Mijn moeder heeft mij geleerd dat ik belangrijk moet zijn, en strijdbaar' verliefd zijn geworden op jeugd. Dood wordt tegenwoordig in onze beschaving als nederlaag beschouwd. Vandaar ook die hysterische drang om onszelf op 85- jarige leeftijd nog steeds als pubers te kle den. Jeugd is een afgod. Maar als we niet meer accepteren dat we ouder worden, weten we straks helemaal niet meer hoe we met overlijden om moeten gaan. Ter wijl dat een essentieel onderdeel van het bestaan is. Het klinkt raar, maar als zoon van een slager was ik omringd met dood. Daardoor kan ik er nuchterder en norma ler mee omgaan dan velen. Maar door alle middelen die we tot onze beschikking hebben en door ijdelheid en frustratie gaan we voor god spelen om de boel te rekken. Ik ben nog steeds woest op me zelf om de laatste drie maanden die mijn moeder heeft moeten meemaken. Ont- erend dat ze dat heeft moeten doorstaan." „Zeker. Ik heb op papier gezet wat ik wel en niet wil. Ook heb ik getekend voor orgaandonatie. Ik heb mij goed laten informeren door dokters en huisartsen en zij hebben mij ervan doordrongen dat we in verband met mogelijk misbruik zeker niet makkelijk met het levenseinde moeten omgaan. In dat licht zijn de be zwaren uit gelovige hoek niet onlogisch. We moeten de dood niet economisch maken, dat zou schandalig zijn. Zo van: 'Na mijn skivakantie en vlak voor dat feest heb ik wel tijd voor de euthanasie van mijn moeder. We mikken op die en die dag en zetten het alvast in de agenda'. Vreselijk. Alle denkbare vormen van mis bruik moeten worden uitgebannen. Dan ben ik voor het recht op zelfbeschikking." „Ik heb lang gewacht met mijn coming- out omdat ik wist dat de reactie heftig zou zijn. Mijn moeder was met haar voor liefde voor toneel ruimdenkend. Aan de andere kant was ze een slagersvrouw uit een kleine stad die niet bepaald modern was. Mensen waren niet hoog opgeleid. Als het in mijn jeugd over homo's ging, kwamen er altijd vulgaire grappen aan te pas. Ze werden uitgelachen of er was sprake van walging. Veel homo's die ik kende, hebben zelfmoord gepleegd. Ik heb mijn moeder tijd gegeven om aan het idee te wennen. En langzaam maar zeker accepteerde ze het. Toen mijn vriend René en ik ons als eerste Vlaamse homo koppel in 1996 officieel lieten registreren, zei ze wel: 'Hè, waarom moet jij nu weer de eerste zijn?' Ik antwoordde: 'Omdat jij mij zo hebt opgevoed. Je hebt mij geleerd: je moet belangrijk zijn, je moet strijdbaar zijn.' Later heeft ze zich nog als een tij gerachtig moederdier opgeworpen als homoactiviste toen ik door dat huwelijk allerlei scheld- en dreigkanonnades kreeg. Mijn moeder heeft me met haar gedrag misschien wel getraumatiseerd, maar ik vind dat niet erg. Extreme ge beurtenissen zijn niet alleen littekens, ze vormen je. Bovendien: alles wat ik doe op het toneel, heb ik aan haar te danken." „Zeker niet. Het traditionalisme is op alle vlakken weer aan het terugkomen. En wat ik ook afschuwelijk vind: homohaat wordt nu soms gebruikt om de islam mee te slaan. Ik heb niets met geloof, ben een religieuze ketter zo groot als een kathe draal. Daarom vind ik homofobie in de buurt van een voetbalstadion net zo erg als in de omgeving van een moskee. „Ook merk ik dat jongeren nog steeds worstelen. Het valt me elk jaar op tijdens de boekenbeurs in Antwerpen waar ik met collegaschrijvers zit te signeren en Paspoort Tom Lanoye Heb je iets voor jezelf geregeld? Heb je er nooit moeite mee gehad dat je moeder afwijzend reageerde toen je uit de kast kwam? Kun je anno 2017 in Vlaanderen makkelijk zeggen: ik ben homo? Geboren 27 augustus 1958, Sint-Niklaas (B). Opleiding Studie filologie en sociologie in Gent. Loopbaan Treedt vanaf 1981 op met poëzie. De buteert in 1985 met de verhalenbundel Een slagerszoon met een brilletje. Later proza onder meer Kartonnen dozen (1991), Sprakeloos (2009), boekenweek geschenk Heldere hemel (2012) en Gelukkige slaven (2013). Schrijft ook scenario's en is veelvuldig vertaald. Wint onder meer de Henriette Roland Holst-prijs en de Constantijn Huygens-prijs. De film Sprakeloos is vanaf donderdag in de bioscopen. Privé Getrouwd met René Los. 121 zaterdag 10juni 2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 135