Je bin nooit te oud
ZEELAND 11
Nieuw grafiekmuseum MDR in Antwerpen
De Hollandse
oud-reder én
kunstverzame
laar Harry Rutten
toont werk van
Goya, Rops
en Munch.
Zuiderburen
Streektaal
Museum De Reede,
schuin tegenover
het Steen aan de
Schelde is zo nieuw
dat de schilders op
de dag dat de Antwerpse burge
meester Bart De Wever het kunst
huis opende de entree nog in de
blanke lak aan het zetten waren.
Achter de moderne gevel en de au
tomatische houten deur hangen
250 grafieken in driehonderd vier
kante meter expositieruimte, ver
deeld over een gelijkvloers, eerste
verdieping en mezzanine.
Kunstverzamelaar Harry Rutten
heeft nu zijn eigen museum. Een
bewuste keus, want hij heeft
slechte ervaringen met bruikle
nen. Zijn collectie tekeningen, et
sen en lithografieën noemt hij
'een uit de hand gelopen postze
gelverzameling'. Rutten kocht wat
hij mooi vond of wat hem boeide.
Door zijn voormalige werk als re
der was hij veel in Noorwegen en
dat stelde hem in staat werken van
Edvard Munch (1863-1944, bekend
van De Schreeuw) te verzamelen.
„Bovendien zijn grafieken ruim
beschikbaar en betaalbaar."
Museum De Reede (MDR)
toont naast vele werken van
Munch ook werken van de
Spaanse kunstschilder en graveur
Francisco Goya (1746-1828) en de
Belgische graficus Félicien Rops.
A
Hoewel de stijlen van de drie kun
stenaars enorm uiteenlopen, wor
den de collecties in De Reede
prima samengevoegd. De werken
van Munch, de zo zwaar op de
hand zijnde expressionist die werd
beïnvloed door het impressio
nisme en symbolisme, hangen
vlakbij het licht pornografische
werk van Rops. En Goya zit daar
met zijn meer romantische stijl
weer tussenin.
De Antwerpse burgemeester
Bart De Wever, naar eigen zeggen
een gepassioneerd liefhebber van
beeldende kunst, zei trots te zijn
dat De Reede in Antwerpen opent.
Niet voor niets staat die stad be
kend om zijn prentkunst. Behalve
van de genoemde 'grote drie' zijn
in De Reede overigens ook werken
van een vijftiental Belgische kun
stenaars te zien, zoals Eugeen van
Mieghem, Hugo Claus, Fred Ber-
voets, Rik Wouters en Edgard
Tytgat.
De Reede is een privémuseum
en bedruipt zichzelf. Ook is er
geen professionele staf, het mu
seum drijft op vijftig enthousiaste
vrijwilligers. Naast de vaste collec
tie, worden jaarlijks ook drie of
vier wisseltentoonstellingen ge
houden, met grafiek als norm.
Eêl lang gelee, ik was vuuftiene,
speelde ik m'n eeste wedstrijd
vö Meêuwen 1, Zoetelands
voetbaltrots. Het was januari i960 en
me speelde tegen Kloetinge 1, uutslag
1-3 vö ons! Ze zulle wè te weinig spe
lers haod ebbe wan ik was een stik
joenger dan de rest, die ik, as Béék-
erks joentje, nauwelijks kende. Wat
voetballen betreft za 'k wè geschikt
geweest ebbe, mè ik oorde d'r eigen
lijk hlad nie bie. Ik ao hin geld vö een
'rondje pils' en bier was een onbe
kende drank vö me. Tevergeefs ebbe
ze geprobeerd me te laete drinken.
Een 'ééuwigheid' laeter speelde ik in
het twide elftal en wier ik 'opa' ge
noemd omdat m'n medespelers nae-
bie m'n huus konde weze. M'n voet
balkwaliteiten waere nog wè vol
doende, mè je oorde d'r ook nie mi
bie. Te oud! Toen ik een keer, nae een
fel duel om de bal, hin vrieë trap te
gen kreeg en m'n tegenstander begon
te mopperen tegen de 'scheids'ver
telde de man in toen nog) het zwart,
éne J.v.B. uut Aernemuë: „Ik fluite
nie mi tegen zulke ouwe spelers!" Ie
bedoelde dat 'n de overtreding nie
zwaer genoeg vond, mè m'n tegen
stander zag de humor van de opmer
king nie in!
As voetballer bin 'k noödge-
dwoenge gestopt toen 'k erregens in
de veertig was en wier de tennis-
baene m'n speelveld. M'n eeste wed
strijd, in Middelburg, kreeg ik tegen
standers van ouwer dan zeventig. Dat
was even wenne. Ik was vö ulder noe
die joengen ond die over de baene
liep te vliehen. En ik vond het eêl
apart de bal zö te moete spelen, da ze
d'r nie mi op liepe, ondienkbaer vö
mien! Eên van die mannen pakte z'n
racket iedere keer over en sloeg zo
doende mee z'n rechter- en mee z'n
linkerand. Dat bespaerde meters lo
pen. Mien is dat nooit gelukt. Ik ao
mè eên and, net as mè eên voet, m'n
linker! Jaeren ebb'ik het volhouwe,
mè de tand van de tied begon te kna-
ohen en verschillende onderdêlen
hienge opspele en tegenspartele. Ik
hieng het zwaer kriehe as ik tegen
m'n zeune moest spele. En op een ge-
geve moment hieng aoles te snel, te
ard en kreeg ik het idee, da ze d'r ei-
hen in moeste ouwe tegen me!
Toen wier biljarten gezonder dan
tennissen en wier ik, saemen mee W.
te Z., de eeste butenlanders van de
Meliskerkse soos. Me waere hin diere
ankopen, het ging ook nie om onze
kwaliteiten, mè getalsmaetig konde
ze ons goed gebruke om een biljart
team van acht spelers vol te kriehen.
Vö onze zeune was het reden om uut
te roepen, da'k noe toch echt een oud
ventje hore was, mè rond het groen
laeken liepe en schufelde wi ouwe-
ren, echte 'senioren', rond. En die
blieke hlad nie te oud te wezen vö die
sport. Misschien zouwe julder kunne
dienke, da ze bevend mee een biljart-
stok in d'r anden stae en de ballen op
goed geluk raeke, omdat de ohen nie
mi bin wat ze waere, mè dat valt ao-
lemaele vee mee. Ik komme mensen
tegen die de negentig gepasseerd bin
en wibie ik ope, da'k ooit nog zö vère
mag komme in 't gevecht mee de drie
ballen. Onze ouwste medespeler bie
de soos ei dit jaer nog de hroötste
vorderingen gemaekt. Een tachtiger,
nog zonder bril, die ballen over de
taefel stiert zöas ie dat wil. En ze
luustere beter nè im dan nè mien!
Conclusie: je bin nie vlug te oud
om te sporten, te bewegen en wed
strijden te spelen. En ook nie te oud
om te leren..! Dat leste oop ik temin-
sten!
MUNCH
GOYA
ROPS
dinsdag 13 juni 2017
Stijlen komen samen in De Reede
L
Ook zijn er werken van vijftien Belgische kunstenaars te zien.
Sheila van Doorsselaer
In de rubriek Zuiderburen
werpen we wekelijks
een blik over de Belgische
grens. Deze week: Museum
De Reede in Antwerpen.
Museum De Reede (MDR) ligt aan
de Ernest van Dijckkaai (pal aan
de Schelde) en is sinds afgelopen
weekeinde geopend.
De Reede is te bezoeken van don
derdag tot en met maandag tus
sen 11.00 uur en 17.00 uur. Er is
voldoende parkeergelegenheid en
ook mindervaliden kunnen het mu
seum bezoeken.
In deze rubriek
belichten we
wekelijks een
Zeeuws dialect.
Deze keer een
verhaal van Frans
van der Heijde in
het Walchers.
Beluister de ge
sproken rubriek op
pzc.nl/streektaal.
A Kunstverzamelaar Harry Rutten heeft nu zijn eigen museum, fotosboaztimmermans
