u Wat wil de echte Sassenaar eigenlijk? Huishoudelijke hulpen niet tot 1 januari in dienst bij ZorgSaam 9 Gidsenteam houdt rondleidingen in stadhuis Terneuzen Wie het stadhuis van Terneuzen goed bekijkt, beseft pas dat het een bijzonder gebouw is. Tot en met oktober zijn er rondleidingen. Het Gidsenteam Zeeuwsch-Vlaande- ren verzorgt dit jaar voor het eerst rond leidingen door het Terneuzense stadhuis. Dat team heeft eigen mensen, maar gids Mariëtte Hoving vervult tijdens deze trip met plezier een beschei den rol. Gemeentebode Cees de Bruyn weet immers alles over de plek waar hij al jarenlang werkt. En waar je in de begintijd zo naar de vierde verdieping klom om je visvergunning op te halen. „Dat kan nu echt niet meer", zegt De Bruyn, wapperend met zijn sleu telpasje. „De beveiligingseisen zijn veel strenger geworden." Het ontwerp van het gebouw, dat tussen 1969 en 1972 voor 9,2 miljoen gulden werd neergezet, is van de zeer gerenommeerde Rot terdamse architect laap Bakema. Die ontwierp overigens ook de eerste huisjes voor Sporthuis Cen trum, het huidige Center Pares. In dezelfde grijze kleur, van hetzelfde robuuste beton. Dat het stadhuis een schip voorstelt, zoals toch al gemeen gedacht, is overigens hele maal zo zeker niet. „Bakema zelf heeft dat nooit erkend", weet De Bruyn. „Je zou er ook 'gewoon' een sculptuur in kunnen zien." Het gebouw is een betonnen ko los, gebouwd rond een dubbele liftschacht. Vanaf de buitenkant lijken met name de 'uitsteeksels' wat te zweven. Vanbinnen bots je, als je niet oplet, regelmatig bijna Hier rusten de geesten van de burge meesters op een zuil. Al dat beton heeft wel degelijk dragers nodig. De Bruyn gaat voor naar de kel ders en tikt op een massieve deur. „Hierachter was een BB-ruimte, voor burgerbescherming." Tien tallen mensen konden daar drie weken lang schuilen in het geval van oorlog. De dikke muren herin neren er nog aan. Dit gedeelte wordt nu gebruikt als archief. En, fluistert De Bruyn, het is volgens sommigen ook een rustplaats voor de geesten van de voormalige bur gemeesters van Terneuzen. Terug naar boven. De sobere stijl van het gebouw is overal doorge trokken in het interieur. Een mo dern en kleurig vertrek zou wel erg uit de toon vallen. De raadszaal is weliswaar niet grijs, maar de geel-bruine tinten op de vloer, wanden, plafond en zelfs meubels zijn nou ook niet direct feestelijk te noemen. De rode jurk van ko ningin Maxima op de onvermijde lijke koninklijke foto aan de wand is verreweg het meest kleurrijke element in de zaal. In de trouwzaal is het al net zo. „Dit zou ook een zaaltje in een crematorium kun nen zijn', mompelt één van de be zoekers. De Bruyn kan er wel om lachen. „Kwestie van smaak, he." Waar zeker geen discussie over is: het schitterende uitzicht vanuit de burgerzaal, bovenin het stad huis, met een weids uitzicht over de Westerschelde. Een bewuste keuze van architect Bakema. Want niet de burgemeester of de ambte naren, maar de burgers van Ter neuzen verdienden de fraaiste plek van het stadhuis. De rondleiding vindt tot en met ok tober elke eerste woensdag van de maand plaats. Aanvang is om 10 uur, meelopen kost 3,50 euro. Wethouder Frank van Hulle be zorgde gisteren in zijn eigen Sas van Gent de eerste ansichtkaarten waarmee de Sassenaren worden uitgenodigd deel te nemen aan de enquête 'In je sas in Sas?' De bewoners kunnen over ver schillende onderwerpen als groen, recreatie, veiligheidsgevoel en veel andere zaken aangeven of ze vin den dat er in Sas van Gent nog heel veel werk aan de winkel is of juist niet. De enquête is een middel om het licht op te steken bij mensen die zich doorgaans niet laten horen bij de gemeente. Juist de mening van die mensen die niet inspreken tij dens vergaderingen of geen zitting hebben in een dorpsraadbestuur wil Van Hulle horen. Hij sluit niet uit dat de enquête verrassende me ningen op zal leveren. „De verplaat sing van de Albert Heijn naar de Sasse Poort bijvoorbeeld. Het zou zomaar kunnen dat de Sassenaren daar heel anders in staan dan wij als gemeentebestuur steeds denken", zegt de wethouder. Wie nog geen In je sas in Sas?-an- sichtkaart van de wethouder heeft ontvangen kan deze ook vinden via de website injesasinsas.nl. De overeenkomsten met de nieuwe aanbieders Pay4Work, Zeelandcare en Privazorg zijn na melijk al getekend en die kunnen niet zomaar opgeschort worden. Het verschuiven van de ontslagda tum van 1 september dit jaar naar 1 januari 2018 was een grote wens van PvdA, Jos van Eek, Progressief Hulst en SP. In de tussentijd zou de wethouder in overleg kunnen met de nieuwe aanbieders en vak bond FNV om tot een oplossing voor de huishoudelijke hulpen te komen. Dat gesprek zegde Van Driessche toe. Motie Van Eek, Progressief Hulst en SP wilden via een motie ook bewerk stelligen dat het college in contrac ten met de aanbieders de bepaling opneemt dat werknemers volgens de cao aan de slag kunnen. Dat kan echter niet, aldus Van Driessche. „We hebben Zeeuws-Vlaams brede afspraken. Als we deze bepa ling laten opnemen, moeten we opnieuw gaan aanbesteden." De raad verwierp daarop de motie. George van Lieshout, bestuur der van Zeelandcare, vindt dat de wethouder zich al erg heeft inge spannen voor de werknemers. De eerste ontslagen medewerker van ZorgSaam is deze week in dienst getreden. Zij krijgt volgens Van Lieshout hetzelfde salaris als bij ZorgSaam. De komende weken volgen gesprekken met meer huis houdelijke hulpen die interesse hebben in een overstap. zaterdag 10 juni 2017 2V Sfeerloos? Ach, kwestie van smaak Martijn de Koning Gemeentebode en gelegenheids- gids Cees de Bruyn geeft uitleg op de fraaiste plek van het stadhuis, de burgerzaal. FOTO'S PETER NICOLAI - Gids Cees de Bruyn, in de kelders Guido van der Heijden Sas van Gent Hulst kan niet eisen dat Zorg Saam de 43 huishoudelijke hul pen tot 1 januari 2018 in dienst houdt. Dat kan juridische gevol gen hebben, vertelde wethou der Frank van Driessche eer gisteren tijdens de gemeente raadsvergadering. Bob Maes Hulst Het stadhuis lijkt misschien wel op een schip, maar het is maar de vraag of architect Bakema dat ook bewust zo bedoeld heeft.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 196