'ALS IK WÉL DIE RUST PAK, BEN IK EEN LEUKER MENS' Monique \nn Dorp (40) 'llel Is een emotioneel traject, we wordei met onze neus op de feilen gedrukt' Wat doen ze eigenlijk? magazine 29 Sinds het begin van 2017 volgt de redactie van dit magazine vier men sen die meedoen aan het 365-Jaar programma van geluksgoeroes David Arjan. Alle vier waren ze toe aan een nieuwe stap in hun leven, maar ze wisten niet precies hoe ze die moesten zetten. Een jaar lang doen ze mee met de online trainingen, oefeningen en seminars van David Arjan. Het doel: uitzoeken wat ze kunnen en waar ze voor staan, en vervolgens het vertrouwen en lef krijgen om uit te vliegen. Zodat ze, in David Arjan- taal, 'de wereld kunnen geven wat ze in zich hebben'. eer balans in werk en gezinsleven, dat is de wens van Mo nique. Niet meer alles halfhalf doen, maar haar bedrijf als edelsmid uit bouwen en er echt voor haar kinderen zijn. Dat begint al vormen aan te nemen, vertelt ze. „Door het jaarpro gramma word ik me bewuster van mijn gedachten en reac ties. Catch yourself, noemen David en Arjan dat. Ik leer dat ik andere keuzes kan maken in het moment zelf. Als mijn dochter tje haar kont tegen de krib gooit, is mijn eerste opwelling om boos te worden. Maar ik kan dat ook niet doen, en de situatie ombuigen naar iets positiefs door samen met haar naar een oplossing te zoeken. Soms is dat moeilijk, als ik een drukke dag had en me opgejaagd voel. Als ik wél die rust pak, ben ik een leuker mens. Daarom let ik nu beter op mezelf: ik oefen met nee zeggen en hulp vragen. Ga daad werkelijk lunchen in plaats van snel iets te eten achter mijn werkbank. En ik pro beer echt om elke dag een halfuur te wandelen. Ook nieuw is het plannen dat ik doe met mijn man: we nemen samen de week door en verdelen de taken. Om meer focus te krijgen, heb ik nog een lange weg te gaan, maar het pro gramma brengt zeker iets teweeg. Het is een emotioneel tra ject, we worden met onze neus op de fei ten gedrukt en er is veel te verwerken. Op de bijeenkomsten van David en Ajran worden heel wat tranen vergoten." 41 gebracht. Pas later heb ik ont dekt dat het ook anders kan, maar toen kon ik mezelf niet meer van de ene dag op de andere veranderen. Daarom doe ik nu ook mee aan het jaar programma, om opener te worden, te leren me meer bloot te geven. Het echt actieve deel van het traject begint pas na de zomer, nu zijn we meer bezig met onszelf te leren ken nen en te accepteren. Dat geeft mij een zekere ontspan ning, ik zit lekkerder in mijn vel. Ik heb het gevoel dat ik mezelf ontwikkel op verschillende vlakken, in mijn werk, in mijn functie als bestuurslid voor een goed doel en in mijn teken- en schildercursus. De bijeenkomsten van David en Arjan woon ik met veel plezier bij. Hoewel je met twaalfhon derd mensen in een zaal zit, wordt toch een vertrouwde sfeer gecreëerd. Alleen de ademhalingsoefeningen, waar bij je op je yogamat je proble men en woede uitademde, daar had ik wat minder mee. Anderen gingen huilen, schreeuwen en kreunen, daar kon ik niet in meegaan. Ik heb het geprobeerd, maar kwam niet in de flow." 1 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 152