BUITEN
Klokjesbijen
Liefst eet ik uit eigen tuin
11
NATUURJOURNAAL
De natuur is in deze
tijd van het jaar op zijn
mooist. Waar je maar
wandelt. Dus ook in de
eigen 'achtertuin', aan de
noordoostrand van
Middelburg.
In de wijken Klarenbeek en
Veersepoort in Middelburg is
het ommetje 'Linten en ruggen'
groen-met-pijl bebord. Eigen
lijk zijn het twee ommetjes, die
te combineren zijn tot één. Het eerste
voert rond Klarenbeek, het andere
door de Veersepoort. Ze komen el
kaar tegen op de kruising Nadorst-
weg-Nieuwenhovenseweg-Prooijen-
seweg. Dit is ons startpunt voor een
rondje Veersepoort.
We lopen in noordoostelijke rich
ting, de Prooijenseweg in. Werkelijk
alles is hier groen! Behalve het asfalt
dan. En de lucht. Aan weerszijden
van de weg staan enkele kapitale hui
zen. De rijksten van Middelburg wo-
Het is gewoon
heerlijk om na
een dag hard
werken met je
hoofd, met de
tuin bezig te
zijn
nen waarschijnlijk hier. Hoor die me
rel toch eens fluiten.
We gaan rechtsaf het mooie Baaij-
enompad op, langs de volkstuinen
van Kweeklust. Egon en Tini Peeters
hebben hier een paradijsje gemaakt.
Ze hebben 300 m2 grond op het
volkstuincomplex en huren er bin
nenkort nog 300 m2 bij. Die beplan
ten ze ook met bloemen, groenten en
fruit. Ze zijn er 25 jaar geleden mee
begonnen, toen Egon met de vut
ging. „Op mijn 50ste. Ik zat bij de ma
rine." Tini: „We eten eigenlijk altijd
uit eigen tuin. Alleen in het voorjaar
halen we komkommer en sla bij de
groenteboer."
Na het Baaijenompad lopen we de
woonwijk in. De Veersepoort is een
groene, ruime wijk, een ontwerp van
architect Herman Herzberger. De
wijk is gebouwd in de periode 1990-
2010. De meeste huizen zijn strak
modern, aan de randen van de wijk
zijn ook traditionelere woningen.
De Geersesweg kadert de wijk aan
de noordoostkant af. Nog iets ver
derop raast het verkeer over de N57.
Aan de Geersesweg is alweer een
volkstuincomplex, ook onderdeel
van Kweeklust. Voor maar 30 euro
per jaar heb je al je eigen stukje grond
van 100 m.2. Johan Marinissen komt
net terug van zijn tuin. Hij boert er
vanaf januari 2000. In de jaren daar
voor is het complex hier aangelegd,
vertelt hij. „Toen het winkelcentrum
van de Veersepoort gebouwd is,
moesten de volkstuinen daar weg.
Toen zijn ze naar hier verhuisd." Ma
rinissen heeft een tuin van 300 m2,
waarin hij zijn groenten teelt. „Het
liefst eet ik altijd uit eigen tuin. Het is
veel smakelijker. En onbespoten." In
deze tijd van het jaar komt hij hier
vrijwel elke dag. „Het is gewoon
heerlijk om na een dag hard werken
met je hoofd, met de tuin bezig te
zijn."
Vanaf de Geersesweg komen we
weer op de Prooijenseweg. Via een
kaarsrecht fietspad, genoemd naar
verzetsstrijder A.C. van Beest, lopen
we door de wijk Prooijenspark naar
de President Rooseveltlaan. Vooruit,
voordat we teruggaan naar het begin
punt van de wandeling nog even naar
het mooiste pad van Middelburg: het
Brigdamsepad. Een kronkelig schel
penpad in het groen. We gaan heen
en meteen weer terug. Zo'n pad kan
best twee keer achter elkaar. En van
een andere kant bekeken, ziet alles er
altijd anders uit.
In onze voortuin staan een stuk
of zes planten van het perzikbla-
dig klokje. Ze komen jaar in jaar
uit terug en hun aantal blijft door
de jaren heen constant. Het gaat om
de variant met witte bloemen en
alleen al dat feit maakt het vrijwel
zeker dat het niet om oorspronke
lijk wilde klokjes gaat, maar om ge
plante of ingezaaide tuinplanten.
Logisch ook, omdat ze middenin
ons bloementuintje staan. Maar
nog niet zolang geleden was er er
gens in de Zak van Zuid-Beveland
een groeiplaats van deze plant
waarvan we dachten dat die wel
eens oorspronkelijk wild kon zijn.
Maar of die veronderstelling klopte
was onmogelijk na te gaan. Twintig
jaar geleden werd de plant al om
die reden van de Rode lijst ge
schrapt.
En toch koesteren we die paar
klokjes in de tuin. Want ondanks
hun geringe aantal verschijnt in de
bloemen elk jaar de Grote klokjes
bij. Dat is een wilde bij die voor zijn
voortbestaan helemaal aangewezen
is op Klokjes (Campanula's) in tui
nen. In het wild zijn klokjes der
mate schaars dat de soort waar
schijnlijk heel snel verdwenen zou
zijn. De klokjesbij is een bijtje van
de klok. Die komt nooit te vroeg,
maar is ook nooit te laat. Vorige
week donderdag ging in onze tuin
de eerste bloem van de klokjes
open en vrijdagochtend vroeg wa
ren er al vijf. En in één van de vijf
bloemen zat prompt de eerste
klokjesbij! Zaterdagochtend waren
er acht bloemen, waarin we totaal
vijf klokjesbijen aantroffen. De
mannelijke klokjesbijen blijven in
de bloemen slapen, zodat we de
aantallen makkelijk bij kunnen
houden.
Wilde bijen zijn van enorm be
lang voor de bestuiving van plan
ten. Helaas gaat het met de meeste
soorten niet al te best. Het gebruik
van herbiciden, maar ook het kle
pelen van bermen en het gebruik
van kunstmest veroorzaken een te
kort aan bloeiende bloemen, waar
door diverse soorten bijen, zoals de
Grote wolbij, de Gewone behan
gersbij en ook onze klokjesbij zich
voornamelijk in tuinen ophouden.
Maar de boer blijft voor een sub
stantieel deel van de oogst afhanke
lijk van wilde bestuivers!
«Vterje fWf,
AFSTAND: 4,3 KM
Volkstuinen
woensdag 7 juni 2017
GO
Een tweewekelijkse rubriek
over natuur in Zeeland
Chiel Jacobusse
Carla van de Merbel
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
een rondje aan de
rand van
Middelburg.
- Johan Marinissen,
volkstuinder
A Klokjesbij. foto chiel jacobusse
A Brigdamsepad
4 Johan Marinissen
A Drijvende woning
