ZEELAND 21
Ad Stoffels (59) uit Oostburg en
kleinzoon Jordy (9) uit Hoofdplaat
Chris Edwards van Muyen (63) uit
Terneuzen, 80 kilometer
Ria Buijsse (71) uit Biervliet,
25 kilometer
Louis (65) en
Nelleke (63)
Krijger,
Heinkenszand,
50 kilometer
Tomas Strooband (28) uit Hulst
Nee, Jordy Puijenbroek (9) uit
Hoofdplaat kan zelf niet fietsen.
Maar dat geeft niets, want hij
mag met zijn opa Ad Stoffels
(59) uit Oostburg mee op een
duo-fiets. Zijn zusje Jolien (6)
en moeder Linda (34) trapten
met hen gezellig de 25 kilometer
mee. „Sturen is wel een kunst
op zo'n lange flets", zegt Ad.
Vooral als je bijna stil staat tus
sen een groep. Maar het ging
prima." Ad heeft tijdens het
fietsen - helaas - meer mensen
met kanker in gedachten. „Er
zijn helaas veel mensen rond je
die kanker krijgen. Voor hen
doe ik dit."
Tomas is extra sportief. Hij reed
zowel de Delta Ride in Goes als in
Terneuzen. Twee keer 80 kilome
ter. „Moe? Nee hoor, zou zo een
derde dag kunnen fietsen. Fietsen
is een hobby van me; we doen re
gelmatig tourtjes in de buurt. Het
ging goed, het was heerlijk weer.
Ze stonden overal met water, dus
geen probleem. Ik heb niet met
één iemand in gedachten gereden.
Helaas kun je nauwelijks nog voor
één iemand rijden. Het gaat om te
veel mensen: moeders van vrien
den, kennissen." En hoe was dat
nou, beide routes rijden? „Het zijn
allebei leuke evenementen. Het is
speciaal om thuis te fietsen, je
weet waar je zit, dat maakt het
heel leuk."
„Ik heb wel een beetje afgezien,
maar het weer zat mee en ik zat in
een goede groep. Van de warmte
had ik geen last. Wel hadden we
op het laatste stuk wind tegen.
Dan mis ik toch de kracht om bij
te kunnen blijven. Tijdens het rij
den heb ik aan meer mensen ge
dacht. Een hele goede vriend is
een aantal jaar geleden overleden
aan kanker. Zeker ook wat oud
collega's. Het wrange is dat die net
met vroegpensioen waren gegaan
en dan is het een paar jaar later af
gelopen. Dat neem je zeker mee.
Dat was mijn reden om de Ride te
rijden", vertelt Chris Edwards van
Muyen uit Terneuzen.
„Mijn man is vijfjaar geleden
overleden aan slokdarmkanker.
Dan komt het heel dichtbij. Als
The Rose wordt gezongen moet ik
even een traantje laten. De tocht
zelf was gewoon geweldig. Het
was prachtig weer. En het is super
georganiseerd.
Te warm? Nee hoor, er waaide een
lekker windje."
Voor Nelleke is meedoen aan
de Delta ride een pure over
winning op zichzelf. „Ik fiets
mee voor meer onderzoek",
begint ze voorzichtig. „Zodat
meer mensen geholpen kun
nen worden." Maar al snel
blijkt dat ze zelf twee jaar ge
leden botkanker heeft gehad.
„Het bewijs dat de weten
schap heel ver is, staat hier",
zegt haar trotse echtgenoot
Louis. Nelleke: „De chemo-
kuren, die je krijgt als je kan
ker hebt, kunnen soms zulke
nare gevolgen hebben." Geë
motioneerd: Ja, ik ben trots
op mezelf. De gevolgen van
de chemokuren waren en
zijn nog steeds zwaar."
Echtgenoot Louis beaamt
dat. „De wetenschap is heel
ver, maar als we allemaal bij
dragen, wordt het nog beter
en kunnen meer mensen
worden geholpen."
Vriendin Els de Jager (65) uit
Wolphaartsdijk fietste niet
alleen voor Louis en Nelleke
mee. Ze had ook familieleden
in gedachten. En de tocht
zelf? „Die was prachtig.
Maar", wijzend naar Louis,
„Als je zo'n koptrekker
hebt..."
maandag 12 juni 2017
in Zeeuws-Vlaanderen is top
*4 FOTO JOHAN VAN DER HEIJDEN
FOTO'S GOES ERNESTA VERBURG FOTO'S TERNEUZEN PETER NICOLAI
erneuzen
'LUOCU',
