Zo blauw,
zo blauw
Op reis met
Couperus
Misbruik
MIJN SOUVENIR
De wereld van Hans Avontuur i
We wis
ten het
al, voel
den het
al, en
nu is het ook wetenschap
pelijk bewezen: de zee is
gezond. Onderzoek van de
universiteit van Michigan
wijst uit dat wonen met
zicht op grote blauwe op
pervlaktes, zoals de zee
of een groot meer, zorgt
voor minder stress. Hoe
lang je aan zee moet ver
blijven voor aantoonbaar
effect is nog even de vraag,
maar je kunt wel vast
beginnen op een van
deze vier plekken.
1 Great Blue Hole,
Belize
In het barrièrerif van
Belize zit een 124 meter
diep gat: the Great Blue
Hole. De ronde opening
met een doorsnede van
ruim 300 meter oogt als de
patrijspoort van moeder
aarde, waar je even naar
binnen mag gluren. Het is
een stukje varen, maar
perfect voor snorkelaars.
2Havasu Falls,
Arizona (VS)
Iets ten zuiden van
de Grand Canyon dondert
het water van de Colorado
omlaag in een natuurlijk
zwembad vol melkachtig
blauw water. Wat een
ietwat overdreven Disney-
attractie zou kunnen
zijn, is allemaal echt en
de 12 kilometer lange hike
dubbel en dwars waard.
3 fles Lavezzi,
Sardinië/
Corsica
Op deze eilandengroep, die
deels bij Sardinië en
deels bij Corsica hoort,
groeit nauwelijks een
boom. Maar dat
water.zo blauw,
zo helder, zo perfect
dat het soms lijkt of je
in een aquarium
zwemt. Populair in
het hoogseizoen, stil en
idyllisch in voor- en najaar.
4Aitutaki,
Stille Zuidzee
Voor het ware Blue
Lagoon-gevoel, trek je
je spaarrekening leeg en
reis je naar het atol Aitutaki
in de Stille Oceaan. De 22
eilandjes claimen het beste
zwemwater van de wereld
te hebben en ontvangen
hun gasten op een
duurzame manier.
Denk witte
stranden, groene
palmbomen,
nauwelijks
mensen en...
blauwe zee. 41
magazine 45
reizen i
Een handgemaakte rode roos van
lege colablikjes. Gekocht op een
markt in Zuid-Afrika.
1 H hans.avontuur@persgroep.nl
Op mijn nachtkastje ligt Couperus
in de Oriënt, een onderzoek naar de
reis die de schrijver in 1921 maakte.
Ik lees, blader en droom weg naar het
Algerije en Tunesië van toen. Teletijd-
machines bestaan niet, maar dit boek
komt dicht in de buurt. Er staan schil
derijen in afgedrukt, affiches met
reclame voor hotels, tientallen oude
foto's en passages uit reisdagboeken.
Ik houd van Louis Couperus. Niet eens
vanwege romans als Eline Vere en De
stille kracht, maar vooral om zijn reis
verhalen. Hij is een meester van de ob
servatie en weet dat te verpakken in
poëtische zinnen als 'een tederheid
van stemmingen en licht vervloeit langs
de rivier'. Couperus reisde zich een on
geluk en schreef daar brieven, verhalen
en boeken over. En wat in onze tijd van
juichende reisblogs en virtueel face-
bookgeluk zo fijn is aan zijn reis door
Noord-Afrika: de schrijver twijfelt, wor
stelt en moppert. Bijvoorbeeld over de
kamelentocht, '...zoo zonder steun, zoo
vreeselijk wijdbeens, zoo belachelijk
verheven'. Iedere pop-up reisschrijver
van vandaag zou ten minste één
verhaal van Couperus moeten lezen,
om daarna de conclusie op een nog
lege plaats op het lichaam te tatoeë
ren: de mooiste reizen zijn niet perfect!
Onlangs kocht ik in een
Spaans winkeltje een flesje
water. Een halve liter voor 30
cent. Een soortgelijk flesje deed
op de luchthaven bijna 3 euro.
Een alternatief heb je daar niet,
want een dorstlesser meenemen
is verboden en in veel landen is
kraanwater ondrinkbaar. Dan
krijgt water van 3 euro toch
een vies smaakje.
