'Ik kan de hele dag naar hem luisteren'
9
Zolder, kelder, schuur of werkkamer: gun een
man zijn eigen honk. In het geval van
Thomas Vieveen (18) uit Haamstede een
rockzolder boven de garage.
T<
oen mijn ouders en ik in dit
huis gingen wonen, was het
idee dat ik de zolder boven
de garage zou delen met mijn vader.
Dat is dus een beetje mislukt. Mijn
vader gebruikt nu een gedeelte van
een kast die op de zolder staat. Hij
wilde me nog wel helpen met het op
knappen van de zolder. Isoleren, de
vloer leggen en aftimmeren. Jammer
voor mijn vader, maar mijn spullen
hebben nu eenmaal wat meer ruimte
nodig.
Op mijn 13de liep ik met mijn
moeder door de supermarkt. Daar
stond een klassieke gitaar te koop. Na
een maand zeuren kreeg ik hem. Ik
ben lessen gaan volgen. Later ben ik
elektrische gitaar gaan spelen.
De gitaar is altijd mijn passie ge
weest. Ik loop stage bij gitaarbouwer
Sjak Zwier in Vlissingen. Thuis bouw
ik ook gitaren en repareer ik instru
menten voor vrienden. Dat doe ik al
lemaal op deze zolder."
Klooien
„Deze ruimte is praktisch vanwege
het geluid dat ik produceer. Ik drum
ook. Als ik dat in huis zou doen, wor
den mijn ouders gek. En ik vind het
fijn een eigen plek te hebben. Even
alleen zijn, weg van mijn ouders en
een beetje klooien.
De zolder is ook een ontmoetings
plek voor mij en mijn vrienden. Een
plek waar we kunnen hangen en mu
ziek maken. Als ik geen zin heb in ge
zelschap, komt er niemand over de
vloer. Het is wel mijn plek.
In de ruimte hangen posters van
mijn favoriete bands Guns n' Roses,
Pantera en AC/DC. En van Jimi Hen-
drix, ook een held van me. Met hun
muziek ben ik begonnen toen ik gi
taar leerde spelen.
Verder zijn mijn vrienden en ik
creatief geweest met een merkstift.
We tekenen en schrijven teksten op
de muur. Mijn moeder heeft ook een
Jammer voor mijn
vader, maar mijn
spullen hebben meer
ruimte nodig
poging gewaagd. Mijn vrienden kun
nen de prullenbak niet altijd vinden.
Daarom heeft ze de prullenbak uit
bundig gemarkeerd. Helaas met wei
nig succes."
Regels
„Mijn ouders komen af en toe langs,
maar laten me vrij. Er gelden wel re
gels. Bijvoorbeeld geen muziek na
tien uur 's avonds vanwege de buren.
Mijn moeder loopt weieens binnen
wanneer ik een feestje heb. Even kij
ken wie er zijn, hoe het gaat. En ze
maakt af en toe schoon. Dat is ook
fijn. Na een tijdje ontstaat een soort
looppad tussen de troep. Het is een
luxe dat ze me mijn gang laten gaan
en me mijn privacy gunnen.
Van mijn eerste gitaar heb ik als
herinnering een tatoeage op mijn
been laten zetten. Vonden mijn ou
ders jammer. Muziek is belangrijk
voor me. Ik bespeel zo ongeveer alles
met snaren, toch valt er nog veel te
leren. En daar heb ik op mijn zolder
de ruimte voor."
PAUL&GIGI
vrijdag 9 juni 2017
M Thomas ziet
zijn zolder ook
als een ont
moetingsplek
voor hem en
zijn vrienden.
FOTO JOHAN VAN DER
HEIJDEN
Rocken op de zolder
Annemarie van de Vreugde
Paul Blok (28) uit Hoe-
dekenskerke heeft een
BV: Bekende Vogel.
„Mijn vader was dieren
arts. In mijn jeugd heb ik
veel dieren voorbij zien
komen. Vogels hebben
me altijd geïnteresseerd.
Via een valkenier kwam ik
tot de aanschaf van Gigi,
een kookaburra, een Aus
tralische ijsvogel.
Ik heb Gigi nu een jaar. Ei
genlijk spreekt alles in
deze vogel me aan. En ik
vind de reacties van men
sen leuk. Het is een soort
bonus als je dit dier hebt.
Gigi vliegt elke dag een
stukje. Dan loop ik met
hem door het dorp naar
de dijk. Mensen zijn
nieuwsgierig en maken
een praatje. Ook buren
komen langs om hem te
bewonderen. Dan vertel
ik over Gigi.
De zorg voor hem vraagt
veel tijd en aandacht,
maar dat heb ik er graag
voor over. Toen ik Gigi net
had, heb ik drie uur per
dag met hem op mijn arm
gelopen om hem aan me
te laten wennen.
Een kookaburra lijkt op
het eerste gezicht geen
aanhankelijk huisdier.
Maar wanneer hij me ziet,
vliegt hij meteen naar me
toe. In Nederland zijn er,
schat ik, tien anderen die
een kookaburra hebben.
Gigi is zelfs in het pro
gramma van Freek Vonk
geweest. Maar voor een
Bekende Vogel is hij heel
gewoon gebleven.
Als ik 's ochtends buiten
kom, laat hij zijn karakte
ristieke lach horen. Ik kan
een hele dag naar hem
kijken en luisteren."
—Annemarie van de
Vreugde
