'Mooi, vinden meisjes' Ik ga er heel ehlll mee k was 16 j aar, het ging een tij dj e niet goed met me, ik had stress, sliep slecht en opeens verschenen er witte vlekjes op mijn gezicht en han den. Toen ze een paar jaar later terug kwamen, ging ik naar de huisarts. Die constateerde: vitiligo. Vitiligo is een auto-immuun- ziekte. Je witte bloedlichaampjes val len je pigment aan. Als dat is verdwe nen, hou je spierwitte huid over. Iedereen kan het krijgen en je kunt er niet van genezen. Ik baalde stevig, vooral van die vlekken in mijn gezicht. Als Moluk- ker heb ik een donkere huid, dus dat viel op. Naarmate de plekken groei den, werd ik er vaker op aangespro ken. 'Joh, wat heb jij nou?' Soms werd ik op straat uitgescholden voor panda of zebra. Ik gaf sportles aan kinderen en die zijn heel direct: 'Wat zijn dat voor rare witte vlekken, meneer?' Je bent opeens een soort blikvanger, mensen staren je altijd aan. Als ik ermee wilde leven, moest ik het accepteren. Dat is me gelukt, al was dat een lastig proces. Waarom overkomt mij dit, dacht ik soms. De laatste jaren speelt vitiligo geen rol meer in mijn leven. Ik ga er heel chili mee om en denk: dit ben ik, zo zie ik eruit. Heb jij daar problemen mee? Take it or leave it, klaar. Meisjes zijn in eerste instantie soms wat terughoudend, maar er zijn er genoeg die het mooi vinden. En als ze afhaken vanwege die vlekken, jammer dan. Ik zit er niet mee." om en denk: dit ben ik, /.o /Je ik eruit. Take il or leave it, klaar I Naam: Jesse Lawelada (23) Woonplaats: Ede, bij zijn ouders Relatie: op dit moment niet Studie: wil komend schooljaar fysiotherapie studeren Aandoening: vitiligo 22| zaterdag 24 juni 2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 79