Familiedrama Het leven wcis goed voor Ruud en Corry van Veen. Tot die dag in april 2005. Toen bleek dat hun schoonzoon hun dochter en twee kleindochters had vermoord. Twaalf jaar later hebben ze de draad weer opgepakt. Misdaadjournalist Victor Schildkamp zocht ze opnieuw op. In 2010 sprak ik ze ook, Ruud en Corry. Het was toen vijf jaar na wat 'het familiedrama van Zoetermeer' is gaan heten, de huiveringwekkendste moordzaak die ik in 22 jaar journalistiek ben tegengekomen. Richard Harteveld sloeg zijn vrouw Claudia dood in bed en wurgde daarna zijn dochtertjes Marieke en Charlotte, van 5 en 3 jaar oud. Omdat zijn Poolse vriendin - die van niets wist - naar Nederland wilde komen. Zijn gezin 'zat in de weg'. Het is goed om Ruud en Corry weer te zien. Met ze te spreken. Te lachen ook, dit keer. „Zit ik me net te verheugen op Ajax- Lyon, bel jij ineens en dan komt alles weer naar boven", zegt Ruud (69). „Al zijn de kinderen natuurlijk geen dag uit onze gedachten." In 2010 verscheen een boek over het drama. Naar aanleiding daarvan gaven Corry en Ruud bij hoge uitzondering een interview. Ze vertelden me toen dat ze zichzelf amper nog wat gunden. Op va kantie gingen ze niet meer. Zelfs over een koekje bij de koffie voelden ze zich bijna schuldig. Hun appartement in Zoetermeer ziet er nog precies zo uit als destijds: keurig netjes. De foto's van de kinderen staan op tafel. Alles hebben ze bewaard. Ook, in een la, die ongelooflijke foto die ik nooit van mijn leven meer zal vergeten: van de opgebaarde lichaampjes van de klein dochters, met Claudia naast ze. Alle drie zo toonbaar mogelijk gemaakt na weken onder de grond te hebben gelegen. De laatste foto die Ruud en Corry hebben van hun dochter en haar kinderen. „Zeker kijken we daar nog weieens naar", zegt Corry (67), terwijl ze koffie op tafel zet. Met koekjes weer, tegenwoordig. „Het leven mag best weer leuk zijn. Al is het onbevangene voor altijd weg. De glans is eraf. Maar we hebben een me thode ontwikkeld om door te kunnen leven. Ik doe vrijwilligerswerk in een ver pleeghuis, Ruud bij de Vereniging van Eigenaren. We gaan af en toe uit eten, een midweekje weg. We kunnen zelfs weer detectiveseries kijken waarin een moord wordt gepleegd. Zolang die maar wordt opgelost. Want het goede moet overwin nen. Maar de tijd heelt niet alle wonden, nee. Elke ochtend besef je meteen dat je wakker wordt in een toestand die niet compleet is." wg magazine 29 Tekst VICTOR SCHILDKAMP Foto's MARIJNSCHEERES

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 86