Brussel ruikt bloed bij loser May De Unionisten: omstreden, maar meer gewenst dan ooit 5 daar niet aan denken: dit was, na de landelijke verkiezingen in 2015 en het brexit-referendum in 2016, al de derde grote verkiezing in twee jaar tijd. Het land is behoor lijk verkiezingsmoe. Corbyn Jeremy Corbyn blijft intussen zeg gen dat Theresa May moet opstap pen. Hij wil zelf proberen een linkse minderheidsregering te vormen. „Labour staat klaar om het land te dienen", zei de partij- voorman die 261 zetels voor La bour binnensleepte. „Wij zijn de grote winnaar van de verkiezin gen, we hebben in heel het land flink gewonnen. De politiek is ver anderd, de geest gaat niet terug in defies." Voorlopig blijft Theresa May zit ten waar ze zit. Maar het is best waarschijnlijk dat dit een tijdelijke oplossing is, om de politieke crisis in Groot-Brittannië te bezweren en de rust te bewaren. De Conser vatieven hebben er in het verleden vaak blijk van gegeven genadeloos te zijn voor leiders die verkiezin- gen verliezen. Margaret Thatcher verloor zelfs nooit een verkiezing, en toch werd ze door haar eigen partij gedwongen af te treden om dat ze dachten dat ze de volgende verkiezingen zou verliezen. Zodra de Conservatieven een geschikte opvolger hebben gevonden, stapt May op, vermoeden velen. Premier May is ongelofelijk be schadigd uit de verkiezingen geko men. Twee maanden geleden zag de Britse kiezer haar als iemand op wie je kon bouwen, als iemand die zeer geschikt was voor het pre mierschap. Een sterke en stabiele leider, precies zoals ze zichzelf in haar campagne probeerde te ver kopen. Na een totaal mislukte ver kiezingscampagne en de vernede rende verkiezingsuitslag is er van dat imago niets over. Theresa May is aangeschoten wild. BREXIT LONDEN Theresa May was in haar speech duidelijk over de brexit: geen uitstel van onderhandelingen, maandag 19 juni beginnen we zoals gepland. De brexit komt er, dat is zeker. Maar de verkiezingsuitslag lijkt ook een afwijzing van de harde brexit- plannen van Theresa May. De ferme, soms vijandige toon die ze de afgelopen maanden aansloeg te gen de Europese Unie viel bij veel mensen slecht: geen goede onder handelingshouding, zo wordt ge dacht. Labour pleit voor een zachtere brexit, met meer tussentijdse zeg genschap van het parlement. De kans daarop lijkt groter, nu de in vloed van de Conservatieven klei ner is geworden in het Lagerhuis, en er meer Labour-leden op de groene bankjes terechtkomen. In Brussel ruiken ze bloed. May wilde een sterkere positie aan de onderhandelingstafel, maar schuift nu als verliezer aan. De 27 andere lidstaten weten hoe kwetsbaar ze is in haar eigen land, en dat al haar be wegingen onder een vergrootglas liggen. Het ironische is dat veel mensen in Brussel hoopten dat May een grote zege zou behalen. Dan zou er eindelijk duidelijkheid zijn, en kon er worden gewerkt aan een scheidingsdeal. Het toch al zeer ingewikkelde proces is er niet eenvoudiger op ge worden nu de Britten een insta biele regeringsvorm lijken te krij gen. Maar May deed gisteren in haar speech alsof er niks aan de hand is. „Wij zullen onze energie besteden aan een succesvolle brexit, die voor iedereen werkt. Dat is waar de Brit ten vorig jaar voor gestemd hebben. Dat zullen wij leveren. Dus laten we aan het werk gaan." Wrijving Oranjemars zaterdag 10 juni 2017 Net terug van een bezoek aan Queen Elizabeth geeft premier Theresa May op de stoep voor Downing Street 10 geen krimp: ze gaat door. Haar echtgenoot Philip staat haar bij. foto photo news Theresa May wil een regering vormen met de Democratie Unionist Party (DUP). Net als de conservatieve premier heeft de partij uit Noord-lerland weinig op met Europa. De reddingsboei van May houdt er omstreden standpunten op na. Gerben van 't Hof Belfast Zo pleitten parlementariërs van de Noord- Ierse partij in 2011 nog voor herinvoering van de doodstraf. Ook is de partij kritisch over abortus en tegen het homohuwelijk. Daarnaast steunde de DUP de campagne voor de brexit, het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. Toch wil de partij niet helemaal breken met de EU. Zo wil DUP-leider Arlene Foster dat de grens tussen Noord-lerland en EU-lid Ierland openblijft omdat veel Noord-leren in het buurland werken. De Unionisten vormen de grootste partij in Noord-lerland, maar zijn een kleine speler in het Britse parle ment. Maar met de tien zetels die zij bij de verkiezingen van gisteren hebben behaald, kunnen de Unionisten de Conservatieven van May aan een nipte meerderheid hel pen. Die standpunten zorgden in het verle den voor wrijving tussen de DUP en de Conservatieven. Zo nam premier David Ca meron, de voorganger van May, in 2015 na drukkelijk afstand van de standpunten van de Unionisten. Maar hij sloot samenwerking met de partij niet uit. De Britse protestanten van de Democratie Unionist Party vormen met de Ierse katho lieken van Sinn Fein de belangrijkste politieke groepering in Noord-ler land. In 1971 richtte dominee lan Paisley (foto) de DUP op. Eerst keerde Paisley zich tegen elk compromis met de katholieken. De katholieken willen namelijk dat Noord-ler land zich aansluit bij Ierland, terwijl de protestanten willen dat Noord-lerland onderdeel blijft van het Verenigd Koninkrijk, dat naast Noord-lerland bestaat uit Engeland, Schot land en Wales. Later werd DUP gematigder. In 2006 be sloten de Unionisten zelfs om samen met aartsvijand Sinn Fein een regering te vor men, nadat protestanten en katholieken ja renlang een felle strijd hadden gevoerd. Totdat zij in 1998 een overeenkomst sloten. Met het vredesakkoord van Goede Vrijdag kwam officieel een einde aan het bloedver gieten. De belangrijkste paramilitaire groe pen zoals de IRA, leven het staakt-het- vuren na, maar sommige splinterorganisa ties voeren soms nog aanvallen uit. Ook onder de bevolking slaat de vlam nog af en toe in de pan, vooral rond de jaarlijkse Oranjemars. Daarbij wordt herdacht dat de Nederlandse koning-stadhouder Willem III op 12 juli 1690 de slag bij de Boyne won van de katholieke Engelse koning James II. Door de overwinning bleven de protes tanten aan de macht op de Britse eilanden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 79