentoeter' en een mon
sterlijke playbacksessie waar
zelfs Justin Bieber zich voor
zou schamen. Jolink daarover
later: „Een wanvertoning. Maar
waar ik mij echt voor schaam:
dat ik me heb verlaagd tot play
backen. Gelukkig mimede ik
elke keer heel slecht, zodat
iedereen kon zien wat voor
bedriegerij het was."
Helaas, er resten nu slechts
herinneringen. Normaal is niet
meer. De band hield in het na
jaar van 2015 op te bestaan.
Exact 40 jaar nadat de band zijn
boerenrevolutie inzette met
een optreden in Lochem waar
voor Jolink co voor het eerst
rock-'n-roll in hun eigen Ach
terhoekse dialect zongen. Twee
jaar later volgde hun debuutel
pee, genoemd naar hun groot
ste hit en tevens officieus
bandmotto: Oerend hard. De
plaat krijgt komende week een
tweede leven op vinyl.
Ook Jolink leefde lange tijd
in het verzengende tempo van
zijn eigen hit. Hij ging er uit
eindelijk bijna aan ten onder.
Zeker omdat hij zijn liefde voor
gemotoriseerde snelheid (die
langs de wrakken van de auto's
die hij zeifin puin reed. Wel
dertig stuks, snoefde hij ooit.
Een uitspraak die hij later ern
stig betreurde. Het getal klopte
wel, maar het waren 'barrels
van 500 gulden', bedoeld om
lissement van zijn band - een
zorgzame grootvader die steeds
meer begon op te zien tegen
de energieslurpende Normaal
optredens en juist het weke
lijkse bezoek van zijn klein
kinderen als hoogtepunt zag.
Eentje met aanhoudende
gezondheidsproblemen ook.
Wel dertig auto's had Jolink in de prak gereden,
snoefde hij ooit. Het getal klopte, maar het waren barrels
hij deelde met de personages
Bertus en Tinus uit de lied
tekst) combineerde met die
andere echte Normaal-term:
hoken (keihard feesten én
drinken).
Het leverde de frontman een
met bierovergoten parcours op
mee te crossen.
Het bracht hem het imago
van nietsontziend feestbeest.
„Ik heb een monster gecre-
eerd", zei hij later over dat
beeld. In werkelijkheid was hij
- na een diepe depressie die
volgde op het tweede bijna-fail-
Vooral zijn astma speelde hem
steeds meer parten. „Ik ben blij
dat het er op zit," zei hij dan
ook toen ik Jolink in de zomer
van 2015 voor het laatst sprak,
thuis in Hummelo. Normaal
had zijn afscheid aangekondigd,
nog een paar concerten. Hij
De elpee Oerend hard is exact 40 jaar oud.
Stefan Raatgever draaide de jubileumeditie
en kreeg heimwee naar gesprekken met Jolink.
Asfaltopa
Opa Bennie
vond het leu
ker om op de
kleinkinderen
te passen
dan om op
te treden.
FOTO THEO KOCK
28| zaterdag 24 juni 2017 WG
