m
•9
15
Mc
WE
(2-EPDEN
HET VE6E
L'jF
tremmen ze oude vrouwtjes in elkaar
in een winkelcentrum. Ik was wel een
denkertje."
„Ik las vroeger veel. De Russische
schrijver Paustovski was een favoriet.
Als middelbare scholier raakte ik geïn
teresseerd in de recente geschiedenis
van Oost-Europa. Dat begon met een
schoolreis naar Berlijn. Daarna ben ik
er een paar keer alleen met een rug
zakje naartoe geweest. De tastbare
sfeer van repressie sprak me aan. Ost
Bahnhof, midden in de nacht, dan valt
zo'n dictatoriaal systeem uit zijn rol en
ervaar je de onderdrukking. Plus het
verval. Winkels die geen voorraad
hebben en waar je uren in de rij staat
voor een onsje suiker. Een soort post-
apocalyptische wereld."
„Met de vader van een vriend
mocht ik mee op een Indiaas
schip. Je rook een Indiaas res
taurant vermengd met diesel
olie. Als ik door een patrijs
poort keek, werd de romanticus
in mij wakker. Je zag een kajuit
vol goedkope elektronica voor
thuis. Het dek stond vol oude
auto's, voor de onderdelen.
Mensen die in de blubber rond
scharrelen, ik zie ze nog elke dag
om me heen. Dat ongesnik-
kerde, dat niet aangeharkte
voortuintje, daar hou ik wel
van."
„Ja, sinds drie jaar. Ik heb pas laat mijn
onderwijsbevoegdheid gehaald, in
Tilburg. Voor die tijd zat ik in het
workshopcircuit. Op mijn 18de had ik
wel de pedagogische academie
gedaan. Na de stage heb ik me
voorgenomen nooit meer voor
de klas te gaan staan. Nooit,
maar nu dus wel. Ik heb zelf
vier kinderen tussen de 12 en
22. Dan raak je niet meer on
der de indruk van een paar
gastjes die stoer doen. Een te
kenopdracht kan zijn: maak
een huis waarin het onaange
naam is om te wonen. Zo in
tegreer ik mijn tekenwerk in
mijn lessen."
„Ik ben altijd zzp'er geweest. Toen
ik mijn eerste salarisstrook zag, sloeg
ik steil achterover. Betaald worden
voor wat je leuk vindt om te doen, dat
is best bijzonder. Voor mij zit het
grote geld niet in het tekenen. Vroe
ger, als een reclamebureau me vroeg
fitte jongeren te tekenen, dan werden
ze bij mij gegarandeerd dertig jaar ou
der dan gepland. Ik vind het nu een
maal leuker om een ruïne te tekenen
dan een premie-A-woning. In een
ruïne zit een verhaal: waarom ligt die
ruit eruit, waarom is het interieur
uitgebrand? Er zit ook een drang in
om je te onderscheiden. Ik ben steeds
blijer met mijn boek dat werk bevat
vanaf mijn 16de. Mijn stripverhalen
ontstaan uit angst om in de geschie
denis te verdwijnen. Alsof je er niet
geweest bent. Dat is een enge ge
dachte. Je gaat dood, je foto staat nog
op de schoorsteenmantel, die valt om,
komt in een doos terecht en wordt
weggegooid. Met mijn werk hoop ik
dat te voorkomen. Niet dat het zo be
langrijk is. Mijn boek komt ook bij de
kringloop terecht. Maar dit tekenen is
wat ik kan, het is voor mij de enige
mogelijkheid om niet volledig in de
anonimiteit te verdwijnen."
zaterdag 24 juni 2017
GO
..jacïn 'titeffj
AIS ttjf J(f„
r<fs, trott, gop
Hf F PT
M'J AL
ÖEVRaFT
H'> gaat
««Al.
z?
god
ZAL J£
fTZAFF£H,
HfRA»AAAA
NA M£T JNVTORTÊN VAN HÉT
*onF£<Ti£AfÉl'ÉWA'»
Dfc BROSR VAN Df PA^roöp.
DANK U, &Rof VAM
RAVToofc HÉRHAM
VOoP MÉT PCJ»D/;m
VAN M'JN
kind
f P* N
ÉP RPANOfN NOG ST££0S <"o
AF. MAAR- OVBRUViHOBft
vAKFR. OVéR. RRofP VA
of g
Oop Hf,
ZlAHpfH
Nft Vj
kOM£
CATFN
MA AO ik WIL
f R T/P u6.
Mf* H *J I
H' ✓A N
In welke zin?
In de haven van Vlissingen diende
de grote wereld zich ook aan.
U geeft nu les op scholenge
meenschap Nehalennia in Middel
burg.
Cover van Dode var
kens, de bundel
waarin de beste
strips van Ben
Vranken zijn samen
gebracht.
Het is wel het afscheid
van een zelfstandig bestaan.
jl Hotr op
7otk GAAN
uAAR 'GAT/V
GAT/N /N
NftS'MA P
„AHIOOU
it tlH
AUk
nonr
+4t bpi u ik t*e
"l PCltt MM t>£
Lt vf h 01 n
