T
12 WEE
Het patrouillevaartuig Zijner Majesteit Zeeland vertrekt voor een ruim
vier maanden durende missie naar het Caribisch gebied. Vier van de
huidige 55 bemanningsleden hebben Zeeuwse wortels. We
voeren een dagje met hen mee, terwijl het schip werd getest.
n
REPORTAGE ZR. MS. ZEELAND VERTREKT VOOR ANTIDRUGSMISSIE NAAR DE WEST
Het opsporen van
smokkelaars is
soms als zoeken
naar een speld in
een hooiberg
Ik heb alleen last
van zeeziekte, dat
maakt het wat
vervelend
De lichtblauwe tint van de
Zeeland valt ogenblikke
lijk op tussen de overwe
gend grijs-grauwe gevaar
ten aan de steigers van de
marinehaven in Den Helder. „Ba-
byblauw", grinnikt luitenant-ter-zee
Lucienne Koch uit Zoutelande. De
scheepshuid strak, ontdaan van sto
rende uitsteeksels, maar opgedirkt met
de gevoeligste sensoren om zelfs in het
donker scherp te kunnen zien. In com
binatie met twee grote snelle rubber
boten en een joekel van een helikopter
op het achterdek, is Zijner Majesteit
Zeeland geschapen voor een missie in
tropische wateren. Op zoek naar drugs
transporten en andere heimelijke za
ken.
Vandaag vertrekt het patrouillevaar
tuig vanuit Den Helder voor de derde
keer in zijn prille bestaan naar 'de
West'. Ruim vier maanden zal de Zee
land zich rond de Antillen bezighou
den met counterdrugsoperaties, kust-
wachttaken en eventuele humanitaire
hulpverlening. Van januari tot mei 2014
werd het schip daar ook ingezet en
kwam nog voor aankomst in actie bij
een reddingsactie voor zeven opvaren
den van een omgeslagen bootje voor de
kust van Miami. Op de missie een jaar
later wist de Zeeland zesduizend kilo
drugs in beslag te nemen. Dit keer lost
het schip het patrouillevaartuig de Van
Amstel af.
De dieselmotoren van de Zeeland (in
2010 in Vlissingen te water gelaten) on
dergingen de afgelopen weken een uit
gebreide revisie. „Een soort apk, maar
dan uitgebreider", vertelt commandant
André van der Kamp. Het vermogen
van het schip wordt die dag uitvoerig
op de Noordzee getest voor de over
steek van de Atlantische Oceaan.
Lucienne Koch ziet er als hoofd logis
tieke dienst op toe dat de benodigde re
serveonderdelen voor vertrek aan
boord zijn. Ze heeft ook de supervisie
over de voedselplanning van de
scheepskok. Met een container vol af
bakbroden, croissantjes, saucijsjes en
pizzapunten (vierduizend stuks in to
taal) en een volgestouwde inloopdiep
vries kan de Zeeland het wel een tijdje
uitzingen. Waar mogelijk, wordt tij
dens de missie verse groenten, vlees en
fruit ingekocht. Het patrouillevaartuig
geldt met z'n grote actieradius, opslag
ruimte en hydraulische kraan als ge
heel zelfvoorzienend.
In de hut van Koch staat iets wat ver-
der niemand van de vaste 55 beman
ningsleden aan boord heeft: een kluis
vol dollars, euro's en een vette credit
card. Als hoofd logistiek is ze ook kas
houder. „De meeste inkopen onderweg
lopen steeds vaker via contracten en
kun je digitaal betalen. Maar je weet
het maar nooit. Vroeger werd ook een
deel van de gage op verzoek contant
uitbetaald. Dan kon mevrouw thuis
aan de bankrekening niet aflezen dat
haar man op bepaalde plekken was ge
weest..."
Terwijl de eerste tallships arriveren
voor de marinedagen en vijfde Sail Den
Helder, verlaat de Zeeland de haven
voor een reeks oefeningen. Geen fees
telijkheden voor het patrouillevaartuig
dit jaar. Roergangers Justin Schot
(kleinzoon van oud-burgemeester Ron
Barbé van Terneuzen) en Daan Rotte
veel (opgegroeid in Aagtekerke en
Grijpskerke) malen er niet om. De reis
naar de West is één groot avontuur
voor de jonge matrozen. Middels een
piepkleine joystick hebben zij de
macht over het meer dan honderd me
ter lange en zestien meter brede schip.
„Maar wij doen niks anders dan de or
ders van de officier van de wacht uit
voeren", relativeert Schot zijn verant
woordelijkheid. De koers wordt uitge
zet aan de hand van de coördinaten op
het kompas. De roerganger houdt dat
schermpje strak in de gaten en kijkt
amper naar buiten. Daar zijn anderen
op de brug voor, vertelt het duo.
Tijd voor actie. De FRISC gaat uit,
voor een korte beproeving op volle zee.
De grote snelle rubberboot wordt ge
lanceerd uit de zogeheten slipway, aan
de achterkant van het schip. „Schrik
niet", waarschuwt marinier Brandon
Kraker nog. Met een knal en een schok
schiet de vergrendeling van de FRISC
en glijdt de rubberboot achteruit de
hekgolven in. Hij glimlacht. „Dat be
doel ik dus." De Terneuzenaar maakt
tot november met zes collega's deel uit
van het guardteam van de Zeeland. De
mariniers gaan in principe het eerste
aan boord van een schip dat wordt ver
dacht van drugssmokkel. „We zorgen
dat alles veilig is en dan komt het
searchteam erbij."
Kraker was al eerder actiefin de Cari
ben en drie keer bij een anti-piraterij
missie voor de kust van Somalië. „Dat
amfibische karakter is wel waar het
Korps Mariniers om draait. Ik heb al
leen last van zeeziekte, dat maakt het
wat vervelend. Het duurt een weekje
en dan ben ik er wel een soort van af.
Doodvermoeiend, dat wel..." Het
kalme zeetje vormt deze keer geen pro
bleem voor de marinier. Na wat spele
varen opent de klep in het achtersteven
van de Zeeland en vaart de FRISC soe
pel de slipway weer binnen.
Commandant Van der Kamp koes
tert de bijzondere band van het schip
met de provincie Zeeland. Toenmalig
commissaris van de koningin Karla
Peijs, maakt als doopster van de Zee-
zaterdag 24 juni 2017
GO
'Als we ze vinden,
pakken we ze altijd'
Marcel Modde
Geetha Badloe kijkt toe terwijl Justin Schot het schip bestuurt.
-André van der Kamp, commandant
- Brandon Kraker, marinier
Commandant André van der Kamp aan dek van Zr. Ms. Zeeland.
